Jeśli uważasz, że „Pięćdziesiąt twarzy Greya” było za mocne, wulgarne czy sprośne to znak, że nie jest to pozycja dla Ciebie.
Gdzieś przeczytałam, że do tej książki zamiast zakładki powinni dawać wibrator. Chylę czoła przed tą opinią i zgadzam się z nią w zupełności! To gorąca książka, która może albo zgorszyć, albo rozpalić do czerwoności. A może jedno i drugie?

Opisywanie fabuły „Za sceną” mija się z sensem. Tu nie ma żadnej fabuły. Mamy za to niezliczone sceny seksu przeplatywane co jakiś czas dialogami czy koncertami zespołu heavymetalowego. Jeśli jednak musimy się uprzeć: mamy tutaj ociekającą seksapilem, wyuzdaną panią seksuolog w średnim wieku oraz niezaspokojonego gitarzystę w/w zespołu, który nie tylko jest ikoną rocka, ale również skrytym romantykiem. Brzmi banalnie? A to dopiero początek! Orgazmy sypią się jak negatywne recenzje po premierze „Pięćdziesięciu twarzy Greya”, a bohaterowie są wiecznie niezaspokojeni i napaleni. Uprawienie seksu kilka razy dziennie to dla nich błahostka, oni biją wszelkie rekordy.

Choć, że „Za sceną” należy do gatunki literatury erotycznej co samo w sobie skierowane jest do dość specyficznego grona odbiorców, dodatkowo zawęża krąg czytelników. „Mocne” to dość delikatne słowo. Sceny seksu są wyjątkowo lubieżne, nieprzyzwoite i niejedną osobę mogą zgorszyć lub odstraszyć. Dla przykładu, nie każdemu może odpowiadać scena trójkąta z najlepszym przyjacielem do której przekonuje cie własny chłopak, „paluszkowych” zabaw analnych czy podtrzymywanie partnerki przed jednego faceta, aby drugi mógł w nią głębiej wejść. A to tylko czubek góry lodowej.

Największą przeszkodą w czytaniu „za sceną” było to, że książka jest po prostu nudna. Oprócz niekończących się aktów seksu, które z czasem są nie do zniesienia, na palcach jednej ręki można zliczyć faktyczne wydarzenia. Akcja jest przewidywalna, a sami bohaterowie nużący i męczący. Postacie drugoplanowe mają w sobie więcej wigoru i charakteru niż Myrna i Brian razem wzięci, których imion zapomniałam zaraz po odłożeniu książki na bok. Serie ratuje jednak to, że kolejne części nie opisują ich losów, a pozostałych członków zespołu. Całe szczęście! Gdybym jeszcze raz miała słuchać o rozwiązłej pani seksuolog mój umysł zostałby soczyście przeciążony.

Jeśli uważasz, że „Pięćdziesiąt twarzy Greya” było za mocne, wulgarne czy sprośne to znak, że nie jest to pozycja dla Ciebie.
Gdzieś przeczytałam, że do tej książki zamiast zakładki powinni dawać wibrator. Chylę czoła przed tą opinią i zgadzam się z nią w zupełności! To gorąca książka, która może albo zgorszyć, albo rozpalić do czerwoności. A może jedno i...