Ta książka to dowód na to, że pisać może każdy, ale nie wszystko nadaje się do publikacji.
Język tak banalny, że aż przeraża, brak dreszczyku emocji. Bohaterka sprawia wrażenie rozchwianej emocjonalnie i... psychicznej. Agnieszka ma chyba niewielkie pojęcia o związkach co widać w rozmowach bohaterki z jej chłopakiem, a każda męska postać w powieści to typowa 'ciepła klucha'.
Agnieszka Tobiasz zbyt nadmiernie inspiruje się "Zmierzchem" czy "Pamiętnikami Wampirów", brak jej oryginalnego, własnego stylu, a sama książka wydaje się być nieprzemyślana i pisana na szybko.
Autorka jest jednak młodą osobą, z tego co wiem ma dopiero 15 lat i jeszcze wiele przed sobą. Jeżeli chce wiązać przyszłość z pisaniem to pozostaje mi życzyć jej powodzenia w wyrobieniu własnego stylu i poprawieniu umiejętności pisania. Jej twórczość pozostawia wiele do życzenia, a jedynymi ciekawymi elementami w książce są demony (które moim zdaniem powinny mieć mroczne charaktery, a tutaj przypominają bardziej 'miękkie fryty') i magiczne amulety.
Już po kilku stronach bohaterka otrzymuje takowy amulet dzięki któremu może w każdej chwili zamieniać się w anioła, wystarczy, że tylko o tym pomyśli. Bach! Naszyjnik na szyję i już jest się osobą nieśmiertelną! Niesamowite, prawda? Godne pozazdroszczenia.
"Księżycowy Las" to kolejna pozycja Radwana, która chyba nie przeszła redakcji i korekty.

Ta książka to dowód na to, że pisać może każdy, ale nie wszystko nadaje się do publikacji.
Język tak banalny, że aż przeraża, brak dreszczyku emocji. Bohaterka sprawia wrażenie rozchwianej emocjonalnie i... psychicznej. Agnieszka ma chyba niewielkie pojęcia o związkach co widać w rozmowach bohaterki z jej chłopakiem, a każda męska postać w powieści to typowa 'ciepła...