Książkę pożyczyłam od mojej kuzynki, która wcześniej dużo mi o niej mówiła. Przeglądałyśmy ją i razem śmiałyśmy się z różnych dziwnych sytuacji w powieści. W końcu postanowiłam sama ją przeczytać i polecam ją wszystkim na poprawę humoru.
Aster ma mamę niespełnioną artystkę ze skłonnościami do toksycznych związków, babcię uzależnioną od operacji plastycznych, siostrę wojującą feministkę(w najgorszym znaczeniu tego słowa), brata geniusza, najlepszą przyjaciółkę, która wyobraża sobie, że żyje w romansie oraz całą masę niesympatycznych koleżanek ze szkoły. Nie ma natomiast taty, a jej matka nie jest wstanie sobie przypomnieć, kto może nim być. Jedyną pozytywną stroną życia Aster jest jej przyjaciel Stan. Dziewczyna obsesyjnie poszukuje normalności i w tym celu pisze listy do wirtualnego psychoterapeuty(choć nie stać jej na ich wysłanie). Rozpoczyna też poszukiwania swojego taty.
Książka nie jest jakoś szczególnie ambitna i głęboka. To lekka i zabawna pozycja, która szybko się czyta. Joanna Nadin pisze w taki sposób, że nie sposób się nie śmiać. Nie trzeba szukać w tej książce realności i życiowych sytuacji. Autorka wprowadza wiele absurdalnych sytuacji(picie cudzego moczu przez Lolę, groźby Imogeny) oraz wątków rodem z amerykańskich telenowel(cudownie odnaleziony ojciec, nauczycielka potajemnie pisząca książkę o swoich uczniach, kobieta, która wychodzi za geja, żeby pokazać jaka jest nowoczesna), żeby wywołać rozbawienie czytelnika. Książka ta ma prosty i banalny morał - trzeba akceptować siebie, takim jakim się jest, i robić swoje. Myślę, że warto ją przeczytać jako rozrywkę, zwłaszcza jeśli wcześniej czytało się coś przygnębiającego(osobiście wypróbowałam ten sposób).
Ps. Opis z tyłu książki zawiera sporo spoilerów i parę błędów.
,,Ciekawe, czemu miłość ma być podobna do papierosa. Dlatego, że szkodzi zdrowiu i uzależnia?"

Książkę pożyczyłam od mojej kuzynki, która wcześniej dużo mi o niej mówiła. Przeglądałyśmy ją i razem śmiałyśmy się z różnych dziwnych sytuacji w powieści. W końcu postanowiłam sama ją przeczytać i polecam ją wszystkim na poprawę humoru.
Aster ma mamę niespełnioną artystkę ze skłonnościami do toksycznych związków, babcię uzależnioną od operacji plastycznych, siostrę...