Ta cieniutka książeczka zawiera w sobie jedynie materiały do pracy z własnym dzieckiem. W większości wskazują na samodzielne podejście do ich opracowania, ale przecież dziecko nadpobudliwe samo z siebie ich nie wykona. Takie dziecko ma problem już na starcie z rozpoczęciem zadania. Samo wejście w tryb przygotowawczy do pracy stanowi wyzwanie, potem żeby utrzymać uwagę przy podjętym zadaniu i doprowadzeniu go do końca. Dlatego proponowane zadania i gry są możliwe do przeprowadzenia jedynie w obecności osoby nadzorującej. Kontrola będzie istotna nawet, gdy mamy do czynienia z nastolatkiem, bo z deficytu uwagi nie wyrasta się i zawsze taki człowiek coś pominie lub nie dokończy, mimo iż bardzo by chciał.
Spohrer starała się chyba uchwycić istotę w jak najszczuplejszych ramach, jeśli chodzi o opis do zadań. Z uwagi, iż są one kierowane głównie do dzieci z deficytem to dobrze, ale uważam iż powinny tez zawierać jakieś notatki, będące wskazówkami dla opiekunów. Poza tym w większości są dostosowane do potrzeb starszych dzieci, co też nie jest zaznaczone i np. rodzic będzie mięć problem z ich weryfikacją. Dziecku rozpoczynającemu edukację szkolną trzeba przeznaczone dla niego zadania wytłumaczyć i zastanawiać się wspólnie nad dokonywanym wyborem.
Natomiast z punktu nauczyciela publikacja nie daje żadnych rozwiązań do pracy na lekcji. Jedynie pedagog szkolny może więcej skorzystać na jej treści.

Ta cieniutka książeczka zawiera w sobie jedynie materiały do pracy z własnym dzieckiem. W większości wskazują na samodzielne podejście do ich opracowania, ale przecież dziecko nadpobudliwe samo z siebie ich nie wykona. Takie dziecko ma problem już na starcie z rozpoczęciem zadania. Samo wejście w tryb przygotowawczy do pracy stanowi wyzwanie, potem żeby utrzymać uwagę przy...