"Tai-Pan" Jamesa Clavella to kolejna epicka opowieść osadzona w malowniczym krajobrazie Dalekiego Wschodu. Wciąga czytelnika w wir zdarzeń pełen zdrad, miłości i dynamicznych zwrotów akcji. Chociaż ta powieść nie dorównuje legendarnemu "Shogunowi" ani nie wzbudza tylu emocji co "Król szczurów", zasługuje na uznanie za solidną konstrukcję narracyjną i umiejętne przedstawienie egzotycznych realiów.

Clavell zręcznie łączy wątki historyczne z fikcyjnymi, tworząc barwny obraz kolonialnych czasów. W książce nie brakuje intensywnych scen, które są znakiem rozpoznawczym autora. Bohaterowie, wyraziste postacie, których losy skutecznie przykuwają uwagę, dostarczają głębi psychologicznej i emocjonalnej.

James Clavell w "Tai-Pan" prezentuje galerię złożonych i dynamicznych postaci, z charyzmatycznym Dirkiem Struanem na czele. Tytułowy "Tai-Pan", potężny przedsiębiorca w kolonialnych Chinach, jest postacią fascynującą. Jego determinacja i umiejętność manewrowania między rywalizującymi frakcjami stawiają go w centrum nie tylko interesów handlowych, ale także licznych intryg. Jego postać, pełna sprzeczności i wewnętrznych konfliktów, jest siłą napędową narracji i przyciąga uwagę czytelnika na każdej stronie.

Z drugiej strony, mniej przekonująco została przedstawiona postać Culum Struana, syna Dirka. Culum, kluczowy dla rozwoju fabuły, wydaje się nieco jednowymiarowy w porównaniu z bogato rysowaną postacią swojego ojca. Jego działania i motywacje są mniej przekonujące, co może stanowić źródło frustracji dla czytelników oczekujących równie głębokiego i skomplikowanego charakteru.

Kontrastujące postaci dodają powieści "Tai-Pan" głębi i stwarzają interesujący dynamizm między bohaterami, co jest jednym z kluczowych elementów stylu Clavella. Dirk Struan, jako postać pełna pasji i zdecydowania, oraz Culum, którego postać może wydać się mniej dopracowana, tworzą złożoną mozaikę ludzkich charakterów na tle barwnie odmalowanego świata Dalekiego Wschodu.

Podsumowując, "Tai-Pan" to solidna powieść przygodowa, która z pewnością zadowoli fanów autora oraz czytelników szukających literatury z nutą historyczną i egzotycznym tłem. Chociaż może nieco ustępować swoim słynniejszym "braciom", to jednak oferuje wiele godzin dobrej rozrywki. Moja ocena to 7 na 10 – książka zdecydowanie warta uwagi, choć nieco w cieniu swoich poprzedników.

"Tai-Pan" Jamesa Clavella to kolejna epicka opowieść osadzona w malowniczym krajobrazie Dalekiego Wschodu. Wciąga czytelnika w wir zdarzeń pełen zdrad, miłości i dynamicznych zwrotów akcji. Chociaż ta powieść nie dorównuje legendarnemu "Shogunowi" ani nie wzbudza tylu emocji co "Król szczurów", zasługuje na uznanie za solidną konstrukcję narracyjną i umiejętne...

Drugie, rewelacyjne spotkanie z azjatycką sagą Clavell'a. Tłem opowieści o Tai-panie, czyli bogatym i wpływowym angielskim handlowcu jest Hongkong. Zajęcie wyspy przez Anglików, handel herbatą i opium, miłosne perypetie, walka o wpływy, konszachty z piratami i wiele, wiele innych. Bardzo dobra książka. Świetnie spędzony czas.

