Rozczarowanie.
Tak w jednym słowie można by podsumować tom drugi serii „Osiemdziesiąt dni”
Co to w ogóle w zamyśle miało być ?
Pierwszy tom był ostrym erotykiem... A to coś ?
Na półce z erotykami może i to leżało, ale baaardzo daleko od przegródki - DOBRE -. Treść tu zawarta jest tak mdła i nijaka, że usypia czytelnika w 5 minut. Już chyba trochę bliżej jednak tej pozycji do obyczajówki, czy przeciętnego romansu jakich mamy tysiące do dyspozycji, a i w tym gatunku książka ta ginie i rozmywa się, nie wyróżniając się absolutnie niczym na tle zalewu „postgreyowych” pozycji.
Tom pierwszy niesamowicie mnie poruszył. Podniecił, rozgrzał do czerwoności, rozpalił wyobraźnię i zmysły tak, że ledwie mogłam usiedzieć na stołku podczas lektury. Zatem po tomie drugim spodziewałam się już rzeczy, wydarzeń i zwrotów akcji tak niebywałych i wielkich, że byłam przygotowana na to, że za przyczyną historii z tego tomu, zostanę po prostu wystrzelona w kosmos.
Co otrzymałam ?
Całkowicie nijaki i nudnawy esej o perypetiach związku na odległość, w którym na dobrą sprawę nie dzieje się kompletnie nic prócz wiecznego mijania się bohaterów i narastających niedopowiedzeń.
Książkę o niczym.
Książkę , którą na dobrą sprawę , spokojnie można sobie odpuścić, bo nie znajdziemy w niej nic co nas poruszy w jakikolwiek sposób na jakiejkolwiek płaszczyźnie.

Dobrnęłam do końca tej części, bo jak zaczęłam serię, to chcę ją skończyć, ale czas jej poświęcony, uważam za stracony.

Rozczarowanie.
Tak w jednym słowie można by podsumować tom drugi serii „Osiemdziesiąt dni”
Co to w ogóle w zamyśle miało być ?
Pierwszy tom był ostrym erotykiem... A to coś ?
Na półce z erotykami może i to leżało, ale baaardzo daleko od przegródki - DOBRE -. Treść tu zawarta jest tak mdła i nijaka, że usypia czytelnika w 5 minut. Już chyba trochę bliżej jednak tej pozycji...