W tym roku czytam dość dużo książek. Dużo w sensie liczbowym. Ale są one dość monotematyczne - dlatego w ramach urozmaicania listy czytelniczej podjęłam sobie dwa wyzwania - choć po prawdzie to żadne wyzwania nie są. To po prostu lista do przeczytania - w dzisiejszej dobie ebooków i internetów dostęp do większości z nich jest mocno ułatwiony (gdzie te czasy kiedy podstawowe lektury na europeistykę trzeba było zamawiać w Zagrzebiu czy belgradzie i czekać tak z miesiąc...
Zatem wracając do tematu - Jedna z metod ułożenia listy jest alfabetyczna. Na literkę I miałam kilka pozycji, ale na Imię Róży to ja teraz siły raczej nie mam. I tak zabrałam się za Igrzyska...
Skąd w ogóle wziął mi się pomysł na Pattersona, którego w życiu swoim nie czytałam? Ba! Nie słyszałam nawet o nim? - nie mam pojęcia... Znaczy - mam. Potrzebowałam książki na I...
Zacznijmy od minusów.
- podstawowe zastrzeżenie do tego typu książek (sensacji i akcji terrorystycznej dziejącej się "tuż na dniach" jest takie, że nieświadomy niczego autor tworzy podręcznik dla terrorysty. Oczywiście lekko przesadzam, ale za każdym razem zastanawiam się, czy aby autor wie co robi?
- Drugim dużym minusem jest wplątanie w akcję Bośni i Serbii - temat chwytliwy, reportażowy i ogólnie wiadomo, że co złe to na Bałkanach... Tego typu fabuła niepomiernie mnie... denerwuje. Akurat w tej powieści część bałkańska się obroniła na tyle, aby nie przekreślić całej książki. Cóż - jestem bałkanistką z zamiłowania i od czasu ostatniej wojny na Bałkanach z trudem znoszę natłok niepochlebnych książek - szczególnie takich, w których hasło Bałkany wrzucone jest tylko po to aby podkreślić krwawość i brutalność. Tutaj akcja obroniła część bałkańską - wytłumaczyła potrzebę użycia bohaterów zrodzonych tamże.
Dwa powyższe punkty stanowią zastrzeżenia moje co do fabuły.
Istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że nie zauważyłabym tego nawet... Ale mam manię.
Bo poza tym książka jest lekka, łatwa i przyjemna. Ot takie czytanie do podusi. Poza instruktażem dla szaleńców, jest zgrabnie napisaną powieścią kryminalno-sensacyjną.
Kilka opinii niżej Anika napisała, że "nie było zaskoczenia, czytało się lekko i na pewno szybko o niej zapomnę" - i to jest dokładnie to. Przeczytam i zapomnę.

PS. Zbulwersowanym moim poprzednim wpisem o powieści Gerrittsem i o tym, że dziecko mi przeszkadzało w książce, chciałam nadmienić iż... tym razem dzieci zostały użyte w ilości znośnej i w sposób wzbogacający akcję, a nie wrzucone tak tylko żeby były.

W tym roku czytam dość dużo książek. Dużo w sensie liczbowym. Ale są one dość monotematyczne - dlatego w ramach urozmaicania listy czytelniczej podjęłam sobie dwa wyzwania - choć po prawdzie to żadne wyzwania nie są. To po prostu lista do przeczytania - w dzisiejszej dobie ebooków i internetów dostęp do większości z nich jest mocno ułatwiony (gdzie te czasy kiedy podstawowe...