Lisa Verge Higins w dodatku do swej powieści dołączyła pytania dla dyskusyjnej grupy czytelniczej. Jedno z nich brzmiało: "Czy mamy prawo zataić przed najbliższymi wiadomość o chorobie, która może okazać się śmiertelna?" Przyznam,że nurtowało mnie ono od samego początku książki.
Sama nie wyobrażam sobie takiej sytuacji,że umieram w odosobnieniu, z dala od najdroższych mi osób, ale myślę,że każdy z nas ma prawo do różnych, często kontrowersyjnych decyzji, ważne by postępował w zgodzie ze sobą i własnymi odczuciami oraz nie ranił innych.

Rachel umiera...jej odejście jest szokiem, dla trzech przyjaciółek. Przed śmiercią pisze do każdej z nich list, który otrzymują,gdy nie ma jej wśród żywych.
Każda z nich ma do wykonania "jakieś zadanie",niemożliwe, szokujące, wprawiające w kolejny szok i zdumienie. Czemu mają służyć? Czy to ostatni żart przyjaciółki, czy może próba pokazania każdej z bohaterek prawdy o sobie samej.

Podczas lektury najbliższy był mi watek Sarah, która żyje złudzeniami i na popiołach dawnego uczucia próbuje wskrzesić coś całkowicie niemożliwego, nie zauważając tego,co ma na wyciągnięcie ręki.Jej historia dobitnie pokazuje,że nie warto czynić takich rzeczy, bo jak już dawno stwierdził Heraklit: "Nie można dwa razy wejść do tej samej rzeki".

"Przyjaciółki" to książka pełna ciepła,wzruszeń, przyznaję, momentami zbyt sentymentalna. Jej fabuła jest nieskomplikowana i dosyć przewidywalna, a jednak powieść ma w sobie to nieuchwytne "coś", co sprawia,że lektura staje się przyjemna i nienużąca,skłania do zastanowienia się nad własnymi życiowymi wyborami.

Lisa Verge Higins w dodatku do swej powieści dołączyła pytania dla dyskusyjnej grupy czytelniczej. Jedno z nich brzmiało: "Czy mamy prawo zataić przed najbliższymi wiadomość o chorobie, która może okazać się śmiertelna?" Przyznam,że nurtowało mnie ono od samego początku książki.
Sama nie wyobrażam sobie takiej sytuacji,że umieram w odosobnieniu, z dala od najdroższych mi...