Nie jest zbytnią przesadą zdanie z jednej z recenzji tej książki, wklejone na okładkę jej drugiego wydania, że 'to teoria wszystkiego', ponieważ autorzy powołując się na badania całego pokolenia naukowców w przekonujący sposób dowodzą, że za większością problemów społecznych stoją nierówności dochodowe i majątkowe i to one są głębokim źródłem tychże problemów, dlatego należy starać się jak tylko można by je zmniejszać!

P.S.
Zarzuty Almosa dotyczące braków w źródłach danych i wartościach liczbowych analiz statystycznych są już nieaktualne, bo zostały naprawione w poprawionym w 2010 r. wydaniu książki (przynajmniej w wersji angielskiej),dlatego naprawdę ciężko się do tej książki przyczepić :)

Nie jest zbytnią przesadą zdanie z jednej z recenzji tej książki, wklejone na okładkę jej drugiego wydania, że 'to teoria wszystkiego', ponieważ autorzy powołując się na badania całego pokolenia naukowców w przekonujący sposób dowodzą, że za większością problemów społecznych stoją nierówności dochodowe i majątkowe i to one są głębokim źródłem tychże problemów, dlatego...

Zbadanie statystycznych zależności pomiędzy nieszczęściami współczesnego świata (narkomania, nastoletnie matki, przestępczość, choroby cywilizacyjne itp.) a nierównościami w dochodach pokazuje, że postępujące rozwarstwienie społeczeństw prowadzi do pogłębiania natężenia wspomnianych negatywnych zjawisk. Autorzy wskazują to na dużej liczbie cech i obserwacji. Proponują walkę m.in. z postępującą tendencją, że szefowie firm zarabiają kilkaset razy więcej od większości pracowników w niej zatrudnionych. Trudno się z tym nie zgodzić, szczególnie mając przed oczami opracowane przez autorów książki wyniki badań. Lektura ważna dla wszystkich, szukających źródeł zła we współczesnych społeczeństwach.

Zbadanie statystycznych zależności pomiędzy nieszczęściami współczesnego świata (narkomania, nastoletnie matki, przestępczość, choroby cywilizacyjne itp.) a nierównościami w dochodach pokazuje, że postępujące rozwarstwienie społeczeństw prowadzi do pogłębiania natężenia wspomnianych negatywnych zjawisk. Autorzy wskazują to na dużej liczbie cech i obserwacji. Proponują walkę...

Połowę książki zajmuje omówienie kolejnych diagramów, które budowane są według tego samego schematu. Na osi X znajduje się skala nierówności dochodów, czyli różnicy między zarobkami najbogatszych i najbiedniejszych 20 procent, zaś na osi Y przeciętna długość życia, liczba nastoletnich matek, przestępczość, itp. Wszystkie wykresy układają się w cudowny wzór – kraje o niskim poziomie nierówności dochodów (zazwyczaj: Szwecja, Norwegia, Dania, Japonia) znajdują się zazwyczaj po “dobrej stronie mocy”, zaś te, gdzie nierówności są wysokie (przede wszystkim: Wielka Brytania, USA, Portugalia).
[...]
czekałem, aż wreszcie autorzy – dwoje epidemiologów – zaczną pokazywać swoje propozycje. A te wydają się po prostu naiwne. Nawoływanie “zmniejszmy nierówności,”mniej konsumujmy” są oczywiście szczytne, ale zdają się zapominać o najsłabszym ogniwie, czyli człowieku.
[...]
całość:
http://www.speculatio.pl/duch-rownosci/

Połowę książki zajmuje omówienie kolejnych diagramów, które budowane są według tego samego schematu. Na osi X znajduje się skala nierówności dochodów, czyli różnicy między zarobkami najbogatszych i najbiedniejszych 20 procent, zaś na osi Y przeciętna długość życia, liczba nastoletnich matek, przestępczość, itp. Wszystkie wykresy układają się w cudowny wzór – kraje o niskim...

Książka, która wielu osobom może otworzyć oczy na to co pozornie może nie sprawiać wrażenia jednego z największych problemów, który boryka nasze społeczeństwo. Autorzy w sposób ciekawy i interesujący ukazują wyniki badań, które mają argumentować ich tezę o tym, że nierówności prowadzą do ogromnych szkód społecznych.

Książka, która wielu osobom może otworzyć oczy na to co pozornie może nie sprawiać wrażenia jednego z największych problemów, który boryka nasze społeczeństwo. Autorzy w sposób ciekawy i interesujący ukazują wyniki badań, które mają argumentować ich tezę o tym, że nierówności prowadzą do ogromnych szkód społecznych.

Nie doczytałam do końca.
Przez pierwszych 100 stron Autorzy próbowali mi wmówić, że zło tego świata wypływa z nierówności społecznych. Dokładniej - że to wina bogatych. Już raz to w historii przerabialiśmy. Nie polecam tej książki. Zideologizowana i nierzetelna.

Nie doczytałam do końca.
Przez pierwszych 100 stron Autorzy próbowali mi wmówić, że zło tego świata wypływa z nierówności społecznych. Dokładniej - że to wina bogatych. Już raz to w historii przerabialiśmy. Nie polecam tej książki. Zideologizowana i nierzetelna.

