Tak, damska wersja idealnego Sherlocka (czy Poirota) jest równie wkurzająca jak oryginał.
Jak ja nie znoszę takich postaci!

A sama zagadka boleśnie przewidywalna.
Czy naprawdę dla podkreślenia rzekomego geniuszu głównej detektywki cała reszta postaci musi grać głupów?

Tak, damska wersja idealnego Sherlocka (czy Poirota) jest równie wkurzająca jak oryginał.
Jak ja nie znoszę takich postaci!

A sama zagadka boleśnie przewidywalna.
Czy naprawdę dla podkreślenia rzekomego geniuszu głównej detektywki cała reszta postaci musi grać głupów?

Fajny kryminał, raczej jako odskocznia od bardziej wyrafinowanej literatury, niż jako pozycja sama w sobie.
Autorka fajnie trzyma w napięciu, obrazowo opisuje dzieje tytułowe splatając i mieszając wiele wątków.
Fajnym jest dla mnie opisanie dziejów niemalże jednego dnia na prawie 300 stronach.
Wciągające. Pochłonęłam w mgnieniu oka.

Fajny kryminał, raczej jako odskocznia od bardziej wyrafinowanej literatury, niż jako pozycja sama w sobie.
Autorka fajnie trzyma w napięciu, obrazowo opisuje dzieje tytułowe splatając i mieszając wiele wątków.
Fajnym jest dla mnie opisanie dziejów niemalże jednego dnia na prawie 300 stronach.
Wciągające. Pochłonęłam w mgnieniu oka.

Z ulgą doczytałam ostatnią stronę. Gdyby ominąć te kilometrowe opisy książka byłaby co najmniej o połowę cieńsza. Fabuła nie porywa, jest trochę przekombinowana. Brak nagłych zwrotów akcji. Zmęczyłam się czytaniem.

Z ulgą doczytałam ostatnią stronę. Gdyby ominąć te kilometrowe opisy książka byłaby co najmniej o połowę cieńsza. Fabuła nie porywa, jest trochę przekombinowana. Brak nagłych zwrotów akcji. Zmęczyłam się czytaniem.

To mój pierwszy w życiu kryminał. Zazwyczaj sięgam po inne rodzaje ksiązek, np. fantasy albo naukowe. Książka ta jest dobra - nic więcej ale też i mniej. Lekka jak na kryminał i dosyć mało dynamiczna. Dużym plusem jest mnogość dokładnych opisów. Głównym minusem jest mnogość sztucznych dialogów. Podsumowując mogę szczerze polecić "spędzić" weekend w klasztorze Wigierskim.

To mój pierwszy w życiu kryminał. Zazwyczaj sięgam po inne rodzaje ksiązek, np. fantasy albo naukowe. Książka ta jest dobra - nic więcej ale też i mniej. Lekka jak na kryminał i dosyć mało dynamiczna. Dużym plusem jest mnogość dokładnych opisów. Głównym minusem jest mnogość sztucznych dialogów. Podsumowując mogę szczerze polecić "spędzić" weekend w klasztorze...

Książkę wypożyczyłam z biblioteki zaintrygowana opisem. Nie jest to kryminał wysokich lotów, jednak czyta się go bardzo przyjemnie. Zagadka kryminalna jest w sumie dosyć łatwa do rozwiązania. Podobały mi się opisy miejsca zbrodni oraz ciekawostki związane z historycznymi dziejami owego miejsca, natomiast postacie były moim zdaniem trochę z jednej strony mało wyraziste, z drugiej jednak postać zabójcy została tak przedstawiona, że niemal wszystko wskazuje na tą osobę jako podejrzaną. Nie do końca też odpowiadało mi zakończenie: tak naprawdę przebieg zbrodni nie został wydedukowany, a przedstawiony post factum. Plusem natomiast jest to, że motywem zbrodni były ludzkie namiętności, przez co książka przypominała mi momentami twórczość Agathy Christie z Miss Marple. Szału nie ma, aczkolwiek w obecnym zaledwie różnistych polskich kryminałów i "kryminałów" jest to książka warta polecenia jako spokojny, stylowy kryminał.

