Polecam. Wspaniała opowieść o rodzinie Whiteoak. Zakochałam się w tej spokojnej opowieści.

Polecam. Wspaniała opowieść o rodzinie Whiteoak. Zakochałam się w tej spokojnej opowieści.

Piękny, barwny język. Po pierwszym tomie już pomału przywiązujemy się do postaci, które są różnorodne oraz interesujące. Jak na tę chwilę jestem na tak, zobaczymy co zaoferują kolejne tomy :)

Piękny, barwny język. Po pierwszym tomie już pomału przywiązujemy się do postaci, które są różnorodne oraz interesujące. Jak na tę chwilę jestem na tak, zobaczymy co zaoferują kolejne tomy :)

Bardzo dobra saga, lekka, ciekawa, miła w czytaniu - przede mną jeszcze piętnaście części. W tym miejscu chciałbym przypomnieć o klasyce takiej jak: "Buddenbrookowie. Dzieje upadku rodziny" i "Saga rodu Forsyte'ów".

Bardzo dobra saga, lekka, ciekawa, miła w czytaniu - przede mną jeszcze piętnaście części. W tym miejscu chciałbym przypomnieć o klasyce takiej jak: "Buddenbrookowie. Dzieje upadku rodziny" i "Saga rodu Forsyte'ów".

Kanadyjska saga, przeczytana wieki temu. Klasyczna, starannie napisana, z mocno zaznaczoną pozycją kobiet, fajna lektura.

Kanadyjska saga, przeczytana wieki temu. Klasyczna, starannie napisana, z mocno zaznaczoną pozycją kobiet, fajna lektura.

Szesnastotomowa "Rodzina Whiteoaków" ma swoją stronę w Wikipedii, a w Ontario uważana jest podobno za kultową. Podobno też wiele ulic i osiedli wzięło swą nazwę od Jalny - domostwa rodziny Whiteoaków lub od nich samych. A tymczasem ja nie przeczytałam do tej pory ani jednego tomu. Kanada kojarzy się bardzo mile z Anią z Zielonego Wzgórza, Curwoodem, cudowną osobą o imieniu Basia i znanym powszechnie na LC charakternym, odważnie głoszącym swoje zdanie Wojciechem Gołębiewskim. W tych okolicznościach nie pozostało mi nic innego, jak tylko odczuć wyrzuty sumienia i zabrać się za czytanie. Już po pierwszym tomie widać, że lektura trącić będzie myszką ale pokazuje codzienność zamożniejszej części kanadyjskich pionierów. Dzień po dniu rośnie dom, zapuszczają się korzenie wśród przyjaciół, wrogów i drobnych skandalików. Nie wiem, na ile wystarczy mi cierpliwości, ale na razie czytam dalej.

Szesnastotomowa "Rodzina Whiteoaków" ma swoją stronę w Wikipedii, a w Ontario uważana jest podobno za kultową. Podobno też wiele ulic i osiedli wzięło swą nazwę od Jalny - domostwa rodziny Whiteoaków lub od nich samych. A tymczasem ja nie przeczytałam do tej pory ani jednego tomu. Kanada kojarzy się bardzo mile z Anią z Zielonego Wzgórza, Curwoodem, cudowną osobą o imieniu...

Ocena zbiorcza wszystkich 16 tomów sagi.

Przedstawiająca dzieje starej kanadyjskiej rodziny opowieść, bardzo szybko się czytająca i to chyba największy plus. Rodzina przedstawiona jest dośc hermetyczna i na tym bazuje całość - pojawiają się przez wszystkie tomy outsajderzy i albo są zaakceptowani/wpasowują się w to grono (bodajże tylko 1 osobie się to udało, jeśli dobrze pamiętam, druga męczyła się cały czas),albo odfruwają szybko niczym paproszek po zderzeniu z potężną masą. A masa ta jest niemrawa, zatwardziała, hołdująca swym tradycjom wbrew rozsądkowi, zapleśniała wręcz ze starości i na dodatek spoglądająca na wszystko z góry. Dodatkowo wredna i toksyczna, okrutna dla własnych członków, nawet najmłodszych, a czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starośc trąci. Okropna, okropna rodzina, oszalałabym gdyby przyszło mi mieszkać z nimi choćby parę miesięcy.
Ostatnie tomy dość wysilone, najprzyjemniej czytało się do około 8.-10. tomu.

