W oparciu o zestawienie danych językowych i archeologicznych można w badaniach nad najdawniejszymi epokami dziejów sporo zyskać i Colin Renfrew stara się uczonych zajmujących się tą tematykę do takiej interdyscyplinarności zachęcić. Na ile mu się to udaje? Dyskusyjne, zwłaszcza że niejako przy okazji Autor postanawia zapoznać czytelników z bardzo kontrowersyjną tezą o pochodzeniu Praindoeuropejczyków z terenów wschodniej Anatolii. W moim odczuciu w tej książce wiele było rzeczy nazbyt ogólnych, np. przedstawienie ogólnego zarysu teorii prajęzyka i dziejów badań nad nim, a poza tym nazbyt wiele bardzo kontrowersyjnych, jak choćby teoria o Urheimat w Azji Mniejszej. Najbardziej podobało mi się krytyczne omówienie różnych teorii archeologicznych, które były wykorzystywane w XX-wiecznych badaniach: Renfrew jest w końcu archeologiem i tam, gdzie pisze o swojej dyscyplinie, wychodzi mu to najlepiej. Można przeczytać, w końcu odnośnie do tej materii hipotez jest więcej niż naukowej pewności.

Tomasz Babnis

W oparciu o zestawienie danych językowych i archeologicznych można w badaniach nad najdawniejszymi epokami dziejów sporo zyskać i Colin Renfrew stara się uczonych zajmujących się tą tematykę do takiej interdyscyplinarności zachęcić. Na ile mu się to udaje? Dyskusyjne, zwłaszcza że niejako przy okazji Autor postanawia zapoznać czytelników z bardzo kontrowersyjną tezą o...