Dla mnie genialna , wybitna , jest tu wielka historia , zakulisowe rozgrywki polityczne , sielska atmosfera angielskiej wsi, działania policji a przede wszystkim płomienny romans . Wartka akcja nie pozwala odłożyć książki. Polecam

Dla mnie genialna , wybitna , jest tu wielka historia , zakulisowe rozgrywki polityczne , sielska atmosfera angielskiej wsi, działania policji a przede wszystkim płomienny romans . Wartka akcja nie pozwala odłożyć książki. Polecam

Klasyka w świetnym wydaniu Folleta. To co mnie kręci to nałożenie fabuły na wydarzenia historyczne, aż prosi się pytanie: czy tak naprawdę wyglądała historia I wojny?.polecam

Klasyka w świetnym wydaniu Folleta. To co mnie kręci to nałożenie fabuły na wydarzenia historyczne, aż prosi się pytanie: czy tak naprawdę wyglądała historia I wojny?.polecam

To nie ten mistrzowski Follet z Filarów Ziemii ale też i nie z Igły, coś pośredniego. Fajne czytadło, w którym przez cały czas kibicujemy potencjalnemu mordercy. Ciekawa intryga. I głównym bohaterem obok Rosjanina anarchisty Feliksa jest rezolutna, siedemnastoletnia dziewczyna, jak się okazuje, jego córka, Charlotte. Zabawa przednia, z cyklu "zabili go i uciekł", wpleciona w tło wybuchu pierwszej wojny oraz nudne i pełne pretensji życie angielskiej arystokracji. Polecam.

To nie ten mistrzowski Follet z Filarów Ziemii ale też i nie z Igły, coś pośredniego. Fajne czytadło, w którym przez cały czas kibicujemy potencjalnemu mordercy. Ciekawa intryga. I głównym bohaterem obok Rosjanina anarchisty Feliksa jest rezolutna, siedemnastoletnia dziewczyna, jak się okazuje, jego córka, Charlotte. Zabawa przednia, z cyklu "zabili go i uciekł", wpleciona...

Piękna opowieść o życiu.

Piękna opowieść o życiu.

Sama fabuła nie jest szczególnie zaskakująca, aczkolwiek książkę czyta się z nutką napięcia. Największa wartość dodana to świetnie przedstawione procesy społeczne epoki przed I Wojną Światową, zwłaszcza w kwestii praw kobiet i swoistego zamknięcia w "złotych klatkach" wchodzących w dorosłość córek rodów z wyższych sfer.

Sama fabuła nie jest szczególnie zaskakująca, aczkolwiek książkę czyta się z nutką napięcia. Największa wartość dodana to świetnie przedstawione procesy społeczne epoki przed I Wojną Światową, zwłaszcza w kwestii praw kobiet i swoistego zamknięcia w "złotych klatkach" wchodzących w dorosłość córek rodów z wyższych sfer.

Świetna rozrywka

Świetna rozrywka

Intryga zaplątana do imentu, dramatyczne życiorysy których losy krętymi ścieżkami plotą się namiętnością, bólem, cierpieniem. Oczywiście - motyw kryminalny ale obok olbrzymi - i aż nieprawdopodobny - wątek niezniszczalnego uczucia. Trochę ilustracji "dylematów" życiowych jaśniepaństwa, trochę naiwnej głupoty jaśniepani, która w sytuacji kryzysowej - ucieka w preparaty opiumowe, i już, po sprawie.
Ale historia snuta całkiem prawdopodobnie więc czyta się doskonale.

Intryga zaplątana do imentu, dramatyczne życiorysy których losy krętymi ścieżkami plotą się namiętnością, bólem, cierpieniem. Oczywiście - motyw kryminalny ale obok olbrzymi - i aż nieprawdopodobny - wątek niezniszczalnego uczucia. Trochę ilustracji "dylematów" życiowych jaśniepaństwa, trochę naiwnej głupoty jaśniepani, która w sytuacji kryzysowej - ucieka w preparaty...

Choć nie jest to najbardziej zaskakująca historia na świecie i jej fabuła jest raczej oczywista, to wciąga. Follett, jak zwykle, bardzo trafnie ukazał realia i kwestie społeczne, co uważam za ogromny plus książki.

Choć nie jest to najbardziej zaskakująca historia na świecie i jej fabuła jest raczej oczywista, to wciąga. Follett, jak zwykle, bardzo trafnie ukazał realia i kwestie społeczne, co uważam za ogromny plus książki.

Dwuwątkowa powieść o zamachowcu i babeczce walczącej o prawa kobiet. Liberalizm aż bije po oczach. No i oczywiście autor stosuje tradycyjną zasadę teatralną "jeśli w I akcie pojawia się strzelba, to w akcie III musi wystrzelić". Z tą niesubtelną różnicą, że zamiast strzelby jest kobieta, a zamiast strzelania jest cimcirimci. Ahhh, klasyczny Follett.

Dwuwątkowa powieść o zamachowcu i babeczce walczącej o prawa kobiet. Liberalizm aż bije po oczach. No i oczywiście autor stosuje tradycyjną zasadę teatralną "jeśli w I akcie pojawia się strzelba, to w akcie III musi wystrzelić". Z tą niesubtelną różnicą, że zamiast strzelby jest kobieta, a zamiast strzelania jest cimcirimci. Ahhh, klasyczny Follett.

Po przeczytaniu "Filarów ziemi" postanowiłem zabrać się za kolejną pozycję Folletta "Człowiek z Sankt. Petersburga", no i zdania nie zmianiłem. Jak na mój gust, za dużo tu wątków pobocznych, opisów stanów emocjonalnych i innych zamulaczy akcji. Wygląda na to, że Follet nie będzie należał do moich ulubionych pisarzy.

Po przeczytaniu "Filarów ziemi" postanowiłem zabrać się za kolejną pozycję Folletta "Człowiek z Sankt. Petersburga", no i zdania nie zmianiłem. Jak na mój gust, za dużo tu wątków pobocznych, opisów stanów emocjonalnych i innych zamulaczy akcji. Wygląda na to, że Follet nie będzie należał do moich ulubionych pisarzy.