W Szklanym Tronie spotykamy się z osiemnastoletnią Celaeną Sardothien, najmłodszą i najsławniejszą zabójczynią w Adarlanie. Nastolatka za swoje czyny została zesłana do ciężkiej pracy w kopalni gdzie niewielu ludzi przeżywa miesiąc, a ona spędziła tam około roku. Pewnego dnia zjawia się u niej następca tronu, Dorian Havilliard, aby zaproponować jej upragnioną wolność. Aby odzyskać wolność Celaena musi wygrać turniej na królewskiego zabójcę i przez cztery lata służyć swemu królowi.
Można powiedzieć, że historia Sardothien zainteresowała mnie od pierwszych stron, jej przeszłość, charakter jak i sama jej osoba. Z ciężkim sercem jednak przyznaję, że zawiodłam się. Po przedstawieniu jej w nowelce o piratach (tylko tyle przeczytałam, bo uznałam iż powinnam najpierw wciągnąć się w główną historię) oraz początku pierwszego tomu spodziewałam się po niej czegoś więcej, miałam przed oczami bezwzględną, arogancką, sprytną kobietę bez skrupułów, a dostałam tzw. ciepłą kluskę. Rozumiem, że ludzie tacy jak ona przywdziewają maski i udają kogoś innego oraz iż powiedziane jest o tym, że pobyt w kopalni zmiękcza tych co przeżyli, ale bez przesady. Przez całą książkę opisywana jest jako zabójczyni, a dla mnie jest to osoba bezwzględna, która potrafi zabić gołymi rękami i nie mieć wyrzutów sumienia, osoba potrafiąca manipulować każdym dookoła, a ona już przy drugi bądź trzecim spotkaniu z Dorianem potrafiła opowiedzieć mu o utraconym ukochanym i pokazać jak jest jej z tego powodu źle. Opowiedziała o tym wszystkim zastępcy tronu pomimo mówienia jak bardzo ich nienawidzi i im nie ufa.
Maas poległa nie tylko na dobrze zapowiadającej się postaci, ale również zmarnowała motyw prób jakie musieli wykonać zawodnicy turnieju na królewskiego zabójcę. Można było opisać każde wyzwanie przynajmniej tymi dziesięcioma zdaniami lecz autorka przedstawiła nam ich może z cztery, pięć, o kilku wspomniała, że miały miejsce oraz czego dotyczyły, a o reszcie zapomniała. Mimo tych kilku niedociągnięć książkę czytało się bardzo przyjemnie i nie można było oderwać się od niej do ostatniej strony i może Celaena nie stała się moją ulubioną postacią to możliwe iż po dalszej lekturze jej przygód będę się zachwycać nią, jej historią i jeszcze bardzie Sarah J Maas. Jestem prawie pewna, że ten świat wciągnie mnie bez reszty tak jak było w przypadku dworów.

W Szklanym Tronie spotykamy się z osiemnastoletnią Celaeną Sardothien, najmłodszą i najsławniejszą zabójczynią w Adarlanie. Nastolatka za swoje czyny została zesłana do ciężkiej pracy w kopalni gdzie niewielu ludzi przeżywa miesiąc, a ona spędziła tam około roku. Pewnego dnia zjawia się u niej następca tronu, Dorian Havilliard, aby zaproponować jej upragnioną wolność. Aby...