Zasady Skutecznego Przywództwa to książka skierowana dosłownie na zasady, które autor nazywa tu kompasem wskazującym zawsze północ. Po treści jaką autor zawarł w tej książce, czy w pozostałych książkach da się odczuć, że jest człowiekiem religijnym i gdyby mógł to każdemu dałby biblię i katechizm.

Covey bardzo duży nacisk kładzie na to by kierować się mądrością od wewnątrz do zewnątrz, a to oznacza branie całego ciężaru za wszystko na siebie. Jest to bardzo mądre podejście, acz tu bym uważał, bo zgadzam się, że ludziom brakuje pokory, i za wszystko co złe obarczają innych, ale nie siebie, jednak trzeba w życiu wszystko umieć wyważyć. Nie powinno się ślepo wierzyć/wyznawać, że wszystko zależy ode mnie, co złe lub co dobre, i że dzięki takiemu myśleniu staniemy się kimś lepszym. Ponieważ nie możemy dawać przyzwolenia wszystkim i wszędzie, trzeba niektórych potraktować stosownie do sytuacji. Nie można odpuszczać ludziom pewnych złych rzeczy, ponieważ przyczyniamy się do zgorszenia społeczeństwa. To jest ta nowa psychologia XXI wieku, w której jest moda na robienie dobra, wbrew temu, co się wokół nas dzieje, moim zdaniem bez sensu. Ludzie są różni i niektórzy robią złe rzeczy, dlatego nie można nadstawiać drugiego policzka czy uciekać od problemu, trzeba po prostu stawić czoła i wymierzyć sprawiedliwość, a po to są m.in. sądy.

Nie chcę się czepiać autora, ale ktoś kto się zajmuje psychologią na szeroką skalę, nie powinien wspominać o duchowości czy religijności, no chyba, że do celów terapeutycznych w ciężkich przypadkach.

Covey proponuje myślenie w kategoriach wygrana - wygrana, dzięki temu osiągniemy więcej korzyści niż gdybyśmy myśleli i działali w innych kategoriach np wygrana - przegrana czy przegrana - wygrana. Jednak zastanawiające jest to, że autor nie chce by w takim świecie w jakim żyjemy uczyć się rywalizacji. Przypomina mi to utopię, w myśl, której mamy być dobrzy dla siebie, a będzie nam się dobrze żyło. Myślę, że nie będzie tak pięknie, ponieważ ludzie są różni, i jeśli chcielibyśmy żeby były tylko dobre jednostki w społeczeństwie, musielibyśmy społeczeństwo kontrolować, tak jak kontroluje się ludzi w społeczeństwie reżimu.

Podsumowując, książka nie wnosi wielkich mądrości, jednak warto się zastanowić nad własnym postępowaniem, co zmienić, żeby być postrzeganym na wyższym poziomie przez innych? I może akurat rady w tej książce okażą się strzałem w dziesiątkę.

Zasady Skutecznego Przywództwa to książka skierowana dosłownie na zasady, które autor nazywa tu kompasem wskazującym zawsze północ. Po treści jaką autor zawarł w tej książce, czy w pozostałych książkach da się odczuć, że jest człowiekiem religijnym i gdyby mógł to każdemu dałby biblię i katechizm.

Covey bardzo duży nacisk kładzie na to by kierować się mądrością od wewnątrz...

