Książka Hazlitta jest specyficzna. Ani nie jest to powieść, ani nie jest to książka naukowa. Autor genialnej "Ekonomii w jednej lekcji" podejmuje się obrony kapitalizmu, ale dokonuje tego w formie powieści. Sięgając po "Cofnięcie czasu", myślałem, że będzie to kolejna antyutopia, lecz trzeba przyznać, że dzieło Hazlitta dopełnia "Rok 1984", ale jest książką słabszą.

Czemu dopełnia? Autor przede wszystkim naprawdę zna się na ekonomii. Jak nikt inny potrafi wykazać błędy socjalizmu i etatyzmu, argumentując za gospodarką wolnorynkową. Powieść jest pełna długich dialogów i teoretycznych rozważań, które jednak po pewnym czasie mogą nudzić - w końcu sięgnęliśmy po powieść! Jeśli "Rok 1984" ukazywał, co się stanie z ludźmi, którzy pozbawieni zostaną wolności osobistej (i poddani państwowej, permanentnej tresurze), to Hazlitt pokazał, co będzie bez wolności gospodarczej. Trochę brakuje u Hazlitta właśnie elementów ludzkich. Widać, że nie jest on żadnym powieściopisarzem, a forma powieści służy mu jedynie, żeby przedstawić swoje poglądy ekonomiczne.

Z pewnością taka forma może zachęcić część osób, która nie czyta książek innych niż powieści. Może dzięki temu zyskają trochę wiedzy ekonomicznej?

Książka Hazlitta jest specyficzna. Ani nie jest to powieść, ani nie jest to książka naukowa. Autor genialnej "Ekonomii w jednej lekcji" podejmuje się obrony kapitalizmu, ale dokonuje tego w formie powieści. Sięgając po "Cofnięcie czasu", myślałem, że będzie to kolejna antyutopia, lecz trzeba przyznać, że dzieło Hazlitta dopełnia "Rok 1984", ale jest książką słabszą.

Czemu...