Książka mówi głównie o tym, że szczęście zapewni Wam miłość, właściwie do wszystkiego, pogodzenie się ze swoją przeszłością, życie tu i teraz. Jest to kolejna moja książka tego typu i myślę, że czas poświęcony na jej przeczytanie był czasem dobrze wykorzystanym. Być może moja opinia jest tak wysoka, ponieważ w książce tej jest wspomniane o tym, aby wszystko przyjmować na TAK, czyli nawet jeżeli nie spodobałaby mi się ta książka to mam z niej wyciągnąć same dobre strony, które wzbogacą mnie. Nie rozumiem za bardzo dużej ilości niskich opinii. Jak już wspomniałem książka nie zawiera dużo treści. Faktycznie można odnieść wrażenie, że w każdym rozdziale powtarza się jeden temat. Chodzi o miłość, która wg autora jest lekiem na wszystko, również na choroby typu ból pleców :) Wypożyczyłem ją w bibliotece.

Książka mówi głównie o tym, że szczęście zapewni Wam miłość, właściwie do wszystkiego, pogodzenie się ze swoją przeszłością, życie tu i teraz. Jest to kolejna moja książka tego typu i myślę, że czas poświęcony na jej przeczytanie był czasem dobrze wykorzystanym. Być może moja opinia jest tak wysoka, ponieważ w książce tej jest wspomniane o tym, aby wszystko przyjmować na...

Bardzo mi przykro wystawiać tak niską ocenę książce, o której myślałam, że będzie naprawdę dobra. Ale niestety nie dałam rady nawet jej dokończyć. Właściwie w całej książce autor w kółko się powtarza, mówi o tym samym tylko w inny sposób. Nie tego oczekiwałam od tak atrakcyjnego tytułu...

Bardzo mi przykro wystawiać tak niską ocenę książce, o której myślałam, że będzie naprawdę dobra. Ale niestety nie dałam rady nawet jej dokończyć. Właściwie w całej książce autor w kółko się powtarza, mówi o tym samym tylko w inny sposób. Nie tego oczekiwałam od tak atrakcyjnego tytułu...

"Książki mogą zmienić nasze życiorysy, jeśli tylko człowiek dopuści do siebie energię zdań oraz zda się na to, co się za nimi kryje."


Uważacie siebie za normalnych ludzi? Jeśli tak, to zadajcie sobie pytanie czy jesteście również szczęśliwi? I co rozumiecie pod pojęciem normalności? Czasami wrzuceni w rutynę życia, w wiarę w ogólnie panujące stereotypy, zatracamy pragnienie wolności. Wolności bycia po prostu szczęśliwym. A normalność? Być może nie jest nam do niczego potrzebna.

Robert Betz jest dyplomowanym psychologiem i doradcą życiowym. Zawodowo zajmuje się prowadzeniem seminariów i wykładów. Autor nagrywa również płyty CD, kształci terapeutów oraz jak widać pisze książki. Mimo trudnego okresu w swoim życiu, potrafił odnaleźć szczęście.

Książka Roberta Betza jest poradnikiem, podzielonym na trzy główne części. Część pierwsza skupia się na szeroko rozumianej normalności, która nas otacza. Autor ukazuje przyczyny bycia normalnym, które unieszczęśliwiają wielu ludzi. Rozdział drugi odnosi się stricte do transformacji życiowej. Autor nawołuje do zaprowadzenia porządku w naszym życiu poprzez różne działania. Ostatnia część to w głównej mierze wskazówki, jak odnaleźć szczęście.

Autor swoją publikacją próbuje uświadomić odbiorcy jak pełne wyznawanych stereotypów i rutyny jest nasze życie. Normalność to w jego mniemaniu synonim nudy, powielania pewnych schematów oraz niezadowolenia z życia doczesnego. Krytykuje ludzi, którzy z powodu braku akceptacji innych, boją się robić rzeczy, które kochają. Autor próbuje swojego czytelnika przestawić na inne tory, wymusić zmianę myślenia w stosunku do pewnych obszarów. Służą temu wprost zadawane pytania, które niejako zmuszają do polemiki z samym sobą.

