Historia dość ciekawa. Zośka o rozstaniu z mężem na potyka na plaży chłopaka z którym. Później spełnia swoje marzenia. Restauracja, kawiarnia następnie hotel że spa itp. Niestety nie ma samej sielanki jak to życie.... Jest przewrotne i okrutne.... Ciekawie napisana

Historia dość ciekawa. Zośka o rozstaniu z mężem na potyka na plaży chłopaka z którym. Później spełnia swoje marzenia. Restauracja, kawiarnia następnie hotel że spa itp. Niestety nie ma samej sielanki jak to życie.... Jest przewrotne i okrutne.... Ciekawie napisana

Hanna Cygler, jak na filologa przystało, serwuje nam tytuły książek zaczerpnięte z terminologii gramatyki języka polskiego. Był „Tryb warunkowy”, była „Deklinacja męska/żeńska”, a teraz jest „Przyszły niedokonany”.
Mimo miłości, którą Zosia i Witek niewątpliwie czują do siebie, mimo namiętności, która zakiełkowała w pierwszej części tryptyku, a która w pełni rozwinęła się w „Deklinacji męskiej/żeńskiej”, drogi głównych bohaterów rozchodzą się. Zosia przechodzi przemianę – wizerunkową i zawodową. Autorka mocniej akcentuje przedsiębiorczość Zosi, pozwalając jej realizować się jako business woman lat dziewięćdziesiątych.
Jednak nie samą pracą człowiek przecież żyje, więc jako spirytus movens pewnych wydarzeń pojawia się Franek – kolejny mężczyzna, którego obecność sprawia, że Zosia rozkwita, a jej zmysły pracują pełną parą. Hanna Cygler każdą z części tryptyku buduje na paraleli uczuć Zosi do co najmniej dwóch mężczyzn. Z jednej strony Witek, dotychczasowy mąż, wciąż nie schodzi ze sceny, a z drugiej strony pojawia się Franek z pakietem cech zupełnie obcych Witkowi, lecz myliłby się ktoś, kto by pomyślał, że są to postaci czarno-białe. Obaj pozostają do siebie w przeciwwadze, ale nie jest to zestaw kontrastujący na zasadzie good guy – bad guy. Każdy z tych mężczyzn nadal oddziałuje na Zosię na tyle skutecznie, że do samego końca trudno przewidzieć, jak i kogo autorka ze sobą połączy, a kto pozostanie singlem. Nasza bohaterka zwyczajnie kocha obu i każdy z nich wywołuje w niej emocjonalne drżenie duszy. Nie ma jednak w Zosi (która dla podkreślenia przemian, które w niej zaszły, w tej części jest częściej Zośką niż Zosią) dramatycznie rozdzierających sercowych rozterek. Nie rozprawia, nie rozpamiętuje, nie rozdrapuje ran, nie traci czasu na zadawanie pytań, z którym z nich się związać, bo dokonanemu wyborowi konsekwentnie dochowuje wierności, jednak … jednak podskórnie czujemy, że jeszcze wszystko może się wydarzyć, ponieważ niejednokrotnie byliśmy świadkami sprytu autorki w komplikowaniu spraw kreowanych przez nią postaci literackich. Wracając do Zosi, to jest ona w swoim uczuciu tak do Witka, jak i do Franka naturalnie przekonująca, życiowo prawdziwa i chyba właśnie dlatego zyskuje sympatię czytelnika. Zastanawiające, że panowie z czasem również zyskują naszą przychylność i w efekcie w pewnym momencie przyłapujemy się na tym, że trzymamy kciuki i za Witka, mimo iż nie jest idealny, i za Franka, mimo iż… on też nie jest idealny.
W ostatnią część tryptyku Hanna Cygler wplata też perypetie teraz już dorosłego brata Zosi – Rafała, Weroniki – córki Marcina (pierwszej miłości Zosi),a także coraz więcej ma do powiedzenia kilkuletnia córka Zosi i Witka – Wiktoria.
„Przyszły niedokonany” wpisuje się w kształt i formę poprzednich części. Książkę dobrze się czyta (większość stanowią dialogi),a dodatkowo autorka wprawnie podsyca zainteresowanie czytelnika, ponieważ właściwie każdy kolejny rozdział odsłania nowe wydarzenia. Jeśli więc dysponujecie czasem wolnym, możecie śmiało sięgnąć po ostatni tom tryptyku. Klimat jak zwykle nie jest cukierkowo-pudrowy. Wśród sukcesów, spełnienia i szczęścia pojawiają się także potknięcia i porażki, lecz mimo strat i bolesnych przeżyć bohaterka wychodzi z komplikacji wprawdzie życiowo poobijana, ale niestrudzenie staje na nogi. I to jest chyba prawdziwy powód, dla którego tak chętnie śledzimy losy Zosi. Spotyka ją zwykłe życie, raz lepsze, raz gorsze, ale ona się nie poddaje, uparcie mocuje się z losem, co sprawia, że staje się mocniejsza, choć już nie pozostaje taka sama. Gdyby każdy z nas przyjrzał się swojej historii, dostrzegłby w niej podobną prawidłowość. Przecież teoretycznie wiemy, że świat nie jest ani pasmem zwycięstw, ani pasmem przegranych. Wiemy, że jest zwyczajnie pstrokaty i mieni się jasnymi i ciemnymi odcieniami. I nawet jeśli wcześniej przyszło nam się zmagać z przeciwnościami, to z czysto ludzkich pobudek spragnieni jesteśmy pozytywnych i ciepłych zakończeń. Dlatego lgniemy do historii, które mimo skaz i rys są energetyczne, emocjonalnie wrażliwe i z przekąsem. A „Przyszły niedokonany” jest do tego jeszcze biznesowo szykowny!