Książkę wypożyczyłam z biblioteki zaintrygowana opisem. Nie jest to kryminał wysokich lotów, jednak czyta się go bardzo przyjemnie. Zagadka kryminalna jest w sumie dosyć łatwa do rozwiązania. Podobały mi się opisy miejsca zbrodni oraz ciekawostki związane z historycznymi dziejami owego miejsca, natomiast postacie były moim zdaniem trochę z jednej strony mało wyraziste, z...

Podkomisarz warszawskiej policji kryminalnej, Ewa Lewicka, wyjeżdża na długi weekend do pokamedulskiego klasztoru w Wigrach. Misja ratowania jej własnego małżeństwa zostaje jednak zagrożona przez wydarzenia jakie mają miejsce w tej sielskiej okolicy. Nazajutrz po przyjeździe, w kompleksie hotelowym zostają znalezione zwłoki dyrektora placówki. Lewicka wikła się w śledztwo dotyczące zgonu, wystawiając cierpliwość swego męża na poważną próbę. Kolejne przesłuchania, tropy, rozmowy z pracownikami, zajmują naszej bohaterce coraz więcej czasu, ale także dają niejednoznaczny obraz tragicznie zmarłego dyrektora. Jakie tajemnice skrywał, dlaczego musiał zginąć? Śledztwo zagęszcza atmosferę w ośrodku, przypadek dyrektora nie jest też jedyną śmiercią przewidzianą na tę książkę. Kto jeszcze straci życie, nim policjanci odkryją prawdę? Jak wyjazd wpłynie na relacje między małżonkami?
Bardzo zgrabne połączenie wątku osobistego z całą serią niefortunnych i morderczych zdarzeń, jakie dzieją się w mazurskim siedlisku. Przeplatanie relacji między dojrzałymi już i doskonale znającymi siebie i swoje nawyki małżonkami, a sprawą hotelu i zdarzeń w nim mających miejsce, daje wielowymiarowość, klimat, stopniowo nasyca ciekawość.
Dobre dialogi, trafny obraz relacji między ludźmi, wplatanie informacji o samym klasztorze, a także zachęcające do odwiedzin opisy poszczególnych miejsc tworzą spójną i zwartą całość. W sam raz na deszczową majówkę.

http://buchbuchbicher.blogspot.com/

Podkomisarz warszawskiej policji kryminalnej, Ewa Lewicka, wyjeżdża na długi weekend do pokamedulskiego klasztoru w Wigrach. Misja ratowania jej własnego małżeństwa zostaje jednak zagrożona przez wydarzenia jakie mają miejsce w tej sielskiej okolicy. Nazajutrz po przyjeździe, w kompleksie hotelowym zostają znalezione zwłoki dyrektora placówki. Lewicka wikła się w śledztwo...

Rasowy kryminał pozbawiony obyczajowych i sensacyjnych wstawek. Miła odskocznia od modnych obecnie kryminałów skandynawskich.
Śledztwo ciekawe, scenografia również. Postacie żywe i wiarygodne.
Końcówka może przesadzona, ale da się przejść. W 2/3 zgadłem mordercę, ale jego przesłanki i motywy są bardzo sensowne.

Rasowy kryminał pozbawiony obyczajowych i sensacyjnych wstawek. Miła odskocznia od modnych obecnie kryminałów skandynawskich.
Śledztwo ciekawe, scenografia również. Postacie żywe i wiarygodne.
Końcówka może przesadzona, ale da się przejść. W 2/3 zgadłem mordercę, ale jego przesłanki i motywy są bardzo sensowne.

