Sądziłam, że to luźne felietony na temat feminizmu. Po przeczytaniu kawałka okazało się, że to felietony, ale anty-feministyczne. Ok, myślę, poczytam i to, warto rozszerzać horyzonty. Ale dobrnęłam do połowy książki i dalej już nie dam rady. Z dwóch powodów - jeden to bardzo silny rys amerykański, dużo polityków lub nazwisk ze Stanów, jakieś fakty i wydarzenia, których my nie znamy w Europie (felietony pochodzą z końca lat 80-tych i początku 90-tych). Ale drugi powód jest bardziej istotny - felietony są bardzo skrajne. Aż niesmacznie. Statystyki podawane w nich czy wypowiedzi innych osób lub samej autorki są tak przefiltrowane, że miałam wrażenie czytania jakiś wręcz ekstremistycznych poglądów. Może cytat z książki "Z wyjątkiem kobiet, które złapały się na feministyczną głupotę lat 70., większość kobiet nie chce być wyzwolona od domu, męża, rodziny i dzieci.". Autorka po prostu widzi ten temat strasznie czarno-biały i ona jest oczywiście po tej białej stronie, a cała reszta jest zła... Przykro się czyta, więc przestałam.

Sądziłam, że to luźne felietony na temat feminizmu. Po przeczytaniu kawałka okazało się, że to felietony, ale anty-feministyczne. Ok, myślę, poczytam i to, warto rozszerzać horyzonty. Ale dobrnęłam do połowy książki i dalej już nie dam rady. Z dwóch powodów - jeden to bardzo silny rys amerykański, dużo polityków lub nazwisk ze Stanów, jakieś fakty i wydarzenia, których my...