Drugie, rewelacyjne spotkanie z azjatycką sagą Clavell'a. Tłem opowieści o Tai-panie, czyli bogatym i wpływowym angielskim handlowcu jest Hongkong. Zajęcie wyspy przez Anglików, handel herbatą i opium, miłosne perypetie, walka o wpływy, konszachty z piratami i wiele, wiele innych. Bardzo dobra książka. Świetnie spędzony czas.

to jedna z powieści, które żal kończyć, robi się przykro że już koniec
ale temat został wyczerpany, trudno
kto to polubił - polecam "Leśne Morze" Newerlego
aha to lektura nie dla raptusów, tu trzeba poczytać, nie ma na skróty
jeśli wytrzymujesz tylko lekką prozę i nie masz cierpliwości - dołączysz do grona narzekaczy, których i tu widzę

to jedna z powieści, które żal kończyć, robi się przykro że już koniec
ale temat został wyczerpany, trudno
kto to polubił - polecam "Leśne Morze" Newerlego
aha to lektura nie dla raptusów, tu trzeba poczytać, nie ma na skróty
jeśli wytrzymujesz tylko lekką prozę i nie masz cierpliwości - dołączysz do grona narzekaczy, których i tu widzę

To moje drugie spotkanie z twórczością Jamesa Clavella i niestety istnieje duże prawdopodobieństwo, że było to spotkanie ostatnie. Po rozczarowującym “Królu szczurów” wstrzymywałem się z jednoznacznymi opiniami na temat tego autora mając nadzieję, że bardziej przekona mnie w konwencji powieści historycznej. No cóż, jest lepiej, ale wciąż to nie jest to czego oczekiwałem od tak renomowanego pisarza. Obie książki mają wyśrubowane noty wśród czytelników, co nadmiernie, jak się okazało, rozbudziło mój apetyt. Oczywiście mam świadomość, że to prawdopodobnie z moim gustem książkowym jest coś nie tak. Chciałbym też wyraźnie podkreślić, że nie uważam tej książki za złą. Nie żałuję czasu, który poświęciłem na lekturę i nie byłem w jej trakcie znudzony, a to już dużo. Natomiast też nie dałem się wciągnąć tej opowieści, a losy głównych postaci były mi dziwnie obojętne.

Na pierwszy rzut oka mamy tu wszystko co potrzebne do epickiej powieści historycznej: Hongkong, połowa XIX wieku, tuż po brytyjskim zwycięstwie w pierwszej wojnie opiumowej. Rywalizacja dwóch dużych firm handlowych, których właścicielami są Dirk Struan, nazywany Tai-panem, i Tyler Brock. Kiedyś marynarze na jednym statku, teraz zaciekli wrogowie, którzy starają się wzajemnie zniszczyć. Czegoś jednak zabrakło, coś tutaj nie zagrało.

Postaci pojawiających się w tej książce jest mnóstwo, ale praktycznie wszystkie, łącznie z dwójką głównych bohaterów, są dość jednowymiarowe. Motywy ich postępowania przedstawione są w sposób powierzchowny. Brak moim zdaniem trochę głębszych portretów psychologicznych, przez co są oni kartonowi i niezbyt interesujący. Przynajmniej nie na tyle, żeby komuś kibicować i czuć emocjonalną więź. Z bohaterami, którym życzy się źle jest lepiej, ale też nie wzbudzają przesadnych emocji. Postaci kobiece to głównie kochanki, żony zazdrosne o kochanki, albo prostytytki. Większość z nich, niezależnie od kategorii, podkochuje się w Tai-panie. Jedyna postać wprowadzająca humor i komizm - malarz hulaka, ma swoje dobre momenty, ale jest ich jak na lekarstwo.

Clavell nie jest z pewnością również mistrzem dialogów. Brak w rozmowach jakiegoś błysku, czegoś więcej niż suchych informacji, złorzeczeń i miłosnych wyznań. Szczególnie drażnią dialogi z chińską partnerką Struana, chociaż tutaj akurat pewną rolę może odgrywać tłumaczenie. Autor ma ciekawe pomysły fabularne i tutaj dostrzegam jego mocną stronę, ale niektóre zwroty akcji czy punkty kulminacyjne, nie wybrzmiewają tak jak powinny. Na plus zapisać należy jednak to, że na kartach powieści dzieje się sporo i nie uświadczymy dłużyzn, ani zbędnych opisów.

