Przekonuje się o tym z każdą jej książką...
To pisarka nietuzinkowa. Jak zachwycam się Kingiem, Zafonem, którzy moim zdaniem jak do tej pory należą do najlepszych malarzy słowa pisanego, gdzie wyobraźnia ma nieograniczone możliwości i zakres, gdzie lekkość słowa jest lżejsza od piórka...
Tak z każdą częścią coraz bardziej zachwycam się Rowling i jej HARRYM...!!!

Ponad 700 stron zleciało nie wiadomo kiedy, setka za setko, rozdział za rozdziałem...czytelnik porusza się w tej powieści błyskawicznie...

Nie jestem żadnym ministrem edukacji, ale ta myśl i opinia nosi mi się w głowie już od poprzednich części. Dlaczego Harrego nie ma w szkolnym programie dla młodzieży, gimnazjum czy liceum..
Tyle jest w całej tej serii skarbów, które można sobie zabrać i wkleić we własną codzienność...
Największą cegłą, która składa się na fundament książki jest cegła przyjaźni, która jest wszechobecna w każdej części. Przyjaźni, która dojrzewa, która ciągle poddawana jest jakimś próbom.
Przyjaźń przecież stanowi istotę naszej codzienność...jest niezwykle ważna, a Rowling doskonale pokazuje jej oblicze, różne twarze, jak sobie radzi w różnych sytuacjach.
Następną cegłą, która buduje ten wielki dom wartość to pokonywanie własnych lęków, strachów, niepewności. Najbardziej te cechy widać u Harrego i Rona, którzy przez cały cykl zmagają się z tymi słabościami. Lecz z każdą powieścią, z każdą częścią widać w nich zmiany, są mocniejsi, pewniejsi siebie i swoich możliwości. Autorka wplatając to sprytnie w fabule daje doskonałą receptę na to, by sobie z tym radzić, by iść do przodu...
Natomiast na przykładzie Hermiony pokazuje jak ważna jest w życiu książki. Jak wiele może rozwiązać problemów, ile dobrego nam daje. To bohaterka ambitna, która profesjonalnie podchodzi do swych obowiązków szkolnych. Jest uparta, zdeterminowana i zna swoją wartość.
A szlachetność jest ich wspólną cechą, dlatego ta przyjaźń jest tak mocna...

To tylko niektóre przykłady...każda cegła symbolizuje jakąś wartość...a jak wszyscy wiedzą, żeby zbudować Hogwart trochę tych cegieł potrzebowali...:)

Od Więźnia Azkabanu, trzeciej części zrobiłem sobie przerwę. Trochę mi się stęskniło za tymi bohaterami, SZTUKĄ NAPISANĄ WIELKIMI LITERAMI, tym klimatem...byłem złakniony tych wszystkich wartości...
Czara ognia dała mi wszystko czego potrzebowałem...nie muszę nikogo namawiać do czytania Harrego, bowiem miłośników tego cyklu jest tak wielu, że dowodów na jej wielką wartość jest od groma...

Rowling dzięki bohaterce Ritcie Skeeter w przerysowany i ironiczny sposób przekazała, co myśli o dzisiejszych mediach, dziennikarzach, tych co wciskają nochal tam gdzie nie wypada...ciekawe to było strasznie..

Jako ciekawostkę, o której się dowiedziałem i chętnie przekażę to dalej, mogę podać historię pewnej dziewczynki. Nazwiska zapomniałem, ale będzie mi się ona kojarzyć z tą częścią.
Była sobie dziewczynka chora na białaczkę. Do premiery Czary Ognia pozostał jakiś rok, coś takiego...Wiedziała, że nie doczeka tego czasu, że śmierć już dawno powita ją w swych progach. Jej fascynacja Harrym niejako zmusiła ją do napisania listu do Rowling, by ta w skrócie streściła jej jak potoczą się losy bohaterów. W tym czasie Rowling była na jakimś urlopie czy coś w tym stylu...wiadomość od tej dziewczynki tak ją urzekła, że bez wahania napisała jej to streszczenie. Niestety życie jak wiemy jest brutalne i jak się okazało dzień wcześniej dziewczynka zmarła. Odpowiedź Rowling chyba dała matka dziewczynki. Do dzisiaj podobno obie się zaprzyjaźniły. Połączyła ich wielka fascynacja, wielka miłość dziewczynki do książek z Harrym Potterem w roli głównej.
Lecz dla uczczenia jej pamięci Rowling umieściła ją wśród bohaterów. Co prawda, to nie zmieniło fabuły całej powieści, ale jej nazwisko przeszło przez Tiarę Przydziału i dziewczynka też miała swój udział, jakąś małą cegiełkę wartości również dołączyła.

Rowling...pisarka o wielkim sercu, wielkiej wyobraźni...

Przekonuje się o tym z każdą jej książką...
To pisarka nietuzinkowa. Jak zachwycam się Kingiem, Zafonem, którzy moim zdaniem jak do tej pory należą do najlepszych malarzy słowa pisanego, gdzie wyobraźnia ma nieograniczone możliwości i zakres, gdzie lekkość słowa jest lżejsza od piórka...
Tak z każdą częścią coraz bardziej zachwycam się Rowling i jej HARRYM...!!!

Ponad 700...