Powinna istnieć jakaś reguła, eliminująca konieczność zabijania czegokolwiek więcej niż raz, Harry Dresder

Harry Dresder wzbudził moją sympatię niemal od pierwszej strony. Jest swojskim, sympatycznym detektywem-magiem na telefon. Należy do policyjnych konsultantów, którym pomaga usuwać to, co jest poza zasięgiem ich działania. A do ich kompetencji nie należą: koszmary, wampiry, wilkołaki, nekromanci, tajemnicze kręgi, wywoływanie i chwytanie duchów itd.

„Śmiertelna groźba” łączy w sobie elementy magii, słowiańskiej mitologii, chrześcijańskiej wiary oraz współczesnego humoru. Wybuchowa mieszanka i wydawałoby się, że książka jest wyjątkowo barwna oraz pomysłowa, ale o ile bohater i niektóre wątki wydają się świetne o tyle realizacja całości momentami wydaje się chybiona.

Przede wszystkim opisy światów mocno kuleją, właściwie to pojawia się ich niewiele. W Nigdy-nigdy ma to swoje plusy, gdy czytelnik ma bujną wyobraźnię, ale trochę szkoda, że miasto Chicago jest takie blade i nijakie.

Plusem jest sam Harry. Należy on do magów, detektywów oraz myślicieli. Często popełnia błędy, przez które cierpią najbliższe mu osoby. Udaje twardego i niedostępnego, a w rzeczywistości jest mężczyzną, który potrafi współczuć, ale i bać się czy grozić. Do tego jego specyficzne poczucie humoru wzbudza najszczerszą sympatię czytelnika.

Niestety pozostałe postaci na jego tle wypadają blado. Zupełnie się ich nie czuje w powieści, równie dobrze mogłoby być sam Dresder. Momentami przebija się przyjaciel i poniekąd opiekun głównego bohatera - Michael, aby udzielić mu lekcji wiary albo dać któremuś z potworów w twarz.

Kolejną zaletą i wadą jest przedstawienie potworów. O ile sfera demonów jest malownicza, o tyle pozostałe kreatury są tak stereotypowe, że aż nudne. Wampiry emanują młodością i seksapilem, są podstępne oraz rzecz jasna drapieżne. Nie wiem nawet po co autor wrzucił akurat je, być może jest to wina wampirzej fali, która jeszcze nie zdążyła opaść. Świetnie scharakteryzowany smok w ludzkiej skórze wzbudzał większe zainteresowanie, pomimo iż pojawił się tylko na chwilę. Mam nadzieję, że wraz z kolejnym tomem, będzie go znaczniej więcej.

„Śmiertelna groźba” ma w sobie kilka ciekawych wątków, przemyślanie skonstruowanego bohatera oraz kilka zaskakujących momentów. Jeśli ktoś lubi humor, magię, a nie jest znudzony wiecznie młodymi, atrakcyjnymi wampirami to ta książka będzie dla niego przyjemną lekturą.

Katarzyna Barańska