Wracając do mojego pierwszego zdania: czy sięgnę po kolejną pozycję z Sagi Azjatyckiej?. Oczywistym wyborem jest Szogun, i taki też był mój plan. Jest szansa, że Clavell poprawił w niej te elementy, które nie przypadły mi do gustu w dwóch poprzednich książkach. Ciekawość być może kiedyś weźmie górę, ale raczej nie w najbliższym czasie.

To moje drugie spotkanie z twórczością Jamesa Clavella i niestety istnieje duże prawdopodobieństwo, że było to spotkanie ostatnie. Po rozczarowującym “Królu szczurów” wstrzymywałem się z jednoznacznymi opiniami na temat tego autora mając nadzieję, że bardziej przekona mnie w konwencji powieści historycznej. No cóż, jest lepiej, ale wciąż to nie jest to czego oczekiwałem od...

Daleki Wschód to dla mnie biała plama; z dużymi nadziejami sięgałem po tę książkę, świetnie oceniana, a autor uchodzi za znawcę podejmowanej tematyki. Być może takowym jest, tym bardziej ubolewam, że nie zechciał tego pokazać. Po obiecującym początku, nakreśleniu genezy pierwszej wojny opiumowej, szybko wpadamy w świat głównego bohatera i jego najbliższego otoczenia. Niewiele dowiadujemy się o Chinach, autor jakby celowo zamknął te furtkę wspominając co rusz o ich niechęci dla przybyszów z Europy, czasami przemycając jakieś zabobony. Szkoda, jednak największą wadę stanowi brak ciekawych postaci. Pokonywane strony uwypuklaly ich jednowymiarowość, schematy działań, a co za tym idzie przewidywalność. Atutem jest umiejętne posługiwanie się piórem przez autora, czyta się lekko, a przymykając oko na wspomniane wady, można wejść w ten świat i czerpać z tego pewną przyjemność. Do momentu kolejnego nudnego dialogu bądź zbędnego wątku pobocznego. Byłoby "oczko" wyżej gdyby nie tanie filozofowanie, na które jestem uczulony (na szczęście jest go niewiele) oraz naprawdę tandetne zakończenie.

Daleki Wschód to dla mnie biała plama; z dużymi nadziejami sięgałem po tę książkę, świetnie oceniana, a autor uchodzi za znawcę podejmowanej tematyki. Być może takowym jest, tym bardziej ubolewam, że nie zechciał tego pokazać. Po obiecującym początku, nakreśleniu genezy pierwszej wojny opiumowej, szybko wpadamy w świat głównego bohatera i jego najbliższego otoczenia....

Drugi tom Tai-Pana za mną. Nota najwyższa z możliwych. Ocena wynika z wielu czynników, głównie z tego że nie mogłem się oderwać od czytania.
Bezapelacyjny talent autora do pisania i na pewno duża wiedza o świecie.
Jeśli ktoś szuka odpowiedzi czy warto sięgnąć po tą powieść, odpowiedź jest tylko jedna - tak.

Drugi tom Tai-Pana za mną. Nota najwyższa z możliwych. Ocena wynika z wielu czynników, głównie z tego że nie mogłem się oderwać od czytania.
Bezapelacyjny talent autora do pisania i na pewno duża wiedza o świecie.
Jeśli ktoś szuka odpowiedzi czy warto sięgnąć po tą powieść, odpowiedź jest tylko jedna - tak.

Bardzo ciężko oderwać się od tej książki. Akcja świetnie połączona z kanwą historyczną. Możemy poznać początki Hongkongu, łyknąć troszeczkę chińskiej kultury i oczywiście pławić się w trzymających w napięciu dialogach i sytuacjach.
Na marginesie dodam, że mimo bardzo wysokiego poziomu, Tai-Pan w mojej opinii jest jednak nieco słabszy niż Shogun. Nie zmienia to jednak faktu, że Clavell potrafił pisać i warto zapoznać się z jego warsztatem.