Ciekawym punktem rozważań Roberta Betza jest teza dotycząca mężczyzn, jakoby w obecnych czasach przeżywali oni kryzys związany z presją bycia najlepszymi na wielu polach. Przydatne mogą się również okazać fragmenty dotyczące odpowiedzialnego rodzicielstwa. Irytować w odbiorze natomiast mogą powtarzające się odnośniki do nagrań medytacyjnych autora. W mojej opinii to chybiona autoreklama. Robert Betz bardzo często odnosi się do przeszłości, jako bardzo ważnego czynnika, który rzutuje na nasze postępowanie i filozofię życiową w teraźniejszości. W wielu momentach można wysnuć wniosek, iż poradnik kierowany jest wyłącznie do osób, które miały niezbyt szczęśliwe dzieciństwo. A przecież nie każdy dorastał pod wpływem wygórowanych aspiracji rodziców czy patologicznych zachowań. Podejście takie, trochę zniechęca do zagłębiania się w lekturę.

Trudno jednoznacznie ocenić poradnik "Chcesz być normalny czy szczęśliwy?". Z jednej strony może otworzyć oczy wielu czytelnikom na prostą prawdę. Z drugiej jednak, nie wnosi niczego nowego. Jeżeli publikacja ta chociaż w małym stopniu jest w stanie dodać odwagi jakiejś osobie w wyrwaniu się z marazmu życiowego, to jak najbardziej widzę przydatność jej wydania. I wierzę, że tak jest.

http://subiektywnie-o-ksiazkach.blogspot.com/

"Książki mogą zmienić nasze życiorysy, jeśli tylko człowiek dopuści do siebie energię zdań oraz zda się na to, co się za nimi kryje."


Uważacie siebie za normalnych ludzi? Jeśli tak, to zadajcie sobie pytanie czy jesteście również szczęśliwi? I co rozumiecie pod pojęciem normalności? Czasami wrzuceni w rutynę życia, w wiarę w ogólnie panujące stereotypy, zatracamy...

Każdy oczekuje od nas czegoś innego, że przystosujemy się do innych i będziemy spełniać jego oczekiwania nie zważając na to co sami czujemy i jacy jesteśmy. Właśnie przez takie zachowania przestajemy być sobaą zakładając maskę,która czyni nas człowiekiem jakim chcą widzieć nas inni, a jakim nie jesteśmy.

Napisana przez autora książka jest podzielona na 3 główne części. W pierwszej znajdziemy wyjaśnienie przyczyn oraz interpretację naszego postępowania.Część druga ma na celu bardziej nas zmotywować i kierować do zmiany swojego postępowania, natomiast w trzeciej części znajdziemy wskazówki i rady, które pomogą nam w odzyskaniu kontroli nad życiem. Według mnie książka nie jest poradnikiem. Autor zachęca nas swoimi spostrzeżeniami do przemyśleń.

Kiedy doszłam do końca pierwszej części byłam urzeczona poradami autora. Autor dał mi sporo do myślenia. Zaczęłam rozumieć rzeczy nad którymi wcześniej nawet nie myślałam. Jednak czar prysł. Dlaczego? Druga część okazała się totalną katastrofą. Kilka razy dosłownie rzucałam książką w kąt. Skąd takie zachowanie? Po każdym podrozdziale czytelnik był odsyłany do innych dzieł, które napisał autor. Stało się to męczące i strasznie irytujące. Porady zamieszczone w drugiej części były mało warte.

"Chcesz być normalny czy szczęśliwy?" jest napisana prostym i zrozumiałym językiem. Kiedy wciągniemy się w czytaną lekturę uznamy, że czas na nią poświęcony nie był stracony. Podczas czytania dochodzimy do różnych wniosków, których na co dzień nie spostrzegamy. Że życie nie jest takie jakie byśmy chcieli mieć i chcemy coś w nim zmienić.

Jeśli chodzi o oprawę graficzną to muszę przyznać, że kolory przyciągają wzrok czytelnika.

Książkę polecam tym, którzy interesują się rozwojem osobistym i szukają sposobu na przełamanie rutyny swojego życia.

Każdy oczekuje od nas czegoś innego, że przystosujemy się do innych i będziemy spełniać jego oczekiwania nie zważając na to co sami czujemy i jacy jesteśmy. Właśnie przez takie zachowania przestajemy być sobaą zakładając maskę,która czyni nas człowiekiem jakim chcą widzieć nas inni, a jakim nie jesteśmy.

Napisana przez autora książka jest podzielona na 3 główne części. W...

