Książka, która mnie kompletnie zaskoczyła, bo spodziewałam się nieskomplikowanego romansu, a otrzymałam świetną powieść obyczajową ze swoistym studium zdrady na pierwszym planie.

Bo oto na drodze przykładnej żony, nieco może zmęczonej życiem i walką o niełatwe szczęście małżeńskie, staje uosobienie męskiego uroku, chodząca pokusa i zaproszenie do zdrady. Ten czarujący i uparty wielbiciel jest jednak mężczyzną, który z rozbijania szczęśliwych związków uczynił swoje hobby, mężczyzną, który nie chce i nie potrafi kochać, ale na nieszczęście Sofii jest też mężczyzną, który zawsze zdobywa to, czego pragnie.

Ważnym motywem jest tutaj ślubowanie. Z jednej strony mamy to nieszczęsne ślubowanie Sofii, które pociągnęło za sobą rezygnację z życiowej pasji. Z drugiej strony - ślubowanie, od którego zaczynają nowe życie wszystkie młode pary - przysięga miłości, wierności i uczciwości małżeńskiej. W opozycji do niej mamy zdradę - atrakcyjną jak sam Tancredi. Sofia traktuje bardzo poważnie swoje ślubowania, dlatego nie potrafi tak po prostu rzucić się w wir przygody miłosnej, jak np. jej przyjaciółka Lavinia, która beztrosko romansuje z kolegą z siłowni (sic!).

Dla mnie osobiście najważniejszy jest tu właśnie dramat zamężnej kobiety, która przeżywa zauroczenie innym mężczyzną, choć kocha swojego męża i chce dochować mu wierności.

A niewesoły wniosek jest taki, że, Moje Drogie Panie Mężatki, żadna z nas nie może czuć się bezpieczna, bo każda może spotkać na swojej drodze upartego wielbiciela, który zawróci w głowie słodkimi słówkami i obietnicą spełnienia wszystkich marzeń...

Książka, która mnie kompletnie zaskoczyła, bo spodziewałam się nieskomplikowanego romansu, a otrzymałam świetną powieść obyczajową ze swoistym studium zdrady na pierwszym planie.

Bo oto na drodze przykładnej żony, nieco może zmęczonej życiem i walką o niełatwe szczęście małżeńskie, staje uosobienie męskiego uroku, chodząca pokusa i zaproszenie do zdrady. Ten czarujący i...