Przez pierwsze 50% książki nienawidziłam Luciena, to całe "oswajanie" wkurzało mnie, jego zachowanie, po prostu arogancki dupek + zupełnie inne przedstawienie wampirów niż to co powszechnie jest znane zdecydowanie nie przypadło mi do gustu i nagle od drugiej połowy wszystko się zmieniło, czułam jakby to co było wydarzało się w innej książce i zaczęłam czytać coś nowego. Zdecydowanie ta druga połowa mi się bardziej podobała, nawet troszkę polubiłam Luciena. Wcześniej miałam moment, że chciałam przerwać czytanie ale się zmusiłam i dobrze zrobiłam bo to była naprawdę spora zmiana.
Leah jak dla mnie to ciężki przypadek, chwilami się ją lubi a chwilami aż kręci głową z politowaniem, strasznie zmienna w humorze ale z drugiej strony mając takiego wampira ja bym wylądowała w wariatkowie od natłoku myśli.

Lubię Kristen Ashley, piszę na prawdę ciekawie i zdecydowanie nie żałuje sobie stron. Biorę się za kolejną część, tym razem o wilkołaku :)

Przez pierwsze 50% książki nienawidziłam Luciena, to całe "oswajanie" wkurzało mnie, jego zachowanie, po prostu arogancki dupek + zupełnie inne przedstawienie wampirów niż to co powszechnie jest znane zdecydowanie nie przypadło mi do gustu i nagle od drugiej połowy wszystko się zmieniło, czułam jakby to co było wydarzało się w innej książce i zaczęłam czytać coś nowego....