Czy bycie normalnym jest w ogóle możliwe? A bycie szczęśliwym? Tak naprawdę szczęśliwym? No właśnie, tak się da czy nie? Podchodząc do tej książki nie miałam zbyt wielu wymagań, no i dobrze się stało. Lektura, chociaż tandetą nie jest, nie powala na kolana, a tym bardziej nie zachwyca.

"Chcesz być normalny czy szczęśliwy" już od pierwszych stron krzyczy do nas, że zaakceptowanie samego siebie - swoich wad, zalet, ciała, zdania itp. jest kluczem do bycia szczęśliwą osobą. Dowiadujemy się jaki wpływ na nasze dalsze życie miało dzieciństwo, aspiracje rodziców i to jak nas wychowali. Pokazuje, że wszystko to czego doświadczyliśmy jako berbecie będzie miało odbicie w dorosłości. I tak być nie powinno. Robert wręcz nakazuje nam być sobą, zgadzać się z sobą, podążać własną drogą itp. Mamy być szczęśliwi, piękni jako my sami, a nie jako kopia brata, siostry czy choćby rodziców. Zgodność z własnymi przekonaniami może zaprowadzić do szczęścia - tego normalnego.

Kiedy skończyłam czytać, tak do końca nie wiedziałam co myślę o tej książce. Osobiście nie powiedziała mi niczego nowego, czego bym nie wiedziała - niekiedy tylko zirytowała i doprowadziła to tego, że książkę odłożyłam na biurko i patrzyłam na nią spod byka. Ale wracałam i czytałam dalej. No i tak kilka razy. Nie jestem pewna tak do końca co autor miał na myśli pisząc ten poradnik - "rady" zawarte w tej pozycji ani nie są wybitnie mądre, ani ciekawe, ani nie wzbudzają zainteresowania. Ot taka paplanina o wszystkim i o niczym konkretnym. Sorry, ale pierdzielenie o szopenie nie jest dla mnie.

Skłanianie do myślenia jest na zasadzie: "Weź się zastanów co robisz, bo tak". Przypomina mi się afera maturalna kiedy to dziewczyna poszła pisać Wos, a dostała arkusz z fizyki - nie przyznała się i napisała go, myśląc, że to rozszerzenie z wiedzy o społeczeństwie. Stąd tak znane: " - Piszesz Wos czy Fizykę. - Tak.". I tutaj jest tak samo. Wszystko i nic, obłożone w ciekawą okładkę i wydane w dużym nakładzie. Nie, nie to mnie nie przekonuje.

Podsumowując: dla mnie ta pozycja jest obojętna. Nie ziębi mnie i nie parzy. Trochę irytuje, trochę zaciekawi, zdenerwuje, zaintryguje. Ale wszystko to takie niestabilne, chaotyczne. A tego nie lubię, bo po prostu nie da się tego czytać. A i ocena jest niejednoznaczna. Dla jednych przemyślenia autora mogą być przełomem, mogą doprowadzić do zmian i wyciągnięcia wniosków na przyszłość. Dla innych - zbędną gadaniną o pierdołach o których już się wie. Wybór pozostawiam wam - albo przeczytacie, albo i nie.

Ocena: 3/6
larysa-recenzuje.blogspot.com

Czy bycie normalnym jest w ogóle możliwe? A bycie szczęśliwym? Tak naprawdę szczęśliwym? No właśnie, tak się da czy nie? Podchodząc do tej książki nie miałam zbyt wielu wymagań, no i dobrze się stało. Lektura, chociaż tandetą nie jest, nie powala na kolana, a tym bardziej nie zachwyca.

"Chcesz być normalny czy szczęśliwy" już od pierwszych stron krzyczy do nas, że...

,,Jak często miewasz wrażenie, że życie przepływa Ci przez palce? Czyż nie odczuwasz, że zostałeś w pewnym stopniu nieświadomie uwięziony i zmuszony do kierowania się określonymi normami, i że musisz spełnić pewne oczekiwania? A co z Tobą? Co z Twoimi pragnieniami, marzeniami i szczęśliwym życiem prowadzonym w zgodzie z samym sobą? Czas na zmiany ! Tekst z okładki



Każdy z nas po części czuje się dzieckiem, choć nie do końca zdajemy sobie z tego sprawę. Większość z nas, gdy wstaje rano od razu nie jest zadowolona. Musimy zmienić swoje nastawienie, gdyż taki humor będziemy mieli przez cały dzień. Gdy czegoś nie możemy odnaleźć od razu wpadamy w złość i szukamy na siłę. Powinniśmy usiąść spokojnie, wypić szklankę herbaty i zastanowić się, gdzie daną rzecz zostawiliśmy. Rozpamiętujemy też rzeczy, które działy się w naszym dzieciństwie, zamiast myśleć o przyszłości. Nasze stosunki z innymi ludźmi na pewno mają duży wpływ na nasze życie. Po opuszczeniu domu rodzinnego czujemy się wolni. Ale czy naprawdę tak jest? Czy czas leczy rany? Jakie będą nasze stosunki z innymi ludźmi?

