Piszę opinię pod Rubinowym rycerzem, ale odnosi się ona do całej tej trylogii. Po prostu ten tytuł najbardziej zapamiętałem i kojarzy mi się on z całą serią.

Mam dylemat jak ocenić tę powieść, bo czytałem ją dwa razy - raz jak miałem 14 lat bodajże, drugi raz zacząłem niedawno, czyli już przed trzydziechą :( I jak mi się to podobało wówczas, tak teraz miałem problem przebrnąć przez kilka stron.

Jest to najbardziej sztampowe i naiwne fantasy jakie chyba kiedykolwiek wziąłem do ręki. Tak jakby redaktor wydawnictwa powiedział do autora - "Słuchaj mordo, trzeba skrobnąć jakieś fantasy, które się spodoba dzieciakom. Wiesz, wojownik, złodziej, mag, idą, walczą, zdobywają artefakty. Rozwalają jakiegoś bossa w każdej z części i na końcu ratują świat. Jak w jakimś Baldur's Gate czy coś. Czaisz?" No i autor coś takiego właśnie wysmażył. I może dlatego mi się to podobało wtedy, przez ten klimat rodem z gier rpg. Ale po latach dostrzegłem całą tę sztampę, język ubogi i wręcz prostacki, akcja lecąca jak z kałasznikowa.

Werdykt - czytać tylko jak się jest młodym, po 20 roku życia nie tykać ;)

Piszę opinię pod Rubinowym rycerzem, ale odnosi się ona do całej tej trylogii. Po prostu ten tytuł najbardziej zapamiętałem i kojarzy mi się on z całą serią.

Mam dylemat jak ocenić tę powieść, bo czytałem ją dwa razy - raz jak miałem 14 lat bodajże, drugi raz zacząłem niedawno, czyli już przed trzydziechą :( I jak mi się to podobało wówczas, tak teraz miałem problem...