Bardzo ciężko oderwać się od tej książki. Akcja świetnie połączona z kanwą historyczną. Możemy poznać początki Hongkongu, łyknąć troszeczkę chińskiej kultury i oczywiście pławić się w trzymających w napięciu dialogach i sytuacjach.
Na marginesie dodam, że mimo bardzo wysokiego poziomu, Tai-Pan w mojej opinii jest jednak nieco słabszy niż Shogun. Nie zmienia to jednak faktu,...

Główną zaletą książki jest wg. mnie akcja i przygoda. Postaci są charakterystyczne, doskonale wykreowane. Np. gdy spotykało się malarza - od razu wiedziałem, że będą momenty humorystyczne i zawsze się to sprawdzało. Historia jest wielowątkowa, tło bogate i zapadające w pamięć.

Są i minusy. Pierwszy rozdział był bardzo trudny, prawie nic się nie działo za to poznawaliśmy życiorysy przyszłych "aktorów". Było to jednak nie na miejscu, takie opowiadanie o kimś który nic konkretnego nie robi i nie wiadomo czy będzie ważną postacią czy też epizodem. Prawie mnie ten rozdział odrzucił, na szczęście potem było coraz lepiej. Innym minusem było dość zaawansowane pisarstwo, np. w długich sekwencjach dialogów autor nie kwapił się przypomnieć kto się aktualnie wypowiada, trzeba się było tego domyślać z kontekstu. Pewną wadą były stylizowane wypowiedzi w "łamanej angielszczyźnie" - zbyt niezrozumiałe... Kilka razy męczyły mnie zagrywki polityczne, w które trzeba się było głęboko wgryźć, aby je zrozumieć (choć będą osoby którym się spodoba taka głęboka analiza).

Aby nie zniechęcać zaznaczam, że 90% treści jest wspaniała i jasna, niesamowicie wciągająca.

Pomimo oznaczenia "tom" książki z sagi azjatyckiej można czytać w dowolnej kolejności, są zupełnie niezależne. Trudno mi polecić każdemu tę pozycję (patrz w/w wady),jeśli jednak odważysz się - przeżyjesz niezapomniane przygody z bohaterami.

Główną zaletą książki jest wg. mnie akcja i przygoda. Postaci są charakterystyczne, doskonale wykreowane. Np. gdy spotykało się malarza - od razu wiedziałem, że będą momenty humorystyczne i zawsze się to sprawdzało. Historia jest wielowątkowa, tło bogate i zapadające w pamięć.

Są i minusy. Pierwszy rozdział był bardzo trudny, prawie nic się nie działo za to poznawaliśmy...

Świetna!

Świetna!

Podobnie jak "Shoguna", tak samo i drugą powieść Jamesa Clavella poznałem w formie audiobooka. Przez pierwsze 3 godziny (około 10%) trudno mi było się wciągnąć, a liczne grono bohaterów nie ułatwiało właściwego rozeznania w postaciach, ale na szczęście później zrobiło się znacznie ciekawiej.

Przy lekturze można co nieco dowiedzieć się o Hongkongu i jego początkach pod panowaniem brytyjskim, ale najważniejszym wątkiem, który został świetnie przedstawiony, jest oczywiście rywalizacja między Noble House i jego sprytnym Tai-Panem, a nieuczciwymi Brockami.

W skrócie - nie zawiodłem się na autorze i z chęcią sięgnę niedługo po kolejną część z cyklu azjatyckiego. Polecam.

Podobnie jak "Shoguna", tak samo i drugą powieść Jamesa Clavella poznałem w formie audiobooka. Przez pierwsze 3 godziny (około 10%) trudno mi było się wciągnąć, a liczne grono bohaterów nie ułatwiało właściwego rozeznania w postaciach, ale na szczęście później zrobiło się znacznie ciekawiej.

Przy lekturze można co nieco dowiedzieć się o Hongkongu i jego początkach pod...