Nierówność wydaje się naturalna, w końcu ludzie są różni - mądrzejsi i głupsi, pracowici i lenie. Podobnie powinny być zróżnicowane ich dochody - takie są reguły gry rynkowej i wydaje się to właściwe. Ale jednak coś w tym systemie działa nie tak jak powinno, skoro różnice między tymi najlepiej zarabiającymi a resztą powiększają się do absurdalnych rozmiarów i nie mają wiele wspólnego z różnicami w jakości i społecznej wartości wykonywanej pracy. Najbiedniejsi w krajach rozwiniętych już nie głodują, jednak nierówności generują wymierne skutki społeczne.
Autorzy bombardują nas masą zależności pomiędzy nierównością a różnymi problemami społecznymi. Zebrane dane nie pozostawiają wątpliwości - w bardziej egalitarnych społeczeństwach ludzie są zdrowsi, lepiej wykształceni, szczęśliwsi, bardziej ufni, mniej zagrożeni przestępczością i żyją dłużej. Dlaczego tak się dzieje? Okazuje się, że kluczowy jest dla nas status w danej społeczności, robimy dużo, często nieracjonalnie, aby uzyskać awans społeczny. Konsumpcja służy głównie zaspokojeniu tej potrzeby, kupujemy sobie, zazwyczaj na krótko, kolejne atrybuty lepszego statusu. Żyjemy w stresie, spowodowanym niemożnością zaspokojenia naszych aspiracji, oceniamy siebie na tle zamożnych sąsiadów, wpadamy we frustracje co rzutuje na jakość naszego życia.

Jest to wartościowa lektura, niezależnie od ideowego zaangażowania, bo opiera się na badaniach i logicznej analizie. Wnioski autorów wydają się racjonalne i nawet jeśli mamy to szczęście należeć do tej mniejszości zamożnych i wysoko sytuowanych w hierarchii społecznej, powinniśmy, również dla własnego dobra dążyć do zredukowania nierówności, bo chyba każdy woli żyć w bardziej przyjaznym i nieagresywnym społeczeństwie.

Nierówność wydaje się naturalna, w końcu ludzie są różni - mądrzejsi i głupsi, pracowici i lenie. Podobnie powinny być zróżnicowane ich dochody - takie są reguły gry rynkowej i wydaje się to właściwe. Ale jednak coś w tym systemie działa nie tak jak powinno, skoro różnice między tymi najlepiej zarabiającymi a resztą powiększają się do absurdalnych rozmiarów i nie mają wiele...

Dwoje autorów dokonuje analizy statystycznej zależności pomiędzy poziomem nierówności majątkowej w rozwiniętych państwach Zachodu, a podstawowymi wskaźnikami jakości życia; do tych ostatnich zaliczają m.in.: poziom zaufania społecznego, poziom zaburzeń psychicznych, długość życia, otyłość, liczbę zabójstw, poziom mobilność społecznej.
Podstawową metodą jest regresja liniowa, a rezultaty obliczeń prezentuje się na licznych wykresach. Wyniki są bardzo ciekawe. Wszystkie powyższe wskaźniki jakości życia są negatywnie skorelowane z poziomem nierówności majątkowej w danym kraju, a nie są skorelowane z poziomem zamożności danego kraju. Więc jakość życia bardziej zależy od stanu nierówności niż od bogactwa kraju. Jeśli chodzi o poziom nierówności majątkowej to dwie grupy krajów się wyróżniają: na jednym biegunie mamy kraje anglosaskie: USA, Wlk. Brytanię, Nową Zelandię, w tych krajach nierówność jest największa. Na drugim biegunie leżą kraje skandynawskie plus Japonia gdzie nierówności są najniższe. Zatem wniosek jest taki, iż kraje skandynawskie przodują jeśli chodzi o jakość życia.
Można by mówić że jakość życia nie dotyczy klas wyższych w krajach nierównych, np. biały członek amerykańskiej klasy średniej żyje lepiej niż analogiczny ze Skandynawii. Nie, mówią autorzy, przeciętna długosć życia w tej klasie jest niższa w Ameryce. Więc duża nierównosć rykoszetem uderza też w klasy wyższe.
Bardzo to ciekawe, ale też kontrowersyjne, bo koncentrujące się jedynie na rozwiniętych krajach zachodnich. Czy podobne wnioski można wysunąć w stosunku do krajów postkomunistycznych, autorzy nie mówią, bo w książce prawie nie ma danych z tych krajów.
Ale coś jest na rzeczy bo nawet temat tegorocznego (2014) szczytu ekonomicznego w Davos dotyczy zbyt dużych nierówności majątkowych, które zagrażają stabilności gospodarczej i społecznej państw. Więc nawet ekonomiści dostrzegają problem.
A jak to jest u nas w Polsce? Średnio. A jak będzie dalej? myślę że też średnio, ani nie po brytyjsku ani po szwedzku, ale mogę się mylić.
Redakcja jest dosyć pobieżna, brakuje informacji z jakiego roku prezentowane dane pochodzą (trzeba sięgać do artykułów źródłowych),poza tym autorzy nie podają wielkości współczynnika korelacji R kwadrat, mierzącego siłę zależności; niektóre wykresy wyglądają dosyć podejrzanie, i nie jest się pewnym czy postulowana przez autorów korelacja rzeczywiście ma miejsce. Ale rozumiem, że powyższe uproszczenia to danina złożona na ołtarzu popularyzatorskiego charakteru książki.
W sumie pozycja bardzo ciekawa, pełna oryginalnych idei i skłaniająca do przemyśleń.

Dwoje autorów dokonuje analizy statystycznej zależności pomiędzy poziomem nierówności majątkowej w rozwiniętych państwach Zachodu, a podstawowymi wskaźnikami jakości życia; do tych ostatnich zaliczają m.in.: poziom zaufania społecznego, poziom zaburzeń psychicznych, długość życia, otyłość, liczbę zabójstw, poziom mobilność społecznej.
Podstawową metodą jest regresja...

Świetna. Chyba najbardziej wartościowa książka jaką przeczytałem w dotychczasowym życiu. Polecam wszystkim.

Świetna. Chyba najbardziej wartościowa książka jaką przeczytałem w dotychczasowym życiu. Polecam wszystkim.