Ocena zbiorcza wszystkich 16 tomów sagi.

Przedstawiająca dzieje starej kanadyjskiej rodziny opowieść, bardzo szybko się czytająca i to chyba największy plus. Rodzina przedstawiona jest dośc hermetyczna i na tym bazuje całość - pojawiają się przez wszystkie tomy outsajderzy i albo są zaakceptowani/wpasowują się w to grono (bodajże tylko 1 osobie się to udało, jeśli dobrze...

To mi wygląda na opowieść obyczajową, co z tego wynika rzadko czytam.
A miało być tak pięknie.
Nie polecam

To mi wygląda na opowieść obyczajową, co z tego wynika rzadko czytam.
A miało być tak pięknie.
Nie polecam

Wspaniała książka, jedna z moich ulubionych.

Wspaniała książka, jedna z moich ulubionych.

Piękna, fascynująca historia. Pierwszy tom zachęca do czytania kolejnych części sagi. Klimat wręcz urzeka, ogrzewa, odcina od wszystkiego co tu i teraz. Po prostu ta książka (a może i cała saga? jeszcze nie wiem) to najlepszy sposób na chwile zapomnienia i totalny relaks. Lepsza niż niejeden film czy serial. Choć emocji tych dobrych i złych nie brakuje to gorąco polecam ogrzać się w cieple atmosfery tej powieści ;)

Piękna, fascynująca historia. Pierwszy tom zachęca do czytania kolejnych części sagi. Klimat wręcz urzeka, ogrzewa, odcina od wszystkiego co tu i teraz. Po prostu ta książka (a może i cała saga? jeszcze nie wiem) to najlepszy sposób na chwile zapomnienia i totalny relaks. Lepsza niż niejeden film czy serial. Choć emocji tych dobrych i złych nie brakuje to gorąco polecam...

,,Dom ten jak, jak ul, będzie tętnić życiem i uczuciami. Wszystko pomieści w swych murach, porośniętych z czasem dzikim winem."

Pierwsze i najważniejsze pytanie: Co ja najlepszego tutaj robię? Ja, która w pogardzie mając wszelkie historie pokroju rodziny Forresterów przeczytałam właśnie podobną opowieść, ale o rodzinie Whiteoak'ów.
Zacznijmy więc od początku. Mamy przystojnego pana Filipa Whiteoak i jego równie piękną, cudowną, olśniewającą (uwierzcie, epitetów określających jej urodę starczyłoby na całą recenzję) małżonkę Adelinę. Żyją oni w Indiach w XIX wieku, wydaje się więc kompletnie naturalne, że posiadają oni niewolnicę (nie napisano tego tak dosadnie),która zajmuje się ich jedynym dzieckiem. Postanawiają jednak przeprowadzić się do Kanady i tam zapuszczają korzenie, budując własny dom. Poznajemy wiele nowych osób, jednych lepszych, drugich gorszych.
Jestem jednak załamana emocjami, którymi obdarzyła (a raczej ich brakiem) bohaterów autorka. Chodzi mi tu konkretnie o to ciepło i miłość, które powinno aż wylewać się z tej książki. W książce widzimy jednakże, że młode małżeństwo swoje latorośle ma w głębokim poważaniu, nie jestem nawet pewna co do uczuć które ich łączą.
Mimo tych niedogodności książkę czyta się bardzo szybko i nawet przyjemnie.

,,Dom ten jak, jak ul, będzie tętnić życiem i uczuciami. Wszystko pomieści w swych murach, porośniętych z czasem dzikim winem."

Pierwsze i najważniejsze pytanie: Co ja najlepszego tutaj robię? Ja, która w pogardzie mając wszelkie historie pokroju rodziny Forresterów przeczytałam właśnie podobną opowieść, ale o rodzinie Whiteoak'ów.
Zacznijmy więc od początku. Mamy...