Ostatni tom „Kronik Czarnoksiężnika” z racji bardzo otwartego zakończenia wcale nie postawił kropki nad "i", jeśli chodzi o losy poszczególnych bohaterów, jak i całych Zimowych Królestw. Pani Martin napięła moją czytelniczą uwagę do granic możliwości, zaserwowała dramat za dramatem, po czym tak rozwiązała wszystkie wątki, że każde zakończenie jest tylko potencjalnie szczęśliwe i potencjał ten wynika jedynie z kontrastu, jak bardzo źle wszystko wcześniej wyglądało.

Bohaterowie „Wybrańca Mrocznej Pani” muszą walczyć z jawnymi i ukrytymi wrogami. Często stają przed bardzo trudnymi wyborami i muszą kłaść na szali swój honor, lojalność i przekonania. Trudno walczyć o dobro ogółu, gdy trzeba dla niego poświęcić lub zaniedbać własne szczęście. Trudno nie ulec zwątpieniu, gdy przeciwnik zrobi wszystko, by zasiać w duszy fałszywe przekonania. Trudno zebrać wszystkie siły, by stanąć do boju, gdy jest się rozdartym wewnętrznie.

„Kroniki Czarnoksiężnika” to bardzo przyzwoita fantastyka z dynamiczną akcją, ciekawie przedstawionym uniwersum i umiejętnie nakreślonymi intrygami politycznymi. Przewrót w Margolanie wpłynął na losy całych Zimowych Królestw ujawniając ich skomplikowaną naturę naczyń połączonych. Matris Drayke i jego przyjaciele, z tomu na tom, musieli stawiać czoła kolejnym zagrożeniom, zwłaszcza, że coraz więcej od nich zależało. Może troszkę przeszkadzać to, że postaci pani Martin są dość jednowymiarowe, ale wartka akcja i rozdzielenie wątków sprawiają, że czyta się całość z niesłabnącym zainteresowaniem. Pani Martin znalazła równowagę między brutalnością a ckliwością. W rezultacie stworzyła świetną historie, którą serdecznie polecam.

Ostatni tom „Kronik Czarnoksiężnika” z racji bardzo otwartego zakończenia wcale nie postawił kropki nad "i", jeśli chodzi o losy poszczególnych bohaterów, jak i całych Zimowych Królestw. Pani Martin napięła moją czytelniczą uwagę do granic możliwości, zaserwowała dramat za dramatem, po czym tak rozwiązała wszystkie wątki, że każde zakończenie jest tylko potencjalnie...