Pierwsza z powieści Dana Browna, po którą sięgnąłem i na pewno najbardziej kontrowersyjna. "Kod Leonarda" wzbudził niesamowity sprzeciw środowisk katolickich, zarzucających autorowi kłamliwe insynuacje dotyczące chrześcijaństwa, pomimo iż powieść od samego początku miała być li tylko literacką fikcją i jako taka została przez autora zaprezentowana.
Tytułowy bohater jest typem naukowca, wobec czego nie powinniśmy spodziewać się po nim nadzwyczajnych zdolności fizycznych. Na szczęście Dan Brown opisał swojego bohatera w ten właśnie sposób, tzn. jako naukowca, dzięki czemu czytając nie ma się poczucia, że oto kolejny superbohater zbawia świat. Langdon nie biega na 100 metrów poniżej 10 sekund, nie zabija człowieka jednym uderzeniem ręki i nie ucieka z wnętrza zamkniętego na trzy spusty sejfu.
Książka wręcz przesycona jest opisem wielu dzieł sztuki sakralnej, które stanowią bardzo istotny element fabularny. Niestety osoby, którym dzieła malarstwa, czy rzeźbiarstwa są obce i które nie przywiązują uwagi do tej sfery sztuki mogą czuć się przygniecione ich mnogością i opisem. Na szczęście połączenie sztuki z główną intrygą ratuje sytuacje, czyniąc z "Kodu Leonarda" niezwykle ciekawą i wartościową pozycję. Autor podzielił swoją powieść na wiele stosunkowo krótkich rozdziałów, dzięki czemu teoretycznie łatwo jest przerwać lekturę tym, którzy zwykli sobie mówić "kończę rozdział i idę spać". W rzeczywistości wartka i pozbawiona przestojów akcja skłania nas raczej do myślenia, że "jeszcze tylko jeden i idę spać", po czym czytamy aż pojawi się epilog.

Pierwsza z powieści Dana Browna, po którą sięgnąłem i na pewno najbardziej kontrowersyjna. "Kod Leonarda" wzbudził niesamowity sprzeciw środowisk katolickich, zarzucających autorowi kłamliwe insynuacje dotyczące chrześcijaństwa, pomimo iż powieść od samego początku miała być li tylko literacką fikcją i jako taka została przez autora zaprezentowana.
Tytułowy bohater jest...