Czytałam już parę książek Nicci French i ta, mimo że opinie ma różne i wcale nie najwyższe spośród reszty jej, to chyba podoba mi się na razie najbardziej. Fabuła jest prosta, ale bardzo ciekawa. Postacie też są bardzo ciekawe, ale szczególną sympatię zaskarbiła sobie u mnie jedna z nich- Mirranda. Rozumiem Was, że irytowało Was jej zachowanie, mnie chwilami też, ale w dużej mierze ją rozumiem. Ja sama bym tak nie postąpiła, ale mimo tego ją rozumiem i jak dla mnie z ich wszystkich ona budziła moją największą sympatię. Jak to któraś z Was ujęła- czytając ją miałam wrażenie, jakbym czytała swoje zapiski.

Jest to postać, z którą mogę się utożsamić, mimo że jestem z charakteru trochę inna od niej, nie w każdym aspekcie, ale w niektórych owszem, jestem inna. Jednak była taka ciepła, sympatyczna, taka ludzka, że na pewno, gdybym poznała taką osobę, to bardzo bym ją polubiła. Życzyłam jej tylko, by pomyślała też o swoim dobru, a nie tylko o swojej rodzinie, bo tutaj faktycznie nie potrafiła do pewnego momentu wyznaczyć granic.

A reszta bohaterów nie budzi już aż takiej sympatii, traktowali Mirrandę przez wiele stron protekcjonalnie i sami byli ślepi na pewne oczywiste sygnały. Poza tym ogólnie mniej ich polubiłam i całą książkę, to Mirrandzie najbardziej życzyłam, by znalazła sobie fajnego faceta. Ogólnie to dla mnie ciekawa postać, jej siostra dla mnie zaś była taka nudna, nieszczególna.

Co jeszcze? Wydarzenia są chwilami powolne, ale czuć, że coś wisi w powietrzu, dlatego niepokój towarzyszył mi cały czas. Wydarzenia były dość przewidywalne, ale bardzo ciekawe, świetnie opisane. Emocje bohaterów, ich gesty, spojrzenia- to wszystko w tej książce miało znaczenie i też zostało dość skrupulatnie opisane. Czytanie tej książki to była dla mnie ogromna przyjemność. Od razu książka mnie wciągnęła i nie pozwalała się od niej oderwać. Jej język bardzo sprawny, jak to u Nicci French, piszą we dwoje, ale tak świetnie, że nie wyczuwa się tego. Są świetni. Dodatkowo autorzy piszą tak, że faktycznie do końca nie jesteśmy pewni niektórych wydarzeń. Jest też sporo dialogów, które są bardzo plastyczne.

Jedynie trochę zdziwił mnie taki zwrot akcji pod koniec, bo trochę nie współgrało mi to z tym, co działo się wcześniej. Co do samego zakończenia, to nie było dla mnie bardzo zaskakujące, ale też do końca tego nie przewidziałam. Po zamknięciu książki czułam się w pełni usatysfakcjonowana tym co otrzymałam i z czystym sumieniem mogę Wam polecić przeczytanie tego thrillera. Nie jest on bardzo zaskakujący, ale bardzo dobrze napisany i pouczający i zdecydowanie warty, by po niego sięgnąć. Ja daję ocenę 8/10, bardzo dobra książka. A już teraz wiem, że i Nicci French należy do jeden z moich ulubionych autorek, więc nie omieszkam i dodam wkrótce tę pisarską parę do swoich ulubionych autorów. Jeszcze raz polecam!

Czytałam już parę książek Nicci French i ta, mimo że opinie ma różne i wcale nie najwyższe spośród reszty jej, to chyba podoba mi się na razie najbardziej. Fabuła jest prosta, ale bardzo ciekawa. Postacie też są bardzo ciekawe, ale szczególną sympatię zaskarbiła sobie u mnie jedna z nich- Mirranda. Rozumiem Was, że irytowało Was jej zachowanie, mnie chwilami też, ale w...