Hanna Cygler, jak na filologa przystało, serwuje nam tytuły książek zaczerpnięte z terminologii gramatyki języka polskiego. Był „Tryb warunkowy”, była „Deklinacja męska/żeńska”, a teraz jest „Przyszły niedokonany”.
Mimo miłości, którą Zosia i Witek niewątpliwie czują do siebie, mimo namiętności, która zakiełkowała w pierwszej części tryptyku, a która w pełni rozwinęła się w...

Najlepsza w tej książce jest okładka.
Na tym kończą się plusy.
Nie żartuję.
Nie wiem czym karmiła się, i co piła autorka podczas pisania tej powieści, ale zdecydowanie odradzam ówczesną dietę. Prowadzi do tworzenia dyrdymałów i farmazonów, które skutecznie przysłaniają całkiem znośny debiut.
Hanna Cygler puściła wodze fantazji i zafundowała czytelnikom niezłą konfuzję.
Urocza Zosia śmiertelnie zakochana w Witku, (po ciosach jakie musiała znieść w finale drugiej części) powraca do Gdańska, by tam śmiertelnie zakochać się we Franku i z nim próbować ułożyć sobie życie. Tu otwiera własny interes, który rozrasta się w niebywałym tempie, radzi sobie z groźnymi biznesowymi antagonistami i powoduje, że niemal cały męski świat pada jej do stóp. Coś traci wiarygodność pani Knyszewska. Z każdą kolejną stroną rosło moje zażenowanie, zastanawiałam się czy aby na pewno fabułę tworzyła ta sama autorka, czy może podszył się pod nią jakiś nieudolny, ale pełen fantazji grafoman?
Kondensacja absurdalnych rozwiązań sprawia, że zaczynam zastanawiać się czy to nie prowokacja....
Nie chcę zdradzać poszczególnych wątków, kto przeczyta ten zrozumie o co mi chodzi, choć ostrzegam, że dobrnięcie do końca książki jest nie lada wyzwaniem.
O ile druga książka była gorsza od debiutu, tak trzecia nie powinna nigdy ujrzeć światła dziennego. Afery, kanty, melodramaty, stracone złudzenia, krótkie romanse, wątki kryminalne, i inne nieprawdopodobne historie. Groch z kapustą, pomieszanie z poplątaniem.
Ech, szkoda czasu na dalsze pisanie o tej książce. Na pociechę zostaje choć okładka.

buchbuchbicher.blogspot.com

Najlepsza w tej książce jest okładka.
Na tym kończą się plusy.
Nie żartuję.
Nie wiem czym karmiła się, i co piła autorka podczas pisania tej powieści, ale zdecydowanie odradzam ówczesną dietę. Prowadzi do tworzenia dyrdymałów i farmazonów, które skutecznie przysłaniają całkiem znośny debiut.
Hanna Cygler puściła wodze fantazji i zafundowała czytelnikom niezłą...

Książka jest kontynuacją losów Zosii Knyszewskiej. Miałam nadzieję, że jest to ostatnia część trylogii. Losy bohaterki, która jest wciąż młoda, przeżywa kolejny związek, wplątuje się w ciemne interesy odnosząc sukcesy zawodowe. Czas płynie, a Zofia co książka to nowy partner/mąż, kolejna śmierć i wielkie życiowe zmiany. Czyta się dobrze, ale mnie wciąż zdumiewał natłok zdarzeń w krótkim czasie i historia zaczęła mnie już męczyć, czekałam na koniec... Na końcu okazało się, że jest jeszcze jedna część.

Książka jest kontynuacją losów Zosii Knyszewskiej. Miałam nadzieję, że jest to ostatnia część trylogii. Losy bohaterki, która jest wciąż młoda, przeżywa kolejny związek, wplątuje się w ciemne interesy odnosząc sukcesy zawodowe. Czas płynie, a Zofia co książka to nowy partner/mąż, kolejna śmierć i wielkie życiowe zmiany. Czyta się dobrze, ale mnie wciąż zdumiewał natłok...

Z wielką niecierpliwością i ciekawością śledziłam dalsze losy Zosi Knyszewskiej która po zdradzie męża wraca do Gdańska i próbuje ułożyć sobie życie i realizować swoje marzenia dzięki poznanym mężczyzną.Musi poradzić sobie z wieloma wyzwaniami i rozterkami i dokonać wyboru.Powieść pełna uczuć ,ciepła i wzruszeń.Czyta się bardzo dobrze a zakończenie mnie mile zaskoczyło Polecam.

