Ze względów ekonomicznych kupiłam najbardziej znane opowiadania/powieści Schmitta w wydaniu połączonym. Dzięki temu po raz pierwszy miałam styczność z dziełem, które jako pierwsze przychodzi na myśl przy nazwisku autora – „Oskar i Pani Róża”. Wrażenie było porażające. Zwykle wystrzegam się czytania „hitów”, bo najczęściej ani w połowie nie spełniają moich oczekiwań. Tym razem, pomimo sceptycznego podejścia, już po kilku stronach zrozumiałam, czym ten utwór zasłużył sobie na swoją sławę. Schmitt z niesamowitą lekkością i przy użyciu dosłownie dziecięcych postaci opisuje całe życie ze wszystkimi jego wzlotami, upadkami, problemami i nadziejami. Potrafi sięgnąć najgłębszego sensu, jednocześnie sprawiając wrażenie jakby opisywał coś zupełnie błahego. W jego dziełach mogę z zachwytem czytać zarówno o współczesnych związkach, jak i o żydowskich dzieciach w trakcie II wojny światowej (temat, do którego nikt inny siłą by mnie nie zaciągnął). W tym wydaniu niemal każde zdanie, każda strona, każda historia wydaje się jeszcze lepsza od poprzedniej. „Pan Ibrahim…” oraz „Zapasy z życiem” to jedne z najlepszych opowiadań, jakie w życiu czytałam. „Oskar…” i „Dziecko Noego” są wprost genialne w swojej prostocie. Jedynie „Milarepa” nie do końca przypadło mi do gustu, ale nawet ono wydaje się idealnym wstępem do reszty utworów. Polecam do przeczytania każdemu!

Ze względów ekonomicznych kupiłam najbardziej znane opowiadania/powieści Schmitta w wydaniu połączonym. Dzięki temu po raz pierwszy miałam styczność z dziełem, które jako pierwsze przychodzi na myśl przy nazwisku autora – „Oskar i Pani Róża”. Wrażenie było porażające. Zwykle wystrzegam się czytania „hitów”, bo najczęściej ani w połowie nie spełniają moich oczekiwań. Tym...