Nierówna, to główna ocena książki. Pomysł ciekawy i chyba niezbyt jeszcze zgrany: detektyw obdarzony pamięcią absolutną. Nie musi robić notatek, może dowolną sytuację ze swojego życia prywatnego i zawodowego odtworzyć we własnej głowie dowolną liczbę razy. Trochę się tu można dowiedzieć o pamięci i o reperkusjach takiej mentalnej aberracji - a wbrew pozorom, skutki dla człowieka tak doświadczonego przez los nie są wcale pozytywne. I te fragmenty to chyba najlepsza część książki, szczególnie z początku czytałam z zainteresowaniem. Wątek kryminalny jest dość prosty: ginie dziewczyna, detektyw ma ją znaleźć żywą lub martwą. I tu coraz słabiej - rozwinięcie postaci detektywa poprzez akcję sprawiło, że straciłam do niego całą delikatną początkową sympatię. Zadufany w sobie typ, podpalający marihuanę i nie tylko, do tego podrywacz (zachwycony swoimi umiejętnościami). Retrospektywy odbywające się w jego głowie - analiza dialogów z kolejnymi przesłuchiwanymi osobami - wydłużają tekst, ale też powodują znudzenie. Za dobrą część książki uznałam przedstawienie małego miasteczka w Stanach, z kliką wzbudzającą w mieście postrach i z typową postacią szeryfa-fajtłapy. Oczywiście głupota szeryfa dotyczy tylko śledztwa i znika w chwili, gdy jego posadka jest bezpośrednio zagrożona. No i tak się ta akcja rozwija przez paręset stron aż do chwili, gdy dostajemy komunikat, że od początku byliśmy manipulowani, a potem autor kończy z tą zabawą i uśmierca kogo się da, żeby osiągnąć sławetny efekt wow. Generalnie rzemiosło pisarskie nieadekwatne do pomysłu na książkę moim zdaniem.

Nierówna, to główna ocena książki. Pomysł ciekawy i chyba niezbyt jeszcze zgrany: detektyw obdarzony pamięcią absolutną. Nie musi robić notatek, może dowolną sytuację ze swojego życia prywatnego i zawodowego odtworzyć we własnej głowie dowolną liczbę razy. Trochę się tu można dowiedzieć o pamięci i o reperkusjach takiej mentalnej aberracji - a wbrew pozorom, skutki dla...