„CZASEM, ŻEBY ODNALEŹĆ PRAWDĘ, TRZEBA PORUSZYĆ GÓRY”

Rzadko zdarza mi się uznać ekranizację powieści za lepszą, jednak w tym przypadku tak jest. Film Howarda mnie zafascynował i wzbudził moje zainteresowanie pisarzem, którego jak dotąd wolałam unikać książek. Jestem katoliczką, więc było nie do pomyślenia, abym zabrała się za książki tego pana.

Genewa, znany naukowiec prosi o pomoc harwardzkiego profesora religii i symboliki Roberta Langdona. W siedzibie CERN- u został zamordowany fizyk, na jego ciele został wypalony znak iluminatów – tajnego, starożytnego bractwa, którym głównym celem jest walka z Kościołem. Na miejscu okazuje się, że nie tylko w okrutny sposób pozbawiono życie uczonego, ale także doszło do kradzieży antymaterii o dużej sile wybuchu. Kim są zabójcy powołujący się na tajne stowarzyszenie? Gdzie znajduje się antymateria? Robert Langdon wraz z pomocą córki zamordowanego będą musieli wygrać wyścig z czasem, by odnaleźć odpowiedzi na te pytania.

„(…) … nauka i religia nie są wrogami, tylko sojusznikami, dwoma różnymi językami opowiadającymi tą samą historię… historię o symetrii i równowadze, niebie i piekle, nocy i dniu, gorącu i zimnie, Bogu i szatanie. Zarówno nauka, jak i religia radują się stworzoną przez Boga symetrią… niekończącym się zmaganiem jasności i ciemności.”

Watykan, po nagłej śmierci papieża odbywa się konklawe. Cały świat śledzi wydarzenia w Stolicy Apostolskiej. Gwardziści otrzymują nagranie niebezpiecznej substancji na terenie Watykanu. Czas tyka, a nikt nie zna odpowiedzi, co znajduje się na obrazie kamery. Tymczasem dochodzi do zaginięć czterech kardynałów pereferiti – głównych kandydatów do objęcia stanowiska po zmarłym papieżu. Robert Langdon zostaje ściągnięty do Watykanu. Od tej pory będzie musiał szukać nie tylko „tykającej bomby”, ale również czterech zaginionych kardynałów, którzy według słów zabójcy mają umrzeć w wielkich męczarniach na oczach całego świata. Czas gra olbrzymią rolę.

„Kościół to nie tylko kamienie i zaprawa. Nie można tak po porostu wymazać dwóch tysięcy lat wiary… jakiejkolwiek wiary. Nie da się zniszczyć wiary, usuwając jej ziemskie dowody.”

Powieść jest bardzo dobrze napisana, pomimo, iż wzbudza wiele kontrowersji trzeba pamiętać, że jest to fikcja literacka. Do jednego symbolu przepisuje się wiele znaczeń, Dan Brown umiejętnie wprowadził do pasujących mu wątków kilka faktów, legend i domysłów; nic dziwnego, że stworzył wielką teorię spiskową z zabójstwami w tle, która w całości prezentuje się interesująco.

To, iż sam pisarz jest ateistą nie jest niespodzianką. Mogę uwierzyć w działalność tajnego, starożytnego stowarzyszenia działającego dawniej w podziemiach, jednak śmiać mi się chciało, gdy przeczytałam w książce teorię, iż sam prezydent Stanów Zjednoczonych, a mianowicie Roosevelt był blisko zaprzyjaźniony z jednym z nich. (Serio? Panie Brown, a Elvis już zapukał do pana drzwi?)

To, co najbardziej mnie irytuje to oczernianie religii katolickiej. Owszem ludzie w dawnych czasach dokonywali złych decyzji, bardzo złych. Plamili sobie ręce cudzą krwią, ukazując, iż w istocie sami nie są lepsi od swoich wrogów. Jednak jest też wielu takich, co to byli w stanie umrzeć za wiarę, lub nieśli pomoc udowadniając, że można być dobrym człowiekiem w tym zepsutym świecie. Bóg sobie sam nie wybiera obrońców, to w ich chorych umysłach dzieją się różne, tak odmienne od nauki ich religii wizje, które wprowadzają w czyn. Tak jak pisałam Brown woli wybierać z historii, tylko pasujące mu wątki, aby ukazać uczonych w tym dobrym świetle. Wierzę jednak w przekonanie Galileusza, iż wiarę można połączyć z nauką. To są jednak kwestie moralne, nad którymi i tak już długo się rozwodzę.

Nie mniej powieść jest świetnie napisana, wciągająca, interesująca i niebanalna. Zakończenie dla wielu może nie być niespodzianką, ale czy w przypadku książek Browna można się nudzić?

„CZASEM, ŻEBY ODNALEŹĆ PRAWDĘ, TRZEBA PORUSZYĆ GÓRY”

Rzadko zdarza mi się uznać ekranizację powieści za lepszą, jednak w tym przypadku tak jest. Film Howarda mnie zafascynował i wzbudził moje zainteresowanie pisarzem, którego jak dotąd wolałam unikać książek. Jestem katoliczką, więc było nie do pomyślenia, abym zabrała się za książki tego pana.

Genewa, znany naukowiec...