Może i kryminał, ale lekko napisany i poprzeplatany humorem i filozoficznymi (krótkimi) dyskusjami. Może i morderstwa, ale popełnione w ciekawym historycznym miejscu i na dodatek w obecności policji. Może i zagadka, ale niezbyt skomplikowana, zamyka się w małym kręgu podejrzanych. Może i policjantka, ale budząca sympatię, ładna, inteligentna, wrażliwa i pewna siebie - śledztwo w jej wykonaniu to konsekwentne działanie, spostrzegawcze obserwacje, skuteczne rozmowy i sprawa rozwiązana. Czyta się szybko, bez wielkiego napięcia, ale przyjemnie.

Może i kryminał, ale lekko napisany i poprzeplatany humorem i filozoficznymi (krótkimi) dyskusjami. Może i morderstwa, ale popełnione w ciekawym historycznym miejscu i na dodatek w obecności policji. Może i zagadka, ale niezbyt skomplikowana, zamyka się w małym kręgu podejrzanych. Może i policjantka, ale budząca sympatię, ładna, inteligentna, wrażliwa i pewna siebie -...

Mordercy nie biorą urlopów. Policjanci tak. A przynajmniej tak się im wydaje... Akcja powieści rozgrywa się w dawnym klasztorze przekształconym na nowoczesny pensjonat w Wigrach na Suwalszczyźnie. W to miejsce właśnie udaje się na weekendowy wypoczynek Ewa Lewicka, oficer śledczy z Komendy Głównej Policji. Pani podinspektor chce odetchnąć od pracy, a jednocześnie scalić rozsypujące się małżeństwo i na nowo odkryć siłę miłości.
W trakcie pobytu Lewicka znajduje zwłoki dyrektora hotelu - który był rozrywkowy, przystojny i bogaty - Jerzego Marciniaka. Przyczyny zgonu nie są jednoznaczne, rozpoczyna się śledztwo, które prowadzi komisarz Banasiak. Z zewnątrz wygląda to na samobójstwo, ale istnieją przesłanki, które wskazują na morderstwo. Trzeba jak najszybciej odnaleźć sprawcę. Śmierć dyrektora hotelu jest dopiero początkiem serii tajemniczych śmieci. Kto jeszcze zginie? I kto jest zamieszany w te morderstwa? A także co najważniejsze komu zależy na pozbyciu się niewygodnych świadków?
Śledczy mają niemały orzech do zgryzienia, tym bardziej, że zamordowany dyrektor miał wielu wrogów, którzy mogli życzyć mu śmierci, oraz liczne zawiedzione kochanki.
Bardzo ciekawy kryminał. Napisany lekkim, przyjemnym stylem. Fabuła i styl pisarki są godne uwagi. Jeden z lepszych polskich kryminałów. Podobał mi się, choć sama zagadka nie była szczególnie dla mnie zawiła, odgadłam kto jest mordercą ;) Chyba po raz pierwszy udało mi się to tak szybko w trakcie lektury. No i opisy przyrody, legendy miejscowe - plusy tej książki.
Polecam wszystkim wielbicielom lekkich kryminałów bez mrożących krew w żyłach scen, ale za to ciekawą główną bohaterką - podinspektor Lewicką. Warto przeczytać tę książkę. Do czego szczerze zachęcam.

Mordercy nie biorą urlopów. Policjanci tak. A przynajmniej tak się im wydaje... Akcja powieści rozgrywa się w dawnym klasztorze przekształconym na nowoczesny pensjonat w Wigrach na Suwalszczyźnie. W to miejsce właśnie udaje się na weekendowy wypoczynek Ewa Lewicka, oficer śledczy z Komendy Głównej Policji. Pani podinspektor chce odetchnąć od pracy, a jednocześnie scalić...

Kryminał jak kryminał, taki od linijki. Zero emocji, poprawny owszem ale czy na pewno zależny czytelnikom na takiej podręcznikowej prawności, wypranej z jakichkolwiek emocji narratora. Mi zdecydowanie nie.

Kryminał jak kryminał, taki od linijki. Zero emocji, poprawny owszem ale czy na pewno zależny czytelnikom na takiej podręcznikowej prawności, wypranej z jakichkolwiek emocji narratora. Mi zdecydowanie nie.