Uwielbiam pasjami Boya-Żeleńskiego, myślę że gdyby żył w naszych czasach (dlaczego nie mamy nikogo na miarę Boya???) a ja byłabym nastolatką, miałabym plakaty z jego wizerunkiem i nie ironizuję.
Zanim jednak zabierzecie się do lektury "Słówek" polecałabym zgłębić trochę klimat Młodej Polski (nie zawiedziecie się, to cudowny okres pod względem literacko intelektualnym!) wówczas prześmiewcza satyra Boya nabierze głębszych barw, zyska jeszcze jedną (a może nie tylko jedną) warstwę. Z ksiazek traktujących o tamtych latach w szczególności urzekły mnie "Muzy Młodej Polski" Moniki Śliwińskiej, dzięki którym ... hmm zaczęłam podkochiwać się w Boyu (no cóż, mimo wieku). Potem poczytałam jego biografię, wcześniej biografię Krzywickiej (to wtedy zaczęło się moje uwielbienie dla tej epoki)
A same "Słówka"? Cokolwiek nie powiem, nie mam niestety polotu autora, żeby w pełni albo chociaż w połowie oddać ich ducha, więc przytoczę jego własne słowa, które w moim przekonaniu najlepiej charakteryzują ten zbiór:
(...)Słowo z słowem igra, skrzy się,
Fruwa jak piłka w tenisie,
Czasem leciutko dotyka
Misternego dwuznacznika,
To paradoxem się mieni,
To liczko wstydem spłomieni;
(...)
I choć wiele z wierszy zdaje się już nie być na czasie, to mimo wszystko czytając, trudno się nie uśmiechać, obruszyć (zdarzało mi się) a już na pewno, trudno przejść obojętnym obok takiej inteligentnej ironii.
Rzadko to mówię ale dla czytelników i wielbicieli książek to pozycja obowiązkowa, szczególnie, że jest pięknie wydana!

Uwielbiam pasjami Boya-Żeleńskiego, myślę że gdyby żył w naszych czasach (dlaczego nie mamy nikogo na miarę Boya???) a ja byłabym nastolatką, miałabym plakaty z jego wizerunkiem i nie ironizuję.
Zanim jednak zabierzecie się do lektury "Słówek" polecałabym zgłębić trochę klimat Młodej Polski (nie zawiedziecie się, to cudowny okres pod względem literacko intelektualnym!)...