Zabierałam się do tej książki zdecydowanie wolniej niż to jest u mnie normalne. Czytanie też szło mi dużo wolniej. Nie było to jednak spowodowane tym, że książka jest kiepska. Raczej tym, że miałam świadomość, że jak skończę to będę musiała rozstać się z chłopakami. Starałam się jak najdłużej to możliwe przedłużać pobyt razem z nimi.

Fabularnie, wracamy razem z Sethem nad zatokę w Marylandzie po 18 latach od momentu w którym zakończył sie trzeci tom. Razem z nim wkraczamy do kuchni Anny i mamy wrażenie, że czas .. się zatrzymał. No może nie do końca. Bohaterowie się postarzeli, mają dorosłe dzieci, rokręcili prężnie funkcjonującą firmę ale pod tym nadal pozostali ciepłymi, kochającymi ludźmi znającymi siłę miłości, braterstwa, wzajemnej troski i współpracy.

Oczywiście, Seth też spotka wyjątkową kobietę, zakocha się, pojawią się problemy. Ale to trzeba przeczytać. Nie będę opowiadać.

Czytałam powieść Nory Roberts najczęściej w drodze do i z pracy. I chyba musiałam śmiesznie wyglądać jak śmiałam się do książki. W wielu momentach widziałam swoich braci, oni tak samo mówią, dokuczają sobie ale i zawsze wspierają się nawzajem. Może nie jest to jakaś wybitna pozycja ale wnosi wiele ciepła, sympatii i choćby dlatego warto po nią sięgnąć.

Zabierałam się do tej książki zdecydowanie wolniej niż to jest u mnie normalne. Czytanie też szło mi dużo wolniej. Nie było to jednak spowodowane tym, że książka jest kiepska. Raczej tym, że miałam świadomość, że jak skończę to będę musiała rozstać się z chłopakami. Starałam się jak najdłużej to możliwe przedłużać pobyt razem z nimi.

Fabularnie, wracamy razem z Sethem nad...