Wydana w listopadzie książka, właściwie książeczka, znanego autora z pewnością rozczaruje jego fanów. Ale tylko na pierwszy rzut oka! „Najcenniejszy dar” w formie kieszonkowej liczy sobie niewiele stron i aż kusi, by „połknąć” go w jedno popołudnie, a może nawet w autobusie czy pociągu. Nie tak szybko! To minimum formy niesie w sobie maksimum treści, której zdecydowanie nie warto przyswajać na szybko i byle jak. Warto poświęcić jej więcej czasu i przynajmniej kilka głębszych myśli. Bo, jak przypuszczam, o to autorowi chodziło.

„Najcenniejszy dar” to debiut Evansa, wydany początkowo jego własnym nakładem. Ta książeczka otworzyła mu drogę do sławy i utorowała szlak kolejnym poruszającym opowieściom. W stylu różni się od dojrzałego Evansa, zwłaszcza tego z „Pamiętników pisanych w drodze”, prosi o więcej narracji, rozwinięcie historii, dodanie pobocznych wątków… Ale i tak urzeka swoim przesłaniem. Może właśnie ta prostota przekazu nadaje mu sens? Zwraca uwagę na to, co naprawdę ważne.

Richard i jego żona Keri wraz z czteroletnią córeczką wprowadzają się do rezydencji Mary Parkin. Z racji kiepskiej sytuacji finansowej nie mogą sobie pozwolić na własny dom a propozycja pracy u starszej pani zdaje się stworzona właśnie dla nich. Szybko okazuje się, że ich nowa pracodawczyni jest wyjątkowo samodzielna, a do zadań bohaterów należy przede wszystkim dotrzymanie jej towarzystwa. Oczywiście, nie zostaje to powiedziane wprost… Podczas, gdy Keri zaprzyjaźnia się z Mary, Richard poświęca się prowadzeniu ich biznesu – wypożyczalni eleganckich strojów. Spędza w niej coraz więcej czasu, coraz mniej mając go dla córeczki. Tymczasem zbliżają się Święta Bożego Narodzenia. Richard, zaślepiony pracą, zaniedbuje rodzinę, odkrywa za to na strychu tajemnicze listy… Domyśla się, że to jakaś skrywana od lata tajemnica ich gospodyni i pracodawczyni, postanawia ją rozwikłać. Mary skupia się w tym czasie na pytaniu, które wciąż zadaje – co było pierwszym i najcenniejszym darem dla Dzieciątka Jezus? Nikt nie potrafi jej odpowiedzieć.

Co się stanie, kiedy Richard odkryje tajemnicę Mary i wreszcie wybrzmi odpowiedź na świątecznie pytanie? Nic nie będzie takie samo, zwłaszcza bohaterowie tej książeczki. Jak zwykle u Evansa. Tutaj muszą dokonywać się wielkie przemiany i mieć miejsce chwytające za serce zakończenia. I dobrze, bo każdy z nas potrzebuje od czasu do czasu zastrzyku dobra i zachęty do przemyślenia swojego życia i postępowania. Dlatego warto sięgnąć po „Najcenniejszy dar” i zrobić prezent sobie, a może komuś bliskiemu. Z pewnością będzie cenny.

Katarzyna Marondel