Ech, ech i jeszcze raz ech... Po "Cień i kość" sięgnęłam po przeczytaniu "Szóstki wron". I niesamowicie się rozczarowałam. Nie mogłam uwierzyć, że te dwie powieści napisała jedna autorka. O ile w "Szóstce wron" natrafiłam na oryginalną historie, ciekawych bohaterów, tak głównych jak i drugoplanowych, tak tutaj... Tutaj nie znalazłam niczego wartego uwagi. Ciesze się, że przygody z Leigh Bardugo nie zaczęłam od tej powieści.

Fabuła składa się z schematów. Dostajemy głupiutką dziewczynę, u której znienacka (niesamowite!) pojawia się talent magiczny (nikt nigdy na to nie wpadł!). Wspaniały i szlachetny mag (och, ach!) bierze ją więc do królewskiego pałacu, aby tam doskonaliła swe umiejętności. Po takim wstępie z miejsca wiedziałam już wszystko. Na 2 tomy do przodu. Jedyną rzeczą której w tej książce nie rozumiałam była właśnie Alina. W jednym momencie inteligentna osoba która bez problemu radzi sobie z królewski dworem, w następnym idiotka robiąca maślane oczy do wszystkich którzy się jej akurat nawiną. Mam wrażenie, że albo autorka nie do końca wiedziała jaką bohaterkę chce stworzyć, albo Alina została później ogłupiona. Była całkowicie nierealna.

Państwo wzorowane na carskiej Rosji to naprawdę niezły pomysł i nawet całkiem dobrze zrealizowany. Ale tu pojawia się problem. Po raz pierwszy w życiu krytykuje sposób tłumaczenia książki. Kilka razy dochodziłam do wniosku, że tłumacz jakość utworu podniósł, ale nigdy, że obniżył. Sama odmiana imienia Mal, wyjaśnianie zwrotów których znaczenia domyśliłoby się 5 letnie dziecko... Rozumiem, że jeśli tak wyglądały w wersji angielskiej to wyjaśnienie było konieczne, ale w polskiej? Bardzo dużo uroku odjęło to powieści, całkowicie zniszczyło klimat.

Ogólnie książka nudna jak flaki z olejem. Nie nadaje się nawet w formie nieabsorbującej rozrywki. Osobiście uparłam się, że skończę tą trylogie, ale nikomu jej nie polecam.

Ech, ech i jeszcze raz ech... Po "Cień i kość" sięgnęłam po przeczytaniu "Szóstki wron". I niesamowicie się rozczarowałam. Nie mogłam uwierzyć, że te dwie powieści napisała jedna autorka. O ile w "Szóstce wron" natrafiłam na oryginalną historie, ciekawych bohaterów, tak głównych jak i drugoplanowych, tak tutaj... Tutaj nie znalazłam niczego wartego uwagi. Ciesze się, że...