Jest to niezwykła opowieść o trzech silnych osobowościach, które świadome swojej siły pragną odnaleźć się w świecie początku XX wieku. W zasadzie to dwóch z nich chce się odnaleźć, dwóch synów pana Thibault, ojca rodziny, człowieka z honorami, fundatora, działacza na rzecz ulepszania ośrodków poprawczych, i honorowego członka licznych towarzystw charytatywnych, przede wszystkim katolickich.
Synowie, starszy Antoni, o umyśle racjonalnym, odrzucającym dogmaty wiary swego ojca, lekarz, oraz Jakub, młodszy, marzyciel, osobowość bardziej artystyczna i zdolna do czynów z pozoru irracjonalnych, wiedzą, że zostali stworzeni do tego, by być kimś wielkim, kimś, kto jest wykwintem linni Thibault, potomkiem mieszczańskiego rodu Francji. Z początku trudno im wyjść spod władzy ojcowskiej, z którego wolą mają wiele konfliktów, zwłaszcza młodszy syn, Jakub, ale czas Oskara Thibault zmierza do końca. Synowie mają pokazać światu, na co ich stać.
Jednak świat bywa okrutny i nic sobie nie robi z ambicji pojedyńczych jednostek. Wybucha pierwsza wojna światowa i każdy z nich stara się odnaleźć inaczej, a zarazem działać tak, jak sądzi za właściwe.
Jest to doskonały przykład walki osobowości psychologicznych, ze sobą, światem, ze śmiercią. Książka to wykwint literatury francuskiej, i z pewnością warto poświęcić jej trochę czasu, by poznać myślenie ludzi podczas trudnego okresu w dziejach ludzkości, by poznać konflikt światopoglądów i pokoleń, by poznać, że człowiekiem się nie jest, ale trzeba dopiero nim się uczynić, a można to zrobić jedynie ciężką pracą. Nawet wtedy, gdy jest to praca - w perspektywie kosmiecznej czy świata - nieistotna.

Jest to niezwykła opowieść o trzech silnych osobowościach, które świadome swojej siły pragną odnaleźć się w świecie początku XX wieku. W zasadzie to dwóch z nich chce się odnaleźć, dwóch synów pana Thibault, ojca rodziny, człowieka z honorami, fundatora, działacza na rzecz ulepszania ośrodków poprawczych, i honorowego członka licznych towarzystw charytatywnych, przede...