Pierwsze, na co zwracam uwagę, to ogromne, kolorowe ilustracje. Widzę śpiącą na brzuchu dziewczynkę. Wzrok przykuwa cytat z wiersza Wisławy Szymborskiej. Później ta sama dziewczynka, w ciemnych okularach, przemierza stacje miasta, zadziwiając mnie filozoficznymi przemyśleniami na temat życia.

Nie bać się. Wątpić. Poznawać. Gubić się. Szukać.
Życiem się zachłysnąć. Jak łykiem dobrej mocnej herbaty.
Delektować się codziennością. Dostrzegać jej braki.
Pytać. Pytać. Pytać.

"Z której stacji zazwyczaj wyruszasz?
Na której wysiadasz?
Czy wczorajsza stacja
różni się czymkolwiek od dzisiejszej?"

Zdania, które bolą. Słowa, przy których płaczę.
Refleksja nad życiem. Ogrom emocji.
Prostota, która urzeka. Prawda, która powala.

Wyławianie tego, co ukryte to ogromna przyjemność, która rozbudza wyobraźnię i kreatywność. Rozbudza miłość do słów. Pozwala wkraczać do innych, głębszych, bogatszych światów.
Książka Liao to wspaniały wstęp do poznawania poezji. Dla dzieci.
Dla dorosłych to podróż w krainę prawd ważnych. Odkrywanie niezwykłości w codzienności.

Piękna, ważna i niezwykła książka. Inna. Wzruszająca.

Pierwsze, na co zwracam uwagę, to ogromne, kolorowe ilustracje. Widzę śpiącą na brzuchu dziewczynkę. Wzrok przykuwa cytat z wiersza Wisławy Szymborskiej. Później ta sama dziewczynka, w ciemnych okularach, przemierza stacje miasta, zadziwiając mnie filozoficznymi przemyśleniami na temat życia.

Nie bać się. Wątpić. Poznawać. Gubić się. Szukać.
Życiem się zachłysnąć. Jak...

Książka jest zachwycająca. Sama treść bardzo refleksyjna i poetycka, skłania do zastanowienia. A ilustracje są tak niesamowite i niebanalne, że często zaglądam do niej ponownie. Jest to jedna z moich najbardziej ukochanych książek na półce. Nie można jej oceniać w kategoriach literackich, gdyż książka jest wg. mnie poza normami - drugiej takiej do tej pory nie widziałam!

Polecam i dzieciom i dorosłym - ogólnie każdemu.

Książka jest zachwycająca. Sama treść bardzo refleksyjna i poetycka, skłania do zastanowienia. A ilustracje są tak niesamowite i niebanalne, że często zaglądam do niej ponownie. Jest to jedna z moich najbardziej ukochanych książek na półce. Nie można jej oceniać w kategoriach literackich, gdyż książka jest wg. mnie poza normami - drugiej takiej do tej pory nie widziałam!...

Piękna.
Do czytania razem z dziećmi - moje doświadczenia pokazują, że zarówno treść i jak i ilustracje wymagają komentarza osoby dorosłej. Dziecko może nie złapać przenośni, idei. Wspaniała książka do rozmawiania o wartościach, wrażliwości.

Piękna.
Do czytania razem z dziećmi - moje doświadczenia pokazują, że zarówno treść i jak i ilustracje wymagają komentarza osoby dorosłej. Dziecko może nie złapać przenośni, idei. Wspaniała książka do rozmawiania o wartościach, wrażliwości.

To bardzo poetycka książka - pozornie o świecie ludzi, którzy nie widzą, ale to moim zdaniem metafora nas wszystkich. Bohaterka, 15-letnia niewidoma dziewczyna całymi dniami jeździ metrem po mieście. Odbiera świat słuchem i węchem, ale najbardziej - wyobraźnią. Rozmyśla o samotności, o marzeniach, o nadziei i cierpieniu - swoim, ale chyba też wszystkich ludzi. Szare, głośne metro to symbol naszej cywilizacji, kultury, jest ciasno i nie ma miejsca ani czasu na prawdziwy kontakt. Nie interesują nas drzewa ani motyl. Bohaterka wyobraża sobie świat - i jest on zupełnie inny - kolorowy, piękny. Czytając i patrząc na "Dźwięki kolorów" (nie da się tego oddzielić, tutaj ilustracje to komunikat),myślałam o tym, że może ci, co "nie widzą" (dosłownie i metaforycznie),są szczęśliwsi? Albo przynajmniej potrafią wyobrażać sobie różne rzeczy, zanurzać się we własne szczęście? Znaczące jest przecież motto, zaczerpnięte z wiersza Wisławy Szymborskiej: "Wielkie to szczęście nie wiedzieć dokładnie, na jakim świecie się żyje".
Trudno opisać tę książkę. Warto ją podsunąć dziecku, nastolatkowi i potem porozmawiać o otaczającej nas rzeczywistości.

To bardzo poetycka książka - pozornie o świecie ludzi, którzy nie widzą, ale to moim zdaniem metafora nas wszystkich. Bohaterka, 15-letnia niewidoma dziewczyna całymi dniami jeździ metrem po mieście. Odbiera świat słuchem i węchem, ale najbardziej - wyobraźnią. Rozmyśla o samotności, o marzeniach, o nadziei i cierpieniu - swoim, ale chyba też wszystkich ludzi. Szare,...

Wg mnie przerost formy nad treścią. Do mnie nie trafiła. Za to wiele inspirujących ilustracji.

Wg mnie przerost formy nad treścią. Do mnie nie trafiła. Za to wiele inspirujących ilustracji.

quite difficult to understand for a child, but still very thought-provoking

quite difficult to understand for a child, but still very thought-provoking

Obawiałam się, że książka nie spodoba się mojej córce. Moje obawy okazały się być przedwczesne, gdyż książka bardzo jej się spodobała. Z zapamiętaniem wyszukiwała białego pieska na wszystkich stronach :).

Obawiałam się, że książka nie spodoba się mojej córce. Moje obawy okazały się być przedwczesne, gdyż książka bardzo jej się spodobała. Z zapamiętaniem wyszukiwała białego pieska na wszystkich stronach :).

Książka zachwycająca przepięknymi ilustracjami. Książka nie tylko dla dzieci :))

Książka zachwycająca przepięknymi ilustracjami. Książka nie tylko dla dzieci :))

Niesamowita.
Książka nie tylko dla dzieci (moja 4-latka oglądała z zaciekawieniem),lecz także, albo nawet przede wszystkim dla dorosłych. Niesamowite jak można za pomocą ilustracji przekazać obrazy niewidomej dziewczynki,piękne metaforyczne obrazy.
Urzekła mnie...

Niesamowita.
Książka nie tylko dla dzieci (moja 4-latka oglądała z zaciekawieniem),lecz także, albo nawet przede wszystkim dla dorosłych. Niesamowite jak można za pomocą ilustracji przekazać obrazy niewidomej dziewczynki,piękne metaforyczne obrazy.
Urzekła mnie...

Książka perełka.
Nie wiem na kim wywarła większe wrażenie, na mnie czy na mojej córce? Niesamowite połączenie ilustracji i tekstu.
To trzeba czytać z dzieckiem. Trzeba podpowiadać, objaśniać, tłumaczyć... Jedna z tych książek, przy której należy towarzyszyć dziecku.
Choć w sumie to książka nie tylko dla dzieci.
Polecamy

Książka perełka.
Nie wiem na kim wywarła większe wrażenie, na mnie czy na mojej córce? Niesamowite połączenie ilustracji i tekstu.
To trzeba czytać z dzieckiem. Trzeba podpowiadać, objaśniać, tłumaczyć... Jedna z tych książek, przy której należy towarzyszyć dziecku.
Choć w sumie to książka nie tylko dla dzieci.
Polecamy