"Imiona nie są ważne. Istotne jest tylko i wyłącznie to, co nosisz w sercu."

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki i jestem pod ogromnym wrażeniem. Nie podejrzewałam, że po lekturze "Szklanego tronu", będę chciała jeszcze więcej. Nie spodziewałam się po tej książce niczego, co by mogło mnie zaskoczyć. A jednak!

Główną bohaterką jest siedemnastoletnia Celaena Sardothien, wyszkolona zabójczyni. Jedna z najlepszych. Popełniła jednak jeden błąd. Została schwytana i skazana na dożywotnią pracę w kopalni soli. Mimo wszystko, los się do niej uśmiecha. Książę Dorian składa jej ofertę nie do odrzucenia. Teraz Celaena musi zawalczyć o swoją wolność, inaczej czeka ją śmierć.

Jestem naprawdę pozytywnie zaskoczona. Z początku nie mogłam się wkręcić tak do końca w tę historię, ale ze strony na stronę było coraz lepiej. Opowieść o Celaenie jest silnie uzależniająca. Autorka umiejętnie buduje napięcie i ciężkie sytuacje, w które wrzuca swoich bohaterów.

Do bohaterów nie mam zastrzeżeń. Zabójczyni Adarlanu jest postacią pełną życia, charyzmy i humoru. Ciężko nie zapałać do niej sympatią. Jej cięte komentarze i fakt, że nigdy się nie poddaje wywołują uśmiech na mej twarzy. Pomimo ciężkich przeżyć i okrucieństwa, którego zaznała pozostała człowiekiem. Człowiekiem pełnym skrytych uczuć, które powoli i na nowo w niej rozkwitają. Cieszę się, że mogłam być świadkiem tego, jak nawiązuje przyjaźnie i odnajduje sens swojego życia. Bohaterowie drugoplanowi, a czasem i pierwszoplanowi, również są dobrze skrojeni. Dorian, Chaol, Nehemia. Każde z nich wnosi do książki światło i nadzieję, że ludzkie dobro nie zniknęło.

Na królewskim dworze nie brakuje również intryg. Są intrygi mroczne i niebezpieczne, ale są i intrygi typowo dworskie. Świetnie się bawiłam, gdy intryga za intrygą kończyły się fiaskiem.

Świat średniowieczny stworzony przez Panią Maas jest wyjątkowy. Nie jest to świat, za którym szaleję, ale w takiej formie odpowiada mi jak najbardziej. Opisy krajobrazów, szklanego zamku, magicznych stworzeń - to wszystko sprawia, że klimat tej książki staje się niepowtarzalny.

Podoba mi się, że nie ma tu narracji pierwszoosobowej. Cieszę się również z tego, że autorka postanowiła pisać z różnych perspektyw. Nadaje to książce większego kontrastu i pozwala poznać sytuacje z innej strony. Lubię takie zabiegi i zawsze ich szukam.

Nie pozostaje mi nic innego, jak napisać, że z pewnością sięgnę po część następną. Nie da się tak po prostu zapomnieć o niepozornej dziewczynie, która potrafi wzbudzić strach w najtwardszych mężczyznach.

"Nazywam się Celaena Sardothien – szepnęła. – Choć moje imię nie ma znaczenia. Możesz mnie nazywać Celaeną, Lillian albo suką, a ja i tak cię pokonam."

Polecam.

"Imiona nie są ważne. Istotne jest tylko i wyłącznie to, co nosisz w sercu."

Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki i jestem pod ogromnym wrażeniem. Nie podejrzewałam, że po lekturze "Szklanego tronu", będę chciała jeszcze więcej. Nie spodziewałam się po tej książce niczego, co by mogło mnie zaskoczyć. A jednak!

Główną bohaterką jest siedemnastoletnia...