Pewnego styczniowego dnia 2010 roku wybrałam się z bratem do Empiku na Rynku Krakowskim. Zawsze kochałam ten budynek – cztery piętra wypełnione książkami, muzyką i filmami. Tak jak miałam w planach, poszłam szukać powieści Jacka Dukaja "Wroniec". Udaliśmy się na dział z literaturą dla młodzieży. Zaraz po wejściu do ogromnego pomieszczenia przywitał nas stosik z tabliczką, której napis głosił, iż są to nowości. Z czystej ciekawości zaczęłam oglądać niedawno wydane tytuły, ale żaden nie zainteresował mnie na tyle, żebym wzięła egzemplarz i przeczytała opis. W tym samym czasie mój brat był po drugiej stronie tego samego stosiku. Sięgnął po jedną książkę, rzucił na nią okiem, pokrótce zapoznał się z opisem i powiedział do mnie:
- To może być coś dla ciebie.
Podał mi powieść. Bez większego entuzjazmu przyjrzałam się okładce. Wcześniej nie zauważyłam tej książki, ale przyznałam sama sobie, że tytuł brzmiał naprawdę ciekawie. Słowa, które przeczytałam na tyle egzemplarza tylko podsyciły moją ciekawość – "Ale cicho sza… Są tajemnice, o których mówi się tylko szeptem". Mimo to najzwyczajniej w świecie wzruszyłam ramionami, odłożyłam książkę na swoje miejsce i odeszłam szukać upragnionego przeze mnie tytułu. Zapomniałam o tym, że trzymałam w rękach coś, co mogło zmienić moje upodobania czytelnicze na bardzo długo.

Cała recenzja na: http://zanim-zajdzie-slonce.blogspot.com/2012/11/sa-tajemnice-o-ktorych-mowi-sie-tylko.html

Pewnego styczniowego dnia 2010 roku wybrałam się z bratem do Empiku na Rynku Krakowskim. Zawsze kochałam ten budynek – cztery piętra wypełnione książkami, muzyką i filmami. Tak jak miałam w planach, poszłam szukać powieści Jacka Dukaja "Wroniec". Udaliśmy się na dział z literaturą dla młodzieży. Zaraz po wejściu do ogromnego pomieszczenia przywitał nas stosik z tabliczką,...