Całkiem niedawno miałam okazje przeczytać "Kwiaciarkę" Ksawerego de Montepin. Choć za romansami nie przepadam ten zrobił na mnie spore wrażenie, a fakt, że to pierwsza część powieści pozostawił niedosyt. Długo jednak nie musiałam czekać na kolejną część losów bohaterów książki.
Z niecierpliwością zabrałam się za lekturę, która ani trochę mnie nie rozczarowała.
W pierwszej części czytelnika pozostawiono z wydawałoby się zbrodnią idealną , niesłusznie skazanymi ofiarami oraz mordercami, którzy beztrosko zajęli się dalszymi knowaniami.
Jednak jak to się mówi zbrodnia nie popłaca dlatego i hrabinie de Lagarde oraz Filipowi de Kerven los nie odpuści. Przyczynić się do tego mają liczne zbiegi okoliczności dość zaskakujące dla czytelnika.
Zupełnie inne niespodzianki los szykuje dla Magdaleny oraz Gabrieli. Czy wszystko dobrze się skończy?
Czy hrabia de Lussan odkryje przed światem drugą twarz swojej siostry oraz znajdzie dawną ukochaną i córkę ? Wszystkiego tego dowiecie się czytając drugą część powieści napisanej w XIX w.
Jak pisałam wcześniej autor świetnie zobrazował ówczesne społeczeństwo. Obraz mieszkańców Paryż można uznać za pełny przekrój mamy tu bowiem biedną kwiaciarkę, kupców, pana de Kervena, którego można uznać za przedstawiciela bogatszego mieszczaństwa oraz hrabinę de Lagarde - przedstawicielkę szlachty.Nie możemy zapomnieć też o Wielkim Dzieciaku i Wiewiórce - drobnych złodziejach lub jak ich nazywa autor - rzezimieszkach, którzy poniekąd łączą wszystkich bohaterów.
Powiem szczerze, że podziwiam autora za intrygę, którą zawiązał w tak pomysłowy sposób. Intrygę , która zagmatwała się w sposób tak niesamowity wciągając wszystkie postaci po kolei, że można by rzec - czapki z głów. I choć książkę można by za nieco przesłodzoną i razić może nieco zbyt kwiecisty styl pisarza należy jednak pamiętać, że autor żył w XIX w i taki styl był wówczas czymś powszechnym.
Mnie "Kwiaciarka" zachwyciła i stylem, i intrygą i bohaterami. I choć zakończenie nasuwa się czytelnikowi samo w żadnym wypadku nie psuje to przyjemności płynącej z lektury.

Całkiem niedawno miałam okazje przeczytać "Kwiaciarkę" Ksawerego de Montepin. Choć za romansami nie przepadam ten zrobił na mnie spore wrażenie, a fakt, że to pierwsza część powieści pozostawił niedosyt. Długo jednak nie musiałam czekać na kolejną część losów bohaterów książki.
Z niecierpliwością zabrałam się za lekturę, która ani trochę mnie nie rozczarowała.
W pierwszej...