Moim zdaniem największym plusem lektury są opisy pracy strażaków- spadochroniarzy, ekstremalne warunki pracy, barwne opisy walki z ogniem. Tu liczy się zaufanie i praca zespołowa, bo w tej pracy chodzi o sekundy i centymetry, przekraczanie granic swoich możliwości. Oni muszą być odporni, gotowi na poświęcenie i co więcej kochać tę pracę. Taka jest Rowan, jej ojciec, Gull i inni. To stoi za magnetyzmem tej historii.

Ostrożna w uczuciach i nieufna bohaterka w miarę postępu fabuły przekonuje się do jednego z rekrutów, Gulla zwanego „Szybkie Stopy”. Między nimi zaiskrzy, pełne podtekstów i czasem zabawne dialogi doprowadzą do płomiennego romansu. Rowan zwierzy mu się z tego, co ją boli (co pozwoli nam poznać jej przeszłość). „Miała wiele blizn na ciele i duszy, lecz nadal odważnie zmagała się z życiem.” Także przyzna się do zazdrości, gdy jej ojciec (sławny Iron Man) znajdzie niespodziewanie miłość.

Oczywiście pojawi się także wątek sensacyjny, u tej pisarki nie może go zabraknąć. Bo kim jest morderca- podpalacz, który demoluje sprzęt strażacki, sabotując akcję ekipy Zulies? Dlaczego to robi? Roberts zręcznie buduje atmosferę zagrożenia, nutkę tajemnicy, aż do finału.

Ponowne spotkanie z prozą Nory Roberts (dzięki Marcie) uważam za bardzo udane. Jeśli macie ochoty na mieszankę sensacji i romansu, wzbudza w was zaciekawienie i podziw praca strażaków to polecam tę powieść. Przekonacie się, że jedność oznacza siłę, a ogień nie tylko niszczy, czasami też tworzy.

Moim zdaniem największym plusem lektury są opisy pracy strażaków- spadochroniarzy, ekstremalne warunki pracy, barwne opisy walki z ogniem. Tu liczy się zaufanie i praca zespołowa, bo w tej pracy chodzi o sekundy i centymetry, przekraczanie granic swoich możliwości. Oni muszą być odporni, gotowi na poświęcenie i co więcej kochać tę pracę. Taka jest Rowan, jej ojciec, Gull i...