To jest coś co lubię,
Za chwile wyczerpiemy ostatnie surowce a ziemie zamienimy w piekarnik na którym nie będzie życia – to ponura wizja którą niestety w oparciu o solidne źródła, snuje Autor.
Autor dokonuje solidnej syntezy wielu źródeł, analizuje megatrendy z wielu różnych dziedzin by pokazać miejsce w którym się znajdujemy w rozwoju społeczno-gospd. Książka oparta jest o tabele i wykresy, zatem wszystkie tezy mają solidne oparcie w faktach, Autor mocno Cię wystraszy, ale da też nadzieje na ratunek – ludzkości, bo o takich kategoriach tu mówimy.
Gaz, ropa, węgiel a nawet uran nieuchronnie się wyczerpują. Nakłada się na to przyrost liczby ludzi a także coraz szybszy wzrost (a jego efektem są coraz większe potrzeby energetyczne). Autor pokazuje też zdradliwość wzrostu wykładniczego i sposób jego działania (który ukrywa tempo wyczerpywania się zasobów) System który tworzymy jest coraz bardziej złożony, by utrzymać nasz standard życia, sięgamy po coraz trudniejsze źródła energii – wszystkie one jednak wyczerpują się. Nawet jeśli tutaj zdołamy utrzymać równowagę jeszcze przez jakiś czas, nieuchronne w zasadzie jest ocieplanie klimatu, które będzie w pewnym momencie postępować zupełnie niezależnie od naszej działalności (tzn. po przekroczeniu pewnego progu wzrostu temp nawet natychmiastowe wyłączenie wszystkich fabryk i źródeł emisji CO2 – nie zatrzymamy dalszego wzrostu temp). Wszystko to powoduje że w zasadzie nie mamy alternatywy jak szukanie zupełnie innego modelu gospd – opartego na jak to mówi Autor rozwoju, a nie wzroście.
Część analityczna jest naprawdę imponująca, masa konkretnych danych, wykresów, tabel do każdej części, nie pozostawia złudzeń. Dla mnie Autor zdecydowanie wygrywa z książkami Naomi Klein, która w zasadzie mówi o tym samym ale nie jest tak analityczna. To naprawdę przerażająca lektura w tym zakresie. Gorzej jest w dalszej części, tzn jak zmienić nasz świat. To jakoś tak tradycyjnie najsłabsze części w tego typu książkach i tak też jest tym razem. Niemniej inplus Autorowi trzeba napisać że wizja alternatywnego świata i tak wypada znacznie lepiej niż choćby u wspomnianej Klein. Powiedziałbym wręcz że jego wizja jest najb spójna i przekonująca, choć niestety nie jest wystarczająca dobra. Zatem nadzieja jest, ale brak wielu szczegółów tej nadziei.
Najważniejsze jest jednak przekonanie wielu ludzi że musimy coś zrobić z brakiem zasobów i ociepleniem klimatu, im więcej z nas będzie świadomych, tym lepiej. Jesteśmy jak drwale na wyspie wielkanocnej którzy w ostatnich 200 latach wycieli połowę drzew na swojej wyspie (A wyspa ta to cały świat jaki znają) i właśnie planują jak szybko wytną pozostałą połowę – co doprowadzi do zniszczenia życia jakie znają. Mieszkańcy Rapa Nui nie zawahali się przez chwilę, nawet gdy ścinali ostatnie drzewo na wyspie – co zrobimy my?

To jest coś co lubię,
Za chwile wyczerpiemy ostatnie surowce a ziemie zamienimy w piekarnik na którym nie będzie życia – to ponura wizja którą niestety w oparciu o solidne źródła, snuje Autor.
Autor dokonuje solidnej syntezy wielu źródeł, analizuje megatrendy z wielu różnych dziedzin by pokazać miejsce w którym się znajdujemy w rozwoju społeczno-gospd. Książka oparta jest...