Czytało się powoli. Dużo razy odnosiłem, to co jest tam napisane, do swojego życia. Zmuszała mnie do myślenia. Bardzo do mnie przemawia to, co Covey próbuje przekazać. Trafia do mnie ideologia postępowania wg naturalnych zasad. Widzę wiele mądrości w tym co mówi. Opisuję to tak, gdyż spora część książki mówi o życiu osobistym. Autor wręcz stawia tezę, że nie można oddzielić jakąś niewidzialną linią życia osobistego od zawodowego. Dlatego mocno też skupia się na aspektach rozwoju osobistego. Dodatkowo jedną z największych wartości wyznawanych w książce jest spójność - co też przekłada się na argument przeciwko możliwości separacji tych dwóch sfer. Modele, które przedstawia w książce, są spójne i logiczne. Udowadnia, że skuteczny przywódca czerpię siłę z wewnątrz i opiera się na wartościach i zasadach. Uważam, że książka warta przeczytania drugi raz. Ciężko mi jest wszystko zrozumieć i pojąć po jednym czytaniu. Dziwne było oparcie sporawej części książki na porównaniu do modelu innej osoby. Czasami zdarza się także, że Covey ucieka się do zabiegu "Jest tak, bo inaczej to byłoby głupie". To znaczy - nie udowadnia wszystkiego - może dlatego, że książka wtedy miała by 1000 stron?

Czytało się powoli. Dużo razy odnosiłem, to co jest tam napisane, do swojego życia. Zmuszała mnie do myślenia. Bardzo do mnie przemawia to, co Covey próbuje przekazać. Trafia do mnie ideologia postępowania wg naturalnych zasad. Widzę wiele mądrości w tym co mówi. Opisuję to tak, gdyż spora część książki mówi o życiu osobistym. Autor wręcz stawia tezę, że nie można oddzielić...

Jak mówiłam tytuł tej książki, każdy reagował zdziwieniem, jakbym czytała książkę pt. "Jak zostać Napoleonem". Ta książka nie mówi o tym co robić, żeby zostać np. przywódcą państwa, tylko o tym jak przede wszystkim zostać przywódcą własnego życia. Książka jest podzielona na dwie części. Pierwsza, która porusza zagadnienia związane z kontaktami międzyludzkimi wciągnęła mnie bez reszty. Natomiast druga, która mówi o przywództwie w biznesie trochę mnie zmęczyła, ponieważ nie pracuję w biznesie i nie za bardzo orientuję się w tym świecie. Dlatego też tylko 7 gwiazdek a nie 8. Pan Covey nie 'odkrył Ameryki' w swojej książce, ale opisał doskonale to, czego czasami sobie nie uświadamiamy. Gorąco polecam :-)

Jak mówiłam tytuł tej książki, każdy reagował zdziwieniem, jakbym czytała książkę pt. "Jak zostać Napoleonem". Ta książka nie mówi o tym co robić, żeby zostać np. przywódcą państwa, tylko o tym jak przede wszystkim zostać przywódcą własnego życia. Książka jest podzielona na dwie części. Pierwsza, która porusza zagadnienia związane z kontaktami międzyludzkimi wciągnęła mnie...

Dobra, jednak wydaje mi się że w tej książce przez 300 stron mówi się ciągle tylko o jednej rzeczy.

Dobra, jednak wydaje mi się że w tej książce przez 300 stron mówi się ciągle tylko o jednej rzeczy.

Książka bogata w treść i zawierająca mnóstwo mądrości. Podobnie jak w przypadku 7-miu nawyków nie ma w niej łatwego i szybkiego sposobu na osiągnięcie celu. Jest za to zaprezentowany dogłębny styl przywództwa oparty na tychże zasadach.
Niestety, abstrahując od treści, książka jest dość ciężka do przebrnięcia. Całość jest zbiorem artykułów. Pierwsze wydały mi się nudne, bo były w pewien sposób powtórzeniem kultowych "nawyków". Środek był całkiem niezły i wciągający. Natomiast w końcówce co chwila napotykałem na powtórzenia tych samych treści. Frustrujące. W mojej opinii książka zyskałaby sporo na dobrej edycji i odchudzeniu o jakieś 100 stron.

Książka bogata w treść i zawierająca mnóstwo mądrości. Podobnie jak w przypadku 7-miu nawyków nie ma w niej łatwego i szybkiego sposobu na osiągnięcie celu. Jest za to zaprezentowany dogłębny styl przywództwa oparty na tychże zasadach.
Niestety, abstrahując od treści, książka jest dość ciężka do przebrnięcia. Całość jest zbiorem artykułów. Pierwsze wydały mi się nudne, bo...

ok

ok