Będzie krytycznie:
Główna bohaterka Leah w ogóle nie wzbudziła mojej sympatii wręcz z każdą kolejną stroną czułam do niej coraz większą niechęć. Z początku nie był podany jej wiek, wywnioskowałam że ma maksymalnie 17-19 lat na pewno nie więcej, skąd ten wniosek? Zmienność nastrojów, wybuchowość, histeryczne odzywki, jakież było moje zdziwienie gdy okazało się że to !! czterdziestoletnia kobieta.
Leah przez połowę książki podkreślała jak bardzo nienawidzi Luciena wampira który sprawił jej ból, naginał jej wole i zniewolił, lecz jej zachowanie zupełnie o tym przeczyło, wystarczyło jedno jego dotknięcie czy uśmiech a zaczynała zachowywać się jak kotka w rui, delikatnie mówiąc dziwkarskie i całkowicie żeniące.
To wszystko sprawiło że doszłam do wniosku iż główna bohaterka nie jest do końca zdrowa na umyśle lub jej wiek rozwoju zatrzymał się na etapie wyjątkowo głupiutkiej nastolatki.

Śmiesznym faktem jest to, że cała jej rodzina służy wampirom a ona nie ma podstawowej wiedzy o nich. Że niby matka ciotki i kuzynki dbające o reputację rodziny nie opowiedziały jej z czym ma się zmierzyć żeby ich nie skompromitowała ? Nikt? ha-ha

Denerwujące fakty:
Laeh używa zdania " o mój boże" jakby autorka nie umiała opisać towarzyszących jej w tym momencie uczuć i tym określeniem zamykała temat, no bo czytelniku domyśl się, O MÓJ BOŻE.

Lucien w moim tłumaczeniu nazywał Leah "zwierzaczkiem" w kółko, będzie mi się to śniło w koszmarach.

Będzie krytycznie:
Główna bohaterka Leah w ogóle nie wzbudziła mojej sympatii wręcz z każdą kolejną stroną czułam do niej coraz większą niechęć. Z początku nie był podany jej wiek, wywnioskowałam że ma maksymalnie 17-19 lat na pewno nie więcej, skąd ten wniosek? Zmienność nastrojów, wybuchowość, histeryczne odzywki, jakież było moje zdziwienie gdy okazało się że to !!...