„Lonesome Traveller” to moja trzecia książka Jacka Kerouaca. Powoli zaczynają działać mechanizmy typowe dla dłuższego obcowania z twórczością pewnego człowieka: lepsze zrozumienie treści przy jednoczesnym bardziej rutynowym odbiorze kolejnej pozycji. Dlatego ten zbiór autobiograficznych szkiców (czy Kerouac napisał kiedykolwiek coś, co nie było oparte na jego własnym życiu?) wywołał częściowo sprzeczne uczucia. Z jednej strony poczułem się lekko znudzony kolejnymi odsłonami „przygód” amerykańskiego trampa, które poznałem już wcześniej. Z drugiej strony „Lonesome Traveller” to bardzo ciekawe uzupełnienie dotychczasowej twórczości autora, umożliwiające szybkie zapoznanie się z pisarstwem Kerouaca. A zatem bardzo dobra pozycja dla czytelników, którzy pragnęliby poznać tego autora bez wertowania kilkuset stron takich powieści jak np. „W drodze”.

Osiem opowiadań zabrało mnie ponownie w podróż u boku literackiego przywódcy beatników. Wyraźnie widać, że Kerouac pracował nad stylem, wprowadził nowe elementy ekspresji. Jednak podobnie jak jego poprzednie książki, „Lonesome Traveller” to zapiski z życia niespokojnego samotnika, który nie potrafi inaczej, niż ciągle gorączkowo poszukiwać alternatyw dla materialistycznej pogoni za pieniądzem. Dla znakomitej większości dzisiejszych czytelników (dla mnie również, przyznaję od razu) taki styl życia nie będzie pewnie do zaakceptowania. Ale sam fakt, że autor ma do zaoferowania jakąś alternatywę, był w latach 50-tych (i być może w pewnym stopniu nadal jest) elektryzującym przeżyciem.

I tak dowiedziałem się sporo o smutnym życiu marynarzy, którzy potrafili przehulać ciężko zarobione pieniądze w ciągu kilku szalonych nocy w San Francisco. Towarzyszyłem autorowi w jego pracy jako hamulcowy linii kolejowej Southern Pacific oraz w podróży przez Meksyk. Nienawidziłem razem z nim pracy jako steward na pokładzie SS „William Carothers”. Cieszyłem się z powrotu do Nowego Jorku i spotkań z tamtejszą paczką przyjaciół. Oddychałem pełną piersią krystalicznie czyste powietrze pod szczytem Mount Desolation wypatrując oznak pożaru lasu. Cierpiałem w czwartej klasie starej łajby w czasie podróży z Tangieru do Marsylii i podziwiałem południowofrancuskie pejzaże rodem z obrazów Van Gogha. Kroczyłem śladami impresjonistów po Montmartrze. Opłakiwałem odejście pewnej epoki – czasu trampów i hobos podróżujących w wagonach towarowych przez całe Stany.

„Lonesome Traveller” to moja trzecia książka Jacka Kerouaca. Powoli zaczynają działać mechanizmy typowe dla dłuższego obcowania z twórczością pewnego człowieka: lepsze zrozumienie treści przy jednoczesnym bardziej rutynowym odbiorze kolejnej pozycji. Dlatego ten zbiór autobiograficznych szkiców (czy Kerouac napisał kiedykolwiek coś, co nie było oparte na jego własnym...