Życie osoby należącej do programu ochrony świadków jest jednoznacznie i bezwzględnie podporządkowane obawie o życie i bezpieczeństwo swoje i najbliższych. Chodź z wiadomych powodów nie mówi się o tym wiele, to osób zmuszonych rozpocząć nowe życie jest wiele. Zmiana wyglądu, osobowości i tożsamości, oderwanie się od rodziny, przyjaciół, pracy i dotychczasowego życia jest niekiedy ostatnią szansą. Jedyną szansą na „normalne życie”. „Giń” autorstwa niemieckiej pisarki, Hanny Winter, to thriller, w którym główna bohaterka musi zmierzyć się z bezlitosnym i niespełna rozumu szaleńcem, polującym na jej życie.

Lara była na etapie stabilizacji i harmonii, pogodziła się z faktem, że jej małżeństwo okazało się porażką. Zdobyła się na odwagę, aby spełnić marzenie i otworzyć własną kawiarnię. Dzień otwarcia zapowiadał się idealnie, nic nie zapowiadało nadchodzącej tragedii. W drodze powrotnej do domu Lara zostaje uprowadzona przez mężczyznę przebranego za taksówkarza. Kiedy kobieta orientuje się, że mężczyzna ma niecne zamiary, jest już zbyt późno. Jednak w wyniku szarpaniny, cudem udaje jej się uciec. To jednak nie koniec, jak się okazało Lara nie była przypadkową ofiarą, ten napad planowany był od dłuższego czasu, a psychopatyczny morderca nie spocznie póki krew Lary nie splami mu rąk. Policja radzi Larze, aby skorzystała z programu ochrony świadków, ponieważ tylko tak może ocalić życie swoje i córki. Kierowana bezpieczeństwem, decyduje się na ten desperacki krok i zaczyna życie od początku. Czy rzeczywiście uda jej się odciąć od przeszłości? Czy uda się przechytrzyć morderczy instynkt zabójcy? Przeczytajcie!!!

Hannie Winter udało się stworzyć trzymający w napięciu thriller, a co więcej całkiem niezłą zagadkę kryminalną. Autorce udało się wyprowadzić mnie na manowce, nie raz, ale dwa razy. Poszłam dokładnie takim samym tropem, jakim chciał zabójca. Najpierw podejrzewałam Bogu ducha winnego człowieka, później stróża prawa, a na końcu i tak okazało się, że kiepski ze mnie detektyw. Fabuła w książce jest prowadzona dynamicznie, co rusz, na jaw wychodzą nowe aspekty, znaki i domniemania, ale tak naprawdę czytelnik krąży we mgle kłamstw. To „Kuba Rozpruwacz” rozkłada karty, a ofiara i policja nieświadome tego, wchodzą do gry.

Portret psychologiczny mordercy, może nie jest perfekcyjnie rozbudowany i nad wyraz głęboki, ale autorce udało się uchwycić złego ducha zabójcy. W końcu potwór, który siedzi w mężczyźnie i od lat bestialsko morduje kobiety, musi mieć w sobie demona przeszłości. Te drobinki zdarzeń, psychologiczna wiarygodność i stopniowe dozowanie informacji są najlepszym dowodem na to, że książka posiada wszystkie cechy dobrego thrillera. Jednak zdanie z okładki „Nie wychodź na ulicę, albo GIŃ! Śmierć właśnie zbiera swoje żniwa” jest moim zdaniem jakby nie na miejscu, ponieważ książka nie jest żadnym horrorem. Zabójca ma swój typ i może gdybym była drobną blondynką to poczułabym dreszcz niepewności, ale tak groza jest ostatnim odczuciem, jaki towarzyszył mi podczas czytania. Moje wrażenia oscylowały bardziej przy granicy ciekawości i napięcia.

Nie mniej jednak, to małe niedopatrzenie nie mogło zepsuć mi lektury. W tego typu książkach zaskoczenie odgrywa chyba najważniejszą rolę i muszę powiedzieć, że autorce udało się to zrobić. Dla mnie bomba, będę czekać na kolejne książki autorki.

Życie osoby należącej do programu ochrony świadków jest jednoznacznie i bezwzględnie podporządkowane obawie o życie i bezpieczeństwo swoje i najbliższych. Chodź z wiadomych powodów nie mówi się o tym wiele, to osób zmuszonych rozpocząć nowe życie jest wiele. Zmiana wyglądu, osobowości i tożsamości, oderwanie się od rodziny, przyjaciół, pracy i dotychczasowego życia jest...