Nie ma osoby, która nie słyszałaby o Sherlocku Holmesie. Czy to z książek, czy z filmów, czy z popkultury. Jest to postać na tyle sławna i rozpoznawalna, że na dobre wpisała się w kanon klasyki. Grzechem byłoby więc nie zapoznać się z nią u samego jej źródła - serii Arthura Conana Doyle'a. Dość długo zwlekałam z tym - przytłaczała mnie ilość części, a także przeróżne inne tytuły, które nawijały mi się po drodze. Gdy jednak w końcu dorwałam się do "Studium w szkarłacie", od razu pożałowałam całej tej zwłoki.

Od początku zachwycił mnie styl Conana Doyle'a. Pewnie na mój osąd wpłynęło polskie tłumaczenie, których jest kilka, ale to zaskarbiło sobie szybciutko moją sympatię. Książka jest napisana bardzo prostym, niekiedy infantylnym językiem, który sprawia świetne wrażenie w połączeniu ze skomplikowaną zagadką detektywistyczną i złożonymi wywodami Holmesa. To tak jakby czytać analizę naukową w wersji dla szarego Kowalskiego. Mistrzostwo!

Nie muszę zapewne nadmieniać jak bardzo zakochałam się w samej postaci Sherlocka Holmesa. To prawie oczywiste. Nie sposób nie uwielbiać tego aroganckiego, zarozumiałego i socjopatycznego geniusza, który na każdym kroku okazuje wszem i wobec, że jest na znacznie wyższym poziomie intelektualnym od wszystkich zgromadzonych. Moja sympatia do niego jest niewyczerpana. Niejednokrotnie w czasie lektury wybuchałam śmiechem, czytając jego uszczypliwe komentarze czy wywody pełne uprzejmej pogardy dla gatunku ludzkiego. Oprócz Johna Watsona, oczywiście. Jedynej osoby w życiu tego nietuzinkowego człowieka, którą nie pogardza i na której naprawdę mu zależy. To samo odnosi się do stosunku Johna do Sherlocka - pełnego podziwu i adoracji szacunku, skrywanego pod żołnierską powagą.

"Studium w szkarłacie" samą linią fabularną nie było może zniewalające, ale na pewno bardzo przyjemne. Przebieg śledztwa ogromnie mi się podobał, a retrospekcja, choć na początku dość przydługawa, też miała swój urok. Powieść najwięcej zyskała pod sam koniec, gdy poznałam cały obraz sytuacji i zbrodni. Wtedy dopiero naprawdę ją doceniłam.

To moje pierwsze spotkanie z Arthurem Conanem Doylem i Sherlockiem Holmesem w wersji literackiej i jestem z niego w stu procentach zadowolona. Nie wątpię, że niebawem zabiorę się za kolejną część serii. Cieszę się, że w końcu zapoznałam się z tą niepodważalną klasyką literatury. Myślę, że każdy szanujący się czytelnik powinien przeczytać choć jedną książkę o przygodach tego niezwykłego detektywa. Polecam!!!

Nie ma osoby, która nie słyszałaby o Sherlocku Holmesie. Czy to z książek, czy z filmów, czy z popkultury. Jest to postać na tyle sławna i rozpoznawalna, że na dobre wpisała się w kanon klasyki. Grzechem byłoby więc nie zapoznać się z nią u samego jej źródła - serii Arthura Conana Doyle'a. Dość długo zwlekałam z tym - przytłaczała mnie ilość części, a także przeróżne inne...