O aktorskich dokonaniach Andrzeja Łapickiego niestety nie mogę za dużo napisać, widziałem jak dotąd zaledwie 5 filmów z jego udziałem. W „Lekarstwie na miłość” stworzył niezapomniany i fantastyczny duet z samą Kaliną Jędrusik, poza tym widziałem jeszcze jego znakomite role u Wajdy („Wszystko na sprzedaż” czy epizod w „Panu Tadeuszu”) czy Krzystka („W zawieszeniu”). Mignął mi również epizodycznie w „Zakazanych piosenkach”. Wszystkie te role wzbudziły moją ciekawość Łapickim stąd też chętnie sięgnąłem po „Łapa w łapę”.

Zła to książka pod względem formy, rozczarowująca także pod względem treści. Jestem lekturą zdegustowany. Książka miała być wywiadem – rzeką. Nie jest. Jest jakimś absurdalnym zlepkiem rozmów na różne tematy. Każdy rozdział to jedna taka rozmowa, ale wszystko w pigułce, taka wersja instant, maksymalnie dwie – trzy strony na rozdział. Żaden temat nie jest traktowany obszernie, wszystkie przez Łapickiego traktowanie od niechcenia, jego wypowiedzi zaś są jakby za karę. Nie zrobił na mnie Łapicki dobrego wrażenia, wręcz przeciwnie, po skończeniu książki obraz Łapickiego jaki pozostał mi w głowie to egoistyczny, egocentryczny bufon, przekonany o swojej wielkości. Chyba, że to taka ironiczna poza i kreacja, ale jeśli tak to wyjątkowo kiepsko tę ironię widać.

Kamila Łapicka, z zawodu teatrolog i wiedzę na ten temat posiada dużą, ale pisarka z niej żadna. Czytało się to źle, według mnie napisane było to nie do końca umiejętnie i już pomijam fakt, że chyba w wydawnictwie nie poproszono nikogo o korektę tego dzieła…

Cóż, spodziewałem się wywiadu – rzeki, smakowitej opowieści o kinie, teatrze i ludziach z tego świata, oczekiwałem ciekawych anegdot o wielkich ludziach ze świata kultury a przede wszystkim spodziewałem się ciekawej opowieści o życiu Łapickiego, nie tylko tym filmowo – teatralnym. A dostałem jakąś groteskową karykaturę, która mi już na dobre wykoślawiła wizerunek Łapickiego.

A może byłoby inaczej gdyby za napisanie takiej książki wziąłby się ktoś, kto się na tym zna i potrafi pisać książki biograficzne? Czytałem bowiem lepsze biografie, na tym polu Łapicka niestety niczym się dla mnie nie wyróżniła.

O aktorskich dokonaniach Andrzeja Łapickiego niestety nie mogę za dużo napisać, widziałem jak dotąd zaledwie 5 filmów z jego udziałem. W „Lekarstwie na miłość” stworzył niezapomniany i fantastyczny duet z samą Kaliną Jędrusik, poza tym widziałem jeszcze jego znakomite role u Wajdy („Wszystko na sprzedaż” czy epizod w „Panu Tadeuszu”) czy Krzystka („W zawieszeniu”). Mignął...