Z tą książka miałam problem od początku.Najpierw ekscytacja,bo trafił mi się romans historyczny,potem zadowolenie,że ciekawa tematyka,a wreszcie zniechęcenie,że mimo poruszanych tematów jest jakoś mdło.Książkę odkładałam kilka razy,czasami nawet na tydzień,a później wracałam,nie tyle z ciekawości ile z obowiązku.Poruszony jest tu problem trudnej miłości,samotności i jeszcze trudniejszych wyborów.Wyborów między tym czym się jest,a tym,czym chce się stać,według słów jednego z bohaterów.
Strach jest tutaj emocja dominującą,strach i rozdarcie.Strach przed obcym,grożącym bronią nieznajomym,strach przed tym co powiedzą inni,strach przed innowiercami(sprawcami śmierci męża Rachel),strach przed takim a nie innym wyborem i jego konsekwencjami.
Samotność to również pełnoprawny bohater tej książki.Samotność wynikająca z wdowieństwa,sieroctwa,wyboru takiej czy innej drogi życia.Samotność osoby żyjącej na uboczu(John,doktor Lucas,prostytutka) ale też samotność osoby żyjącej we wspólnocie religijnej i w rodzinie, pośród innych podobnych do siebie ludzi(Rachel).To książka o trudnym wyborze własnej drogi,między własnymi pragnieniami,a pragnieniami i oczekiwaniami innych.Rachel musi stawić czoło wyborowi pomiędzy pragnieniami własnego serca(,co wiąże się z życiem poza wspólnotą i byciem martwym dla własnej rodziny i współwyznawców),a pragnieniami innych ludzi.Noah oczekuje że to jego wybierze Rachel.Jest wszak diakonem zgromadzenia,przyjacielem jej zmarłego męża i niedoszłym konkurentem kobiety .Rodzice i bracia Rachel oczekują,że wybierze ona mężczyznę,którego oni aprobują,że nadal będzie żyła zgodnie z wytycznymi wiary prostaczków i nie będzie przejawiała żadnych buntowniczych myśli.
Trudni ludzie,trudna miłość,ciężkie wybory ,ale pośród tego wszystkiego pięknie opisane uczucia,poszukiwanie swojej własnej drogi i próba życia zgodnie z własnymi przekonaniami.
Miałam początkowo skojarzenia z innymi książkami-z Koliberkiem Spencer(oczywista konsekwencja opieki samotnej kobiety nad ciężko rannym nieznajomym),ze Znajdą Stanton(ze względu na prostaczków kojarzących mi się ze zgromadzeniem braci morawskich),nawet z Błękitnym Zamkiem Montgomery(bo czas spędzony na odpoczynku to grzech,tak według wierzeń prostaczków jak i według przekonań pani Fryderyki Stirling).Jednak książka Williamson jest zupełnie odmienna.To nie jest prosty romans,przeczytany dla zabicia czasu,to książka zmuszająca do przemyśleń.Dobrze pokazana jest budząca się miłość,przypadkowe dotknięcia,szukanie spojrzeń tej drugiej osoby,walka z własnymi odczuciami,próba przezwyciężenia porywów serca,by żyć zgodnie ze swoją wiarą.Książka chwilami wzrusza,chwilami przytłacza ale nie pozostawia obojętnym.Chwilami było trudno,ale nie żałuję czasu poświęconego na czytanie tej książki.

Z tą książka miałam problem od początku.Najpierw ekscytacja,bo trafił mi się romans historyczny,potem zadowolenie,że ciekawa tematyka,a wreszcie zniechęcenie,że mimo poruszanych tematów jest jakoś mdło.Książkę odkładałam kilka razy,czasami nawet na tydzień,a później wracałam,nie tyle z ciekawości ile z obowiązku.Poruszony jest tu problem trudnej miłości,samotności i jeszcze...