"Pismo jest symboliczne, skupia to, co chcemy powiedzieć, oraz to, kim jesteśmy, wiedzę, którą posiadamy, zmodyfikowaną nieco naszym postrzeganiem świata."
Pięknie oddany klimat, który przenosi nas 100 lat wstecz oraz tajemnicze morderstwa w cieniach blasku Paryża.

"Hybris zrealizował swoje największe dzieło.
Stał się władcą czasu.
Czas był mu posłuszny."

Młody pisarz Guy porzuca swoją rodzinę, aby oddać się sztuce na poddaszu domu publicznego. Jednakże jego popisy na tym polu będą musiały zejść na dalszy tor, gdy nagle jedna z prostytutek zostaje zamordowana, a okazuje się, że nie pierwsza! Wraz z przyjaciółką zabitej – Faustine - zaczynają szperać w sprawie, której policja jakoś nie chce się chwycić. Posługując się metodą dedukcji i rozległych poszukiwań, tylko złoszczą morderce, a to odbije się na kolejnych ofiarach. Z pomocą do dwójki detektywów dołącza i trzeci – młody inspektor Perotti, a sprawa zaczyna się komplikować, gdy dochodzi do podziemi, ataków na ulicy i spirytystycznych spotkań.

"I przekonał sam siebie, że wszystkie te kobiety nie zmarły przypadkowo."

Jak już wspomniałam – te klimaty to coś! Pierwsza klasa! Aforyzmy też całkiem, całkiem. Bohaterowie i miejsce też zasługują na uznanie, bo w końcu czy jest lepsze miejsce na rozwiązywanie tajemniczych morderstw przez pisarza i kurtyzanę niż dom publiczny? A pana Chattam muszę pochwalić, bo po młodzieżówkach bardzo dobrze wyszedł mu "Upiorny Zegar".

"Pismo jest symboliczne, skupia to, co chcemy powiedzieć, oraz to, kim jesteśmy, wiedzę, którą posiadamy, zmodyfikowaną nieco naszym postrzeganiem świata."
Pięknie oddany klimat, który przenosi nas 100 lat wstecz oraz tajemnicze morderstwa w cieniach blasku Paryża.

"Hybris zrealizował swoje największe dzieło.
Stał się władcą czasu.
Czas był mu posłuszny."

Młody pisarz...