Pamiętacie lekcje historii ze szkoły? Albo biologii? A co jeśli okazałoby się, że tak naprawdę nie do końca uczyli nas prawdy? Jeśli pewne rzeczy, które przyswajano nam już w szkole podstawowej są kłamstwem i sprawy mają się inaczej? Pewnie mało kto z Was by uwierzył i uznalibyście to za abstrakcję. A gdyby Wam to udowodnić?

Gregg Braden właśnie to robi w książce „Głęboka prawda”. Próbuje pokazać nam, że pewne rzeczy, które wiemy od małego, są błędne. Co więcej – moim zdaniem bardzo dobrze mu to wychodzi. „Głęboka prawda” jak sam autor twierdzi nie jest książką naukową, jednakże wiele możemy się z niej dowiedzieć – zarówno z dziedziny biologii, historii, a nawet po prostu tak zwanej wiedzy ogólnej. W końcu żeby się z czymś nie zgadzać, najpierw trzeba to poznać, prawda?

Autor zadaje początkowo jedno konkretne pytanie – „Kim jesteśmy?”. Każdy z nas odpowie wtedy prosto – „Ludźmi”. Jednakże z tej książki dowiemy się, że odpowiedź wcale nie jest taka prosta i oczywista. Tak samo jak oczywista nie jest nasza natura. W dalszych częściach książki autor także stawia pytania, które na pozór wydają się łatwe. Ale to tylko na pozór. Tak naprawdę można nad nimi myśleć bardzo długo, a konkretnej odpowiedzi i tak nie uzyskamy. Pan Braden udziela nam po części odpowiedzi, jednakże zostawia nam także pole do popisu – każdy ma czas na własne refleksje i przemyślenia.

Nie będę ukrywać, że książka może zmienić dotychczasowy światopogląd wielu osób. Ale ponoć najgorsza prawda jest lepsza niż kłamstwo… więc osobiście uważam, że lepiej poznać prawdę i na spokojnie ją przeanalizować niż nadal żyć w złudnym kłamstwie. Im wcześniej odkryjemy to, kim jesteśmy i jakie mamy znaczenie, tym lepiej dla nas. Trzeba też przyznać, że w książce tej zawartych jest wiele mądrych słów, jest przytoczone wiele mądrych cytatów, które po prostu stanowią dla nas naukę. Sam cytat George’a Santayany „Ci, którzy nie pamiętają przyszłości, skazani są na jej powtarzanie” daje już nam mnóstwo do myślenia, od razu po pierwszym jego przeczytaniu.

Język na pierwszy rzut oka wydaje się być przystępny dla czytelnika, jednakże nie oznacza to, że jest to książka lekka. Trzeba się skupić czytając ją, najlepiej robić to w ciszy i spokoju. Inaczej nie będziemy mieć z tej książki żadnego pożytku. W nią trzeba się zagłębić i ją zrozumieć. Następnie poddać to wszystko analizie i własnym przemyśleniom, aż w końcu w naszej głowie zaświta żaróweczka „Ten facet ma naprawdę racje!”. Poza tym sam dopisek „Ostatnia szansa ludzkości” pod głównym tytułem mówi sam za siebie, prawda? Nie ciężko zauważyć, że z naszym światem i społeczeństwem jest coraz gorzej… i nikt inny jak my sami tego nie naprawi.

Podobało mi się to, że autor faktycznie włożył serce w pisanie tej książki, sięgnął do źródeł, sam wiele rzeczy poddał analizie, wszystko dopracował, łącznie ze szczegółami. Plus także za to, że pod koniec znajduje się podsumowanie, dodatkowo świetnie zrobione.

Książkę polecam jak najbardziej, mimo tego, że zmienia ona nasz punkt widzenia – myślę jednak, że na lepsze. Zmusza do przemyśleń, do refleksji, a dzięki temu prowadzi do tego, że stajemy się bardziej oświeceni i zaczynamy zdawać sobie sprawę z tego, z czego wcześniej sobie jej nie zdawaliśmy.

Pamiętacie lekcje historii ze szkoły? Albo biologii? A co jeśli okazałoby się, że tak naprawdę nie do końca uczyli nas prawdy? Jeśli pewne rzeczy, które przyswajano nam już w szkole podstawowej są kłamstwem i sprawy mają się inaczej? Pewnie mało kto z Was by uwierzył i uznalibyście to za abstrakcję. A gdyby Wam to udowodnić?

Gregg Braden właśnie to robi w książce „Głęboka...