Książka bardzo mi się spodobała już od pierwszych chwil i wprost nie mogłam się od niej oderwać ! Napisana jest językiem prostym, zrozumiałym, najważniejsze rzeczy napisane są wytłuszczonym drukiem. Nie ma w niej rzeczy niepotrzebnych, przynudzania, autor bardzo ciekawie pisze. Jest on psychologiem, więc może dlatego książkę tak dobrze się czyta. Uważam, że każdy z nas znajdzie w niej coś dla siebie.

Moja ocena : 9,5/10

,,Jak często miewasz wrażenie, że życie przepływa Ci przez palce? Czyż nie odczuwasz, że zostałeś w pewnym stopniu nieświadomie uwięziony i zmuszony do kierowania się określonymi normami, i że musisz spełnić pewne oczekiwania? A co z Tobą? Co z Twoimi pragnieniami, marzeniami i szczęśliwym życiem prowadzonym w zgodzie z samym sobą? Czas na zmiany ! Tekst z okładki



Każdy...

O książce: Zdecyduj się na szczęśliwe życie. Wystarczy, że zerwiesz z narzuconymi normami i uwolnisz się spod wpływu stereotypów, by stać się wolnym, żyjącym w zgodzie z samym sobą człowiekiem.


Ta książka z pewnością odmieni Twoją codzienność. Przygotuj się na to, że jutro nie będziesz już tą samą osobą, którą jesteś dzisiaj. Będziesz inaczej myślał i postępował, a także inne będą Twoje doznania. Jutro ujrzysz świat zupełnie nowymi oczami, a już za kilka miesięcy będziesz kręcił głową ze zdziwienia, jak wszystko się w Twoim życiu zmieniło na lepsze.


Dzięki tej książce zweryfikujesz swoje poglądy na to, co jest normalne i akceptowalne, a czego powinieneś się wystrzegać. Zrzucisz z siebie ciężar stresu i nauczysz się stawiać własne dobro na pierwszym miejscu. Autor wyjawi przed Tobą tajniki świadomego i w pełni odpowiedzialnego rodzicielstwa. Znajdziesz również niezawodne sposoby na zaprzestanie stawiania się w roli ofiary i traktowania strachu jako motoru napędowego swoich działań. Czas zacząć żyć w zgodzie z samym sobą i otworzyć się na prawdziwe szczęście, które zapewni Ci ogromną satysfakcję i zagwarantuje wolność.


Książka jest typowym poradnikiem dotyczącym Normalności i szczęścia . Pomimo że sam nie potrzebuje takich sposobów to uważam że poradnik jest bardzo ciekawy i może pomóc wielu osobom...

Język autora jest bardzo interesujący, lekki oraz dość łatwy w odbiorze co ułatwia czytanie...

Oprawa graficzna jest świetna, piękna okładka oraz bogato zdobione strony oraz tytuły rozdziałów aż przyciągają do tego poradnika...

Podsumowując: Poradnik ten mogę polecić każdemu kto poszukuje dobrej i ciekawej metody na odnalezienie się w dzisiejszych realiach :)



Moja Ocena: 9/10

O książce: Zdecyduj się na szczęśliwe życie. Wystarczy, że zerwiesz z narzuconymi normami i uwolnisz się spod wpływu stereotypów, by stać się wolnym, żyjącym w zgodzie z samym sobą człowiekiem.


Ta książka z pewnością odmieni Twoją codzienność. Przygotuj się na to, że jutro nie będziesz już tą samą osobą, którą jesteś dzisiaj. Będziesz inaczej myślał i postępował, a...

Rodzice wychowują swoje dziecko tak, aby spełniało ich oczekiwania i było posłuszne. W szkole nauczyciela cały czas nas poprawiają, zamiast powiedzieć nam, że coś jest źle i abyśmy to znaleźli. Każdy oczekuje od nas, że przystosujemy się do niego i będziemy spełniać jego oczekiwania. Przez to przestajemy być sobą. Zakładamy maskę, która czyni nas zupełnie innym człowiekiem.

Z książki możemy dowiedzieć się, że dzieciństwo jest bardzo ważnym etapem naszego życia. Zdobywamy nawyki, naśladujemy osoby i z czasem stajemy się do nich podobni. Wszystko, czego uczymy się w domu wpływa na nasze dorosłe życie. Jako idealny przykład możemy podać kobietę. Jeśli jej ojciec pije i bije ją jest to dla niej normą i jej partner będzie tak samo ją traktował. Jeśli była bita sama będzie biła swoje dzieci, ponieważ sama tak miała i dla niej nie jest to czymś niezwykłym.

Dzisiejsi ludzie mają tendencję do narzekania. Nasz naród słynie z tego, że narzekamy praktycznie na wszystko. Ludzie narzekają na pracę, ciało, związek. Autor stara się przekazać nam, abyśmy zaakceptowali i pokochali swoje ciało. Abyśmy mieli taką pracę, którą lubimy i jesteśmy w niej dobrzy. Abyśmy porozmawiali szczerze z naszym partnerem, aby wyjaśnić sobie sprawy, które nas denerwują. Muszę przyznać, że pan Betz często wspominał, aby zaakceptować siebie i swoje ciało.

Bądź oryginałem, a nie kopią innych.


Często słyszymy od rodziców, że my nie jesteśmy najważniejsi. Na początku inni, na końcu my. Przez to, co mówią nam rodzice i nauczyciele zaczynamy siebie zaniedbywać. Autor kilkakrotnie napisał, żebyśmy skupiali się na sobie. Jeśli skupimy się na sobie, poznamy siebie będziemy mogli stać się szczęśliwi w naszym życiu, co jest bardzo ważne. Wytłumaczył także, że czasem szczypta egoizmu nam się przyda. Jednak od razu zajął się pojęciem egoizmu.

Trzeba zaznaczyć, że publikacja nie jest poradnikiem. Autor zachęca nas swoimi spostrzeżeniami do przemyśleń, jednak sam nie pisze co musimy zrobić, aby stać się szczęśliwymi. Cała publikacja składa się z trzech części. W pierwszej autor zapoznaje nas z zachowaniem „normalnych” ludzi. Robimy to, ponieważ inni robią to samo, więc uważamy, że to jest normalne. W drugiej części autor stara się przemówić nam do rozsądku. Chce, abyśmy otworzyli się na jego sugestie i sami chcieli, aby nasze życie się zmieniło. W trzeciej i ostatniej części autor opublikował wskazówki dotyczące naszego nowego życia.

Publikacja napisana jest prostym i zrozumiałym dla każdego językiem. Czcionka ułatwia nam czytanie a kiedy się wciągniemy to czas na czytaniu spędzimy przyjemnie i pożytecznie. Podczas czytania można zaobserwować, że to, co opisuje autor naprawdę przypomina nasze życie. Żyjemy pełni stereotypów, rutyny i nudy. Podczas czytania doszłam o wniosku, że życie nie jest takie, jakie chcielibyśmy mieć. Czasami miałam momenty, gdy odkładałam książkę, aby przemyśleć tekst, który przeczytałam. Gdy odkładałam książkę patrzyłam na okładkę i brałam książkę z powrotem, ponieważ okładka prosta jednak zachęca do czytania.

Nie jestem pewna, czy książka może pomóc. Niektórym zapewne pomoże, inni szybko ją odłożą lub przeczytają i nic z niej nie wyniosą. Autor stara się wpłynąć na nas i sprawić, abyśmy wzięli się za siebie. Jednak nie uda nam się to, jeśli będziemy przejmować się opinią społeczeństwa. Trzeba zająć się sobą. Ogólnie propozycję oceniam pozytywnie. Myślę, że jeśli naprawdę chcecie zmieni coś w swoim życiu ta propozycja może Wam pomóc.

Moja ocena: 6/10

Rodzice wychowują swoje dziecko tak, aby spełniało ich oczekiwania i było posłuszne. W szkole nauczyciela cały czas nas poprawiają, zamiast powiedzieć nam, że coś jest źle i abyśmy to znaleźli. Każdy oczekuje od nas, że przystosujemy się do niego i będziemy spełniać jego oczekiwania. Przez to przestajemy być sobą. Zakładamy maskę, która czyni nas zupełnie innym...

Z każdym rokiem, rośnie liczba osób cierpiących na depresję, osób, które nie potrafią cieszyć się życiem. Często zmieniamy się, aby uszczęśliwić innych, ukrywamy głęboko swoje prawdziwe uczucia, aby nikt nas nie zranił i nie skrytykował. Przywdziewamy maskę i z czasem zapominamy o swoim prawdziwym ja, wypieramy dziecko, którym przecież jest każdy z nas. Jest to zrozumiałe zachowanie, w końcu nikt nie chce być wyśmiewany i obgadywany, a najczęściej właśnie tak kończą się nasze próby bycia sobą, a nie częścią szarej, jednolitej masy.


Robert Betz jest psychologiem i doradcą życiowym. Dzięki prowadzonym przez siebie seminariom oraz wykładom pomaga tchnąć w słuchaczy siłę i nadzieję na zmianę swojego dotychczasowego życia. W swoim poradniku pt. „Chcesz być normalny czy szczęśliwy?” wyjaśnia zachowanie człowieka w różnych sytuacjach i pomaga mu w odnalezieniu odpowiedniej drogi, którą powinien podążać, aby na powrót odnaleźć siebie.

Napisana przez niego książka została podzielona na trzy główne części. W pierwszej z nich, znajdziemy wyjaśnienie przyczyn oraz interpretację naszego postępowania. Przytoczone sytuacje życiowe z czasem otwierają czytelnikowi oczy, a odpowiedni, szczery do bólu komentarz sprawia, że wszystko wydaje się jasne i klarowne. Do tej pory niezrozumiane zachowanie ludzi, ale również nas samych, staje się wręcz banalnie proste do wyjaśnienia. Druga część ma na celu jeszcze bardziej zmotywować i nakierować nas do zmiany swojego postępowania, natomiast w trzeciej części znajdziemy rady i wskazówki, które pomogą w odzyskaniu kontroli nad swoim życiem.

Przy lekturze pierwszej części poradnika z ogromnym podekscytowaniem śledziłam, a właściwie spijałam, każde słowo autora. Urzeczona jego poradami zaczęłam rozumieć wiele rzeczy, połączyłam fakty, właściwie interpretując swoje zachowanie. Ze zdumieniem spostrzegłam, że lektura wywarła na mnie bardzo duży wpływ. Autor dał mi porządnie do myślenia, jednak już wkrótce czar minął. Dotarłam do drugiej części książki, która okazała się katastrofą.

Autor nie szczędził okazji, aby wypromować swoje nagrania medytacyjne i wykłady. Po pewnym czasie, gdy po każdym podrozdziale czytelnik był wysyłany do stworzonych przez niego dzieł, lektura stała się męcząca i strasznie irytująca. Zamieszczone przez niego porady również były niewiele warte, ponieważ składały się praktycznie z jednego zalecenia. Język – wcześniej lekki i przyjemny, nie pomagał w szybkim czytaniu. Z ociąganiem przewracałam kolejne strony, nie natrafiając na nic, co zdołałyby pomóc potencjalnemu czytelnikowi w odzyskaniu upragnionego szczęścia i spokoju.

Dzięki publikacji pt. „Chcesz być normalny czy szczęśliwy?” odbiorca będzie miał możliwość spojrzeć na pewne sprawy pod innym kątem. Znajdzie mobilizacje do wystąpienia z grupy „normalnych” ludzi, siłę, aby iść płynąć pod prąd i nie przejmować się tym, co powiedzą inni. Książkę mogę polecić przede wszystkim tym, którzy lubią pozycje dotyczące samokształcenia, zwłaszcza, że autor nie ma w zwyczaju osądzać czytelnika. Pozwala mu na wyciągnięcie własnych wniosków.

Z każdym rokiem, rośnie liczba osób cierpiących na depresję, osób, które nie potrafią cieszyć się życiem. Często zmieniamy się, aby uszczęśliwić innych, ukrywamy głęboko swoje prawdziwe uczucia, aby nikt nas nie zranił i nie skrytykował. Przywdziewamy maskę i z czasem zapominamy o swoim prawdziwym ja, wypieramy dziecko, którym przecież jest każdy z nas. Jest to zrozumiałe...

Ileż to razy w życiu słyszeliśmy słowa „Ty nie jesteś normalny!”. Czy to powiedziane w żartach, czy naprawdę, powinniśmy i tak uznać to za komplement! Co to za frajda, gdy jesteśmy ‘normalni’ i tacy jak inni? Żadna. Poza tym najpierw należy się zastanowić nad definicją normalności, jednak ogólnie można rzecz, że są to zachowania, które zostały odgórnie ustalone i przyjęte przez ogół społeczeństwa i to społeczeństwo się do nich stosuje. A jeśli ktoś tego nie robi, to nie jest normalny.

„Chcesz być NORMALNY czy SZCZĘŚLIWY?” to dość niecodzienny tytuł. Na pierwszy rzut oka rzucają nam się dwa słowa – normalny i szczęśliwy. Jednak między nimi występuje słowo „czy” co daje już nam do myślenia, że normalny nie równa się szczęśliwy. I wiecie co? To zupełna racja. Dlaczego? Zaraz Wam wyjaśnię.

Ludzie w dzisiejszych czasach mają wybitną tendencję do użalania się nad sobą i do narzekania na własne życie. Nie musze oczywiście wspominać, że są to właśnie ludzie „normalni”. O czym zapominają? O tym, że najpierw mimo wszystko należy zacząć od siebie, a potem spojrzeć na innych. O tym, że nasze myśli posiadają siłę sprawczą, więc gdy twierdzimy, że coś jest złe, to ono takie faktycznie będzie. Poza tym przepływ energii w naszym ciele – gdy żyjemy w ciągłym pośpiechu i stresie – jak mamy być szczęśliwi?

Książka ta nie jest może i poradnikiem, mimo że posiada niektóre jego cechy. W pierwszej kolejności jest to książka, która zmusza do przemyśleń i refleksji nad nami samymi i nad naszym życiem. Składa się ona z 3 części – w pierwszej autor uświadamia nam cechy „normalności”. Pokazuje nam, że pewne zachowania faktycznie potrafią nas unieszczęśliwić, a my nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy. Robimy coś, bo przecież „nie wypada inaczej”. Z tym właśnie myśleniem trzeba się pożegnać. Druga część to wprowadzenie nas w nasze nowe życie, otwiera nam ona oczy na rzeczy, z których wcześniej nie zdawaliśmy sobie sprawy. Trzecia część to już wybitne rady i wskazówki, jak zmienić nasze życie, żebyśmy w końcu czuli się szczęśliwi.

Czytając książkę zdajemy sobie sprawę, że wszystko to, co autor opisał bardzo płynnym i przystępnym językiem, jest prawdą, której wcześniej nie zauważaliśmy. Ze strony na stronę przekonujemy się, że nasze życie jest faktycznie takie, jak innych ludzi, proste i stereotypowe, a czasami niezgodne z naszymi oczekiwaniami i pragnieniami. Dodatkowo czujemy, że faktycznie chcemy to zmienić. Ta książka sprawia, że zaczynamy zastanawiać się, czy nasze życie faktycznie wygląda tak jak chcemy. Myślę, że mało kto dojdzie do wniosku, że wszystko w jego życiu go zadowala.

Czy ta pozycja może nam pomóc? Myślę, że tak. Są tu i rady oraz wskazówki, ale to nie wszystko. Autor po prostu wpływa na naszą ambicję, że sami czujemy w sobie jakąś siłę i chęć zmian. Początkowo musimy zmienić swoje nastawienie, przestać się przejmować tym, co ludzie o tym pomyślą i żyć własnym życiem! Pierwszy krok jest zawsze najgorszy, ale potem jest już lepiej. Więc jeśli chcecie w końcu być szczęśliwi, to myślę, że powinniście zacząć od tej książki, zdecydowanie. Na pewno naprowadzi Was ona na dobry trop i wiele na tym skorzystacie.

Ileż to razy w życiu słyszeliśmy słowa „Ty nie jesteś normalny!”. Czy to powiedziane w żartach, czy naprawdę, powinniśmy i tak uznać to za komplement! Co to za frajda, gdy jesteśmy ‘normalni’ i tacy jak inni? Żadna. Poza tym najpierw należy się zastanowić nad definicją normalności, jednak ogólnie można rzecz, że są to zachowania, które zostały odgórnie ustalone i przyjęte...