Bardzo dobra pozycja. Wziąłem się za nią od razu po Rosiaku, Wojciechowskiej, Michniewiczu i o ile afrykańskie książki Wojciechowskiej czy Michniewicza - pod względem wiedzy, znajomości tematu, to taka lekcja geografii w gimnazjum, Rosiaka - matura, Leszczyński to już poziom uniwersytecki. To nie jest reportaż, choć zawiera jego śladowe ilości. To przede wszystkim próba analizy z czego biorą się kłopoty Afryki. Wiadomo - syzyfowa praca. Na szczęście Leszczyński nie zamyka się jedynie w Afryce, ale opowieści osadza w szerszym kontekście. Wskazuje na podobieństwa między Afryką, Azją czy Polską. Świetna jest Kenia i zjawisko jaboya (seks za usługi) aż chciałoby się, aby reporter wszedł głębiej w te środowisko. Pokazał przyczyny, konsekwencje takich zachowań. Przypuszczam, że część o Kenii jest najlepsza, gdyż poświecił jej dużo czasu przy swojej książce o HIV w Afryce. Cenna w tej książce jest perspektywa Leszczyńskiego. O ile wspomniani wcześniej pisarze bywali tylko okazjonalnie w Afryce jako turyści. On patrzy na nią od 2002 roku jako reporter. 10 lat robi swoje. Zatem bierzcie i czytajcie! Tym bardziej, że książka jest do ściągnięcia za darmo ze strony PAH-u w PDF-e. Być może bardziej przystępną wersją tej książki są jego "Zbawcy mórz". Ponoć rozszerzona i bardziej reporterska.

Bardzo dobra pozycja. Wziąłem się za nią od razu po Rosiaku, Wojciechowskiej, Michniewiczu i o ile afrykańskie książki Wojciechowskiej czy Michniewicza - pod względem wiedzy, znajomości tematu, to taka lekcja geografii w gimnazjum, Rosiaka - matura, Leszczyński to już poziom uniwersytecki. To nie jest reportaż, choć zawiera jego śladowe ilości. To przede wszystkim próba...