Z wielką niecierpliwością i ciekawością śledziłam dalsze losy Zosi Knyszewskiej która po zdradzie męża wraca do Gdańska i próbuje ułożyć sobie życie i realizować swoje marzenia dzięki poznanym mężczyzną.Musi poradzić sobie z wieloma wyzwaniami i rozterkami i dokonać wyboru.Powieść pełna uczuć ,ciepła i wzruszeń.Czyta się bardzo dobrze a zakończenie mnie mile zaskoczyło Polecam.

Kolejne emocje związane z dalszymi losami Zosi i Witka. Po zdradzie męża Zosia długo nie może dojść do siebie. Na jej drodze niespodziewanie staje Franek...
Do głosu dochodzi młode pokolenie....
A w tle dalsze przemiany w Polsce, które miały miejsce w latach 90-tych...
Książka wciąga, autorka nie oszczędza głównych bohaterów, akcja toczy się szybko i nie przestaje zaskakiwać...

Kolejne emocje związane z dalszymi losami Zosi i Witka. Po zdradzie męża Zosia długo nie może dojść do siebie. Na jej drodze niespodziewanie staje Franek...
Do głosu dochodzi młode pokolenie....
A w tle dalsze przemiany w Polsce, które miały miejsce w latach 90-tych...
Książka wciąga, autorka nie oszczędza głównych bohaterów, akcja toczy się szybko i nie przestaje zaskakiwać...

Zosia, która w trzeciej części serialu dobiega czterdziestki, nadal jest kobietą namiętną i łaknącą miłości, mimo że jej życie uczuciowe poddawane jest także nieprzyjemnym próbom. Ponadto, w tym tomie ujawnia swą naturę Scarlett O'Hary, czyli osoby przedsiębiorczej, którą żadne przeciwności losu nie są w stanie załamać.

Po przykrym dla niej finale małżeństwa z Witkiem Halmanem, opisanym w poprzednim tomie, nowy, gdański ukochany Zosi, Franek Reinert, zaraża ją swoim entuzjazmem do, nazwijmy to, życia w kapitalizmie. Razem z nim i jego przyjacielem Władkiem Słowikiem rzucają się w wir inwestowania w ciekawe przedsięwzięcia rekreacyjno-gastronomiczno-hotelarskie. Mimo rozmaitych przeszkód, nie tylko administracyjno-biurokratycznych, odnoszą sukces. Franka, już jako pani Reinert, obdarza Zosia uroczym synkiem i szczęście kwietnie. Do czasu, kiedy znowu wtrąca się zły los. Tymczasem Witek z odejściem byłej żony nie potrafi się pogodzić.

Nowa natura Zosi jako bizneswoman opisana jest dość ciekawie, łącznie z delikatnym dotknięciem roli trójmiejskiego półświatka w budowie tamtejszego kapitalizmu. Cała reszta to typowo wakacyjny romans, przyzwoicie napisany, do szybkiej konsumpcji w ciągu paru godzin.

Zosia, która w trzeciej części serialu dobiega czterdziestki, nadal jest kobietą namiętną i łaknącą miłości, mimo że jej życie uczuciowe poddawane jest także nieprzyjemnym próbom. Ponadto, w tym tomie ujawnia swą naturę Scarlett O'Hary, czyli osoby przedsiębiorczej, którą żadne przeciwności losu nie są w stanie załamać.

Po przykrym dla niej finale małżeństwa z Witkiem...

Wciągająca kolejna część o Zosi K.:) Jednym tchem na urlopie 3 części pochłonęłam;) Życie i jego pokręcone losy.
Polecam!!!

Wciągająca kolejna część o Zosi K.:) Jednym tchem na urlopie 3 części pochłonęłam;) Życie i jego pokręcone losy.
Polecam!!!

Po złapaniu Witka na zdradzie Zosia przeprowadza się znowu do Gdańska. Tutaj przypadkowo poznaje Franka, z którym zwiążą ją interesy i uczucie. Wszystko niby idzie ku lepszemu, do momentu kiedy na jej drodze pojawia się osoba z przeszłości. Teraz zabieram się za ostatni tom tej serii.

Po złapaniu Witka na zdradzie Zosia przeprowadza się znowu do Gdańska. Tutaj przypadkowo poznaje Franka, z którym zwiążą ją interesy i uczucie. Wszystko niby idzie ku lepszemu, do momentu kiedy na jej drodze pojawia się osoba z przeszłości. Teraz zabieram się za ostatni tom tej serii.

Zosia, mimo 4 lat nadal buja w obłokach, nie widzi co (a raczej kto się w niej kocha),lekkoduch, a z drugiej strony współtwórca hotelu i całej reszty.

Zosia, mimo 4 lat nadal buja w obłokach, nie widzi co (a raczej kto się w niej kocha),lekkoduch, a z drugiej strony współtwórca